Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πως ένα νέο νόσημα έχει προσβάλλει τον εθνικιστικό χώρο και γενικότερα όσους ασχολούνται με τον εθνικισμό στην Ελλάδα. Με βάση την απέχθεια μας για ότι σχετίζεται με τους Ιουδαίους καλλιεργήθηκε και μια αντιχριστιανική τάση στον «χώρο» μας. Έτσι εισχώρησε και στις τάξεις μας η αντιχριστιανική προπαγάνδα των κομμουνιστών, αναρχικών, αντιφασιστών και φιλελευθέρων υπανθρώπων. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όλα αυτά καθοδηγούνται από τον ίδιο τον σιωνισμό και το όργανό του: την Μασονία. Και ποιος ο στόχος τους; Πρώτον η διάσπαση στο θρήσκευμα και δεύτερον η προώθηση της αθεϊας. Πλήθος εντύπων, εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον, κυκλοφορούσαν για να «διαφωτίσουν» τον εξαπατημένο δήθεν ελληνικό λαό που δεν γνώριζε μέχρι σήμερα ότι του επέβαλλαν μια «εβραϊκή» θρησκεία. Πόσες εκπομπές έγιναν στην τηλεόραση – όλοι ξέρουμε ποιοι ελέγχουν το μέσο αυτό – με παλιάτσους που παρίσταναν τους Έλληνες ενάντια στους «εβραιοχριστιανούς», όπως οι ίδιοι τους αποκαλούσαν. Οι απατεώνες αυτοί που προέρχονται από τις μασονικές στοές υποστηρίζουν πως όποιος είναι χριστιανός δεν είναι Έλληνας, ότι ο χριστιανός είναι Εβραίος.
Ευτυχώς για μας τους εθνικιστές ισχύει το δίκαιον του αίματος και όχι το θρήσκευμα για το ποιος είναι Έλληνας.
Κι όμως βλέπουμε ακόμα και αυτοαποκαλούμενους εθνικοσοσιαλιστές να υποστηρίζουν αυτή την ανοησία που προπαγάνδισαν αυτά τα καθάρματα και να εχθρεύονται τους συμπατριώτες τους, τους ομοαίματούς τους. Ας υποδείξουμε λοιπόν στο παρόν σημείο το δέκατο τέταρτο πρωτόκολλο των σιωνιστών: «Όταν θα έρθει η βασιλεία μας δεν θα αναγνωρίσουμε την ύπαρξη άλλης θρησκείας εκτός από τον ένα και μοναδικό Θεό μας, με τον οποίο είναι συνδεδεμένη η μοίρα μας, γιατί είμαστε ο εκλεκτός λαός του, και διά του οποίου είναι συνυφασμένη αυτή η ίδια μοίρα με το πεπρωμένο όλου του κόσμου. Γι’ αυτό έχουμε καθήκον να καταστρέψουμε κάθε άλλη πίστη. [..] Οι φιλόσοφοι μας θα συζητήσουν όλα τα ελαττώματα των χριστιανικών δοξασιών αλλά δεν θα αμφισβητήσει κανείς ποτέ τη δική μας γιατί δεν θα τη γνωρίζει σε βάθος κανένας εκτός από μας». Και στο τέταρτο: «Η σκληρή πάλη για την υπεροχή και οι οικονομικές δυσκολίες θα δημιουργήσουν – και έχουν ήδη δημιουργήσει – κοινωνίες με απογοητευμένους ανθρώπους, ψυχρούς, χωρίς αισθήματα. Αυτές οι κοινωνίες θα απεχθάνονται την ανώτερη πολιτική και τη θρησκεία. Αυτό που θα τους καθοδηγεί θα είναι ο υπολογισμός, δηλαδή το χρυσάφι, για το οποίο θα τρέφουν αληθινή λατρεία, αφού είναι το μόνο ικανό για να τους προσφέρει αληθινές απολαύσεις».
