Καλέ Θεέ! Λένε πως είστε επικίνδυνα,
Μικρά τραγούδια!
Εμείς που βγαίναμε απ’ τον κόσμο στις τέσσερις π.μ.
Συνθέτοντας τις χαραυγές μας,
Εμείς που αποτινάζαμε με τα κουνέλια τη δροσιά μας,
Εμείς που ’χαμε δει ακόμη και την Άρτεμη να δένει τα σανδάλια της,
Ακούσαμε ποτέ κάτι παρόμοιο;
Ώ όρη της Ελλάδος!!
Γύρω μου συναχτείτε, ώ Μούσες!
Όταν καθίσαμε στην γρανιτένια άκρη του γκρεμού στον Ελικώνα
Ντυμένοι στο κουρελιασμένο το ηλιόφως,
Ώ Μούσες με τα ντελικάτα τ’ αντικνήμια,
Ώ Μούσες με τις υπέροχες κλειδώσεις των γονάτων σας,
Όταν τσαλαβουτήξαμε και τσαλαβουτηχτήκαμε
Μες στον ολόφωτο αφρό της Κασταλίας,
Μάς ρίξανε ποτέ επάνω μας ένα τέτοιο επίθετο!!
Ezra Pound
Μετάφραση: Χρίστος Γούδης
