Γράφει ο Σταμέλος Παπαβασιλείου
Ο Μακεδών Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Βασίλειος Β’ Βουλγαροκτόνος στον δρόμο για την επικράτηση του έναντι εσωτερικών εχθρών αντιμετώπισε το 989 μ.Χ. σε ηλικία 31 ετών τον στασιαστή, σπουδαίο στρατηγό και πολεμιστή Βάρδα Φωκά.
Η εικόνα παρακάτω στην οποία εμφανίζεται να κρατάει το ξίφος του από το ένα χέρι και την εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας στο άλλο δεν είναι τυχαία. Κατά την μεταξύ τους σύγκρουση ο Φωκάς προκάλεσε τον Βασίλειο σε μονομαχία διότι ήταν έμπειρος σε τέτοιες αναμετρήσεις. Ο Βασίλειος δεν αρνήθηκε, και εμφανίστηκε στο πεδίο της μονομαχίας κραδαίνοντας από την μια το ξίφος κι από την άλλη την Παναγία.
Κατά την έφοδο του ο Φωκάς κατέρρευσε από τον ίππο του, και σωριάστηκε νεκρός. Η εικόνα θεωρήθηκε από όλους πως έφερε την νίκη και ονομάστηκε Παναγία Νικοποιός. Μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου και παρέμεινε εκεί μέχρι την άλωση της Πόλης από τους βάρβαρους αιρετικούς Φράγκους οι οποίοι την πήραν και κατέληξε να βρίσκεται έως σήμερα στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου στην Βενετία.
Ο Βασίλειος, 25 χρόνια αργότερα, έχοντας πλέον την πλήρη και ανεμπόδιστη αρχηγία της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, κατάφερε συνεχείς νίκες κατά των Βουλγάρων με οριστική μεγάλη νίκη στις 29 Ιουλίου του 1014 στο Κλειδί.
Μετά την μάχη, αφού επέβλεψε και έδωσε εντολή για την παραδειγματική τιμωρία των 15.000 Βουλγάρων αιχμαλώτων, πορεύτηκε προς την Αθήνα όπου έφτασε για να εορτάσει την νίκη του και τον Δεκαπενταύγουστο σαν σήμερα, ανέβηκε τα σκαλιά του Ιερού Βράχου των Ελλήνων, δεήθηκε και προσευχήθηκε στην Παναγία την Αθηνιώτισσα εορτάζοντας την κοίμηση της ως θεοσεβής και πιστός στρατιωτικός άνδρας που ήταν.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=NtbE2cI9TR8&w=550&h=350]