Όλα τα ανωτέρω είναι αδιαμφισβήτητα. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να μην συμφωνήσει ότι πράγματι ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία την οποία δεν έπλασε ο χριστιανισμός, αλλά ο σιωνισμός. Ως εθνικιστές δεν είναι δουλειά μας να αναμιχθούμε στα θεολογικά ζητήματα. Όταν όμως αυτά βάζουν σε κίνδυνο το έθνος μας, τότε είναι καθήκον μας να πάρουμε θέση. Το ελληνικό έθνος ευτύχησε να μην έχει ποτέ εμφύλιους πολέμους για θρησκευτικούς λόγους. Αυτό όμως καλλιεργείται έντονα τα τελευταία χρόνια. Η αθεϊα αυξάνεται, ο ψευτοπαγανισμός έρχεται σε αντιπαράθεση με την ίδια την Εκκλησία, οι κομμουνιστές όλο και περισσότερο θίγουν το ζήτημα διαχωρισμού κράτους – Εκκλησίας και οι μουσουλμανικές ορδές των φανατικών αλλοφύλων συνεχώς αυξάνονται. Τι έχει συμβεί και ποιος ευθύνεται; Ιδού τι λέει το πρώτο πρωτόκολλο: «Όταν ένα κράτος εξαντλείται σε πολιτικές διαταραχές ή με εμφύλιες έριδες, πέφτει στο έλεος των εχθρών και μπορεί να θεωρείται ως αμετάκλητα χαμένο. Η κυριαρχία του κεφαλαίου (αυτό που οι εθνικιστές ονομάζουμε διεθνές – τραπεζικό – τοκογλυφικό) το οποίο βρίσκεται στα χέρια μας, είναι γι’ αυτό το κράτος σαν μια σανίδα σωτηρίας στην οποία εξαναγκάζεται – θέλοντας και μη – να στηριχτεί για να μην καταποντιστεί».
Με πρόσχημα τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας οι κομμουνιστές θέτουν συνεχώς τον διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας. Συμφέρει κάτι τέτοιο ένα κράτος; Ποτέ δεν εναντιώθηκαν στην Εκκλησία οι μεγάλες προσωπικότητες που επηρέασαν την ιστορία, όπως ο Ναπολέων και ο Χίτλερ, οι οποίοι μάλιστα με το που ανέλαβαν την εξουσία υπέγραψαν κονκορδάτο με τον πάπα. Ο Χίτλερ μάλιστα προσπάθησε να ενώσει τις προτεσταντικές εκκλησίες. Γιατί; Μας απαντά ο μεγάλος Γάλλος ψυχολόγος – κοινωνιολόγος Γουστάβ Λεμπόν στο βιβλίο του Γαλλική Επανάσταση: «Το κονκορδάτο του Ναπολεόντος ήταν το έργο ενός αληθινού ψυχολόγου, γνωρίζοντας ότι οι ηθικές δυνάμεις δεν καταβάλλονται με την βία και πόσο επικίνδυνο είναι να καταδιώκονται. Καλοπιάνοντας τον κλήρο τον έθεσε εντούτοις υπό την κυριαρχία του. Με το να διορίζονται και να μισθοδοτούνται οι επίσκοποι από το κράτος, έμεναν υποτελείς του. Η απόσταση της Εκκλησίας από την κυβέρνηση σημαίνει την δημιουργία ενός Κράτους μέσα στο Κράτος». Για αυτό ο Χίτλερ ακολούθησε το παράδειγμά του και μάλιστα με σχεδόν κοινή ημερομηνία: 15 Ιουλίου ο Ναπολέων και 20 Ιουλίου ο Χίτλερ. Το ίδιο έπραξε κι ο Μπενίτο Μουσολίνι το 1929 με τον πάπα Πίο ΙΒ’ με τον τελευταίο να δηλώνει αμέσως μετά: «Ο Duce στάλθηκε από την θεία Πρόνοια».
Σήμερα δεν κυβερνά ο εθνικισμός και ως συνήθως τα συμφέροντα πάνε με όποιον έχει την εξουσία. Δεν πρέπει να εχθρευόμαστε την πίστη των ομοφύλων μας για όσα διαπράττουν και λένε οι μητροπολίτες, ο αρχιεπίσκοπος και ο πατριάρχης. Όσοι στάθηκαν εναντίον μας θα ξυριστούν όπως πρόσταξε ο Περικλής Γιαννόπουλος! Ξέρουμε καλά ότι όταν έρθει η ώρα θα κρατούν και πάλι τα σύμβολα και τις σημαίες και θα τα αγιάζουν στην Αγία Τράπεζα όπως έκαναν με τους λεγεωνάριους του Κοντρεάνου ή με την Εθνική Εταιρεία των Ελλήνων το 1897: «Προχθές αφού όλα ήσαν έτοιμα, απεφασίσθη το απόγευμα να γίνη ο αγιασμός των σημαιών. Εσχημάτισαν λοιπόν ένα απέραντον τετράγωνον (και οι Ιταλοί μαζί). Εις το μέσον έστησαν οπλοπυραμίδα επί της οποίας ακούμπησαν τας δύο ωραίας σημαίας μας. Αδύνατον να σας περιγράψω πόσον συγκινητική ήτον ή τελετή αυτή. Οι ιερείς έκλαιαν ψάλλοντες τας ευχάς…» (Παύλος Μελάς).
Είναι αδύνατον να μαχόμαστε ότι κι οι Ιακωβίνοι στην Γαλλική Επανάσταση και οι μπολσεβίκοι στην Ρωσία. Προσοχή στο τρίτο πρωτόκολλο των σιωνιστών: «Το συμφέρον μας απεναντίας είναι να εκφυλίζονται οι Χριστιανοί. Οι Χριστιανοί έχασαν την συνήθεια να σκέπτονται χωρίς τις επιστημονικές συμβουλές μας. Θυμηθείτε τη Γαλλική Επανάσταση, την οποία χαρακτήρισαν “μεγάλη”. Τα μυστικά της προπαρασκευής της είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξε ολόκληρη έργο των χεριών μας. Προς το παρόν είμαστε άτρωτοι σαν διεθνής δύναμη, διότι, όταν μας επιτίθενται σε ένα κράτος, μας υπερασπίζονται στα άλλα. Η λέξη “ελευθερία” βάζει τις ανθρώπινες κοινωνίες σε πάλη εναντίον κάθε εξουσίας, εναντίον κάθε δύναμης και αυτής ακόμη της δύναμης του Θεού και της Φύσης».
Σε όλα τα πρωτόκολλα οι σιωνιστές μιλούν για χριστιανούς, δηλαδή για τους ευρωπαϊκούς λαούς, τους Άριους. Ο Εβραίος συγγραφέας Μπερνάρ Λαζάρ καταγράφει στο βιβλίο του Αντισημιτισμός: «Όσο για τις πολιτικές αντιρρήσεις ότι αποτελούσαν Κράτος μέσα στο Κράτος, ότι η παρουσία τους με την ιδιότητα των πολιτών δεν μπορούσε να είναι ανεκτή σε μια χριστιανική κοινωνία και ότι μάλιστα ήταν βλαπτική, ίσχυαν ως την μέρα που η Γαλλική Επανάσταση κατάφερε άμεσο πλήγμα στην έννοια του χριστιανικού κράτους. Η Συντακτική Συνέλευση υπάκουσε στο πνεύμα που την οδηγούσε από τις καταβολές της ,όταν στις 27 Σεπτεμβρίου 1791 δήλωσε ότι οι Εβραίοι θα απολαμβάνουν στην Γαλλία τα δικαιώματα του ενεργού πολίτη. Οι Εβραίοι έμπαιναν στην κοινωνία». Και λίγο παρακάτω: «Ο Εβραίος είναι η ζωντανή μαρτυρία της εξαφανίσεως του κράτους που είχε στις βάσεις του θεολογικές αρχές και που οι χριστιανοί αντισημίτες ονειρεύονται να παλινορθώσουν. Την ημέρα που ο Εβραίος κατέλαβε ένα δημόσιο λειτούργημα, το χριστιανικό κράτος μπήκε σε κίνδυνο, αυτό είναι ορθό και οι αντισημίτες που λένε ότι οι Εβραίοι κατέστρεψαν την έννοια του κράτους, του χριστιανικού κράτους εννοούν».
Αυτά συνέβησαν ήδη και μόνο ο πνευματικά τυφλός και μολυσμένος από το δηλητήριο του μπολσεβικισμού δεν μπορεί να τα δει. Όμως για εμάς τους Έλληνες η χριστιανική θρησκεία είναι μια μεγάλη παράδοση και με το να την μαχόμαστε ουσιαστικά πολεμάμε το έθνος μας. Αν αύριο κατεδαφίζαμε τις εκκλησίες θα έπρεπε να κάψουμε τα ποιήματα που μιλούν για την θρησκεία μας, να καταργήσουμε το δημοτικό μας τραγούδι, να απαρνηθούμε τους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης και να διαγράψουμε για πάντα από την καρδιά μας την Μεγάλη Ιδέα, την επιστροφή στην Πόλη! Η Ευρώπη με την Ανατολή χωρίζεται και θρησκευτικώς κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στην ιστορία που εξελίσσεται στις μέρες μας. Δεν μπορεί κανείς να τοποθετήσει το ζήτημα το θρησκευτικό όπως ο Ίων Δραγούμης:
«Υποστηρίζω την θρησκεία μας, επειδή είναι αχώριστη από την ιστορία μας, είναι η συνέχεια της ιστορίας του γένους. Και υποστηρίζω την θρησκεία μας, και επειδή, αν δεν την είχαν αυτήν, θα είχαν άλλη και όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο πράγμα. Αν έπαιρνα από μερικούς Έλληνες την θρησκεία τους, θα γίνονταν ή άθεοι ή μασόνοι ή δήθεν φιλόσοφοι ή θα έπαιρναν άλλες ανόητες πόζες και ιδέες τωρινές, που τις σιχαίνομαι. Καλλίτερα έχω να μένω προσκυνώντας ένα είδωλο παλιό, παρά ένα καινούριο. Όταν κάνω τον σταυρό μου, δεν συλλογίζομαι τον εσταυρωμένον ούτε την θρησκεία του. Μπορεί να μη συλλογίζομαι τίποτε ή να συλλογίζομαι παλιά, πολύ παλιά και νεώτερα πράγματα, εικόνες από την ιστορία μου. Και την θρησκεία μας την υποστηρίζω πηγαίνοντας στην εκκλησία, κάνοντας τον σταυρό μου, ανάβοντας ένα κερί, δίνοντας την πεντάρα μου στον δίσκο, στεκόμενος μια δυο ώρες όρθιος. Ίσως έχει και το καλό η θρησκεία μας, πως την έχομε συνηθισμένη, που δεν είναι ανάγκη να τη συλλογιζόμαστε. Τίποτε δε μας ξαφνίζει μέσα της».
Κι ο Ψυχάρης στο βιβλίο του Το Ταξίδι μου: «Μια χάρη μόνο θα σου γυρέψω. Πρόσεχε, παιδί μου, τη θρησκεία να μην την αγγίξης. Θρησκεία σε μας πατριωτισμό σημαίνει και τον πατριωτισμό τον έχουμε ανάγκη για την ώρα». Ίσως γιατί ο Ψυχάρης υποστήριζε ότι ένα έθνος για να είναι μεγάλο πρέπει να μεγαλώνει τα σύνορά του και τη φιλολογία του, να μεγαλώνει νοερά. Κι εμείς δεν επιθυμούμε θρησκευτική μεταρρύθμιση, αλλά την δημιουργία μιας αυτοκρατορίας που θα έχει πρωτεύουσα την Πόλη ! Την μέθοδο των Εβραίων κατά της θρησκείας κατέγραψε ο Χίτλερ στο Mein Kampf δείχνοντας τις συνέπειες: «Η θρησκεία γελοιοποιείται, τα ήθη και τα έθιμα παριστάνονται σαν ξεπερασμένα, ώσπου να καταρρεύσει και το τελευταίο στήριγμα ενός έθνους που αγωνίζεται για την ύπαρξη του στον κόσμο αυτό». Όσο για το αν ο Χριστιανισμός είναι ιουδαϊκός, ο εθνικοσοσιαλιστής Martin Heidegger δηλώνει την αλήθεια στο Εισαγωγή στη μεταφυσική: «Ώστε είχε δίκιο ο Νίτσε όταν έλεγε πως ο χριστιανισμός είναι εκλαϊκευμένος πλατωνισμός». Μια συγκριτική μελέτη των πλατωνικών έργων και των Πατερικών κειμένων της Εκκλησίας αρκεί για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο και εξαπατημένο άνθρωπο του ελληνικού έθνους. Αυτό συνέβη διότι «από κάθε θρησκείας ρίζες δυνατότερες είναι οι ρίζες της φυλής», όπως γράφει ο Ίων στο βιβλίο του Σαμοθράκη. Και οι πολύ πιστοί χριστιανοί συμπατριώτες μας και οι ιερείς καλά θα κάνουν να καταλάβουν πως αν είναι χριστιανοί το οφείλουν στο έθνος, διότι μέσα σε αυτό υπάρχει η θρησκεία κι όχι το έθνος μέσα σε αυτή. Πάνω απ’ όλα είμαστε Έλληνες.
Αλέξανδρος Καρράς
«Δεν θα υπάρξει ολοκληρωτική λύση στο πρόβλημα παρά μόνο με την κοινή δράση όλων των Χριστιανικών εθνών, αφυπνισμένων σχετικά με την Εβραϊκή απειλή». Corneliu Zelea Codreanu
