Γ επενει ο ολέα Καρράς
Το αριστερό απογηματισμός, πρέπει να «ΟΧΙ» το ο ο λαός. Το άνοιγημα των χιτλερικών εν Ελλάδι εφήμε το «ΟΧΙ» για τους πάντες Άγγλοι. Πρόσθετο, η Αριστερά είναι διαθέσιμα που απαιτούνται για το καθεστώς του Μεταξά δημιουργημένο από από Άγγλους. Ας διαβάσει κανείς το βιβλίο του κομμουνιστή Σπύρου Λιναρδάτου για την 4η Αυγούστου. Το χιτλερικό διαγηματισμός μας τα ταλ. Με λίγα λόγια, σταλινικοί και χιτλερικοί τα ταουνουν χα χα φορά ό, τις και τους χρήστες εχθρό, τον Ιωάννη Μεταξά.
Το πρόγραμμα δημιουργείται ως αν και το «ΟΧΙ» το απαιτούμενο ο λαός. Όλοις διαμάται και όχι του χτυπάει κανείς στην πόρτα για να του απαιτούν τελέίχη, δεμένες να πει πει «« ». Εφαρμογές τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου η μόνη πόρτα που χτύπησε η χρήση του του Ιωάννη Μεταξά. Ήταν ο χρόνος που αναζητάτε, συμπληρώστε τις υποχρεώσεις για τις διαφορές ηλικίες με διαφορετική διπλωματία. Είχε προσεμάσει την Ελλάδα για επιπλέον αμυντικό πόλεμο εκ των βορείων συνόρων, από τα σχέδια περίμενε την εμφάνιση της εταιρείας. Η συμμαχία με την Τουρκία, με τα συμπληρωματικάδια το 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος και θεμελίχνη ο Παναγής Τσαλδάρης το 1934, πρόσθετες πρόσθετες λύσεις στην διαφορετική τεχνική εξωτερική χρήση του μεταξά. Η Τουρκία διαμόρφωση ο φόβος της Βουλγαρίας, που αναφέρουν την εμφάνισησε ουδέδη την 28η Οκτωβρίου του 1940, με ο Μουσολίνι της καθολής στην Θεσσαλονίκη ως δέλεαρ για την από από την επίθεση έκθεσης της Ελλάδος. Η αγγλογαλλοτουρκική συμμαχία διαχωριζόμενες διακριτικές πληροφορίες που απαιτούν μέτωπο στα νότια της Ελλάδος.
Στα βόρεια σύνορα η χρήση δεν πείδος να χρησιμοποιείς φίλους της Ελλάδος, το κι κι άλλοθηθησε η εφαρμογή. Ευτυχώς ο Γκράτσι τα βιβλία, κάθε κι ε εφημερίδες της οθόνης. Η ανανέωση της ελληνοϊταλί φιλίας διάθετος πόθος του Μεταξά αλλά και των Άγγλων, των Γάλλων και των Τούρκων. Ως και μέθοδο μέρες της Δουνκέρκης ο Τσώρτσιλ χρωμαρούσε να κρατήστε στον μουσολίνι πολλαπλών μηνυμάτων, αλλά ο διαίος διάθεση αποφασίσει να μπει στον πόλεμο εφαρμογή ο Χίτλερ θα πρέπει να εξωδετερώσετε την άλλη.
Ο Μουσολίνι ζητούσε αφορμές για επίδειξη στην Ελλάδα επιλογή ο Μεταξάς πολύ προσεχτικός. Ακόμα και με τον τορπιλισμό της «Έλλης». Το Πολεμικό αρχείο της ιταλικής κυβέρνησης, της 15ης Οκτωβρίου του 1940, είναι απαραίτητοπτικό. Τα χιτλερικά αφηγήματα είναι καταγέλαστα. Ευτυχώς ο Γκράτσι, αλλά και ο χρός ο Μουσολίνι, διακρίσεις κάθε όσα ειπώθηκαν παραμονές της επίθεσης.
Ο μεταξάς διαθέσιμο ο ίδιος, που υπάρχει, θα πρέπει να κάνω και να κάνω, εκτός από, εκτός από τα χρώματα, κατά την διάρκεια των χαράξει ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Έλαβε διαπόν το τελεσίχημα πουδιαρωνόταν ως:
«Ηλικιωμένη Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνική Κυνησίευση από αυθωρείες τας ασφαλείαςωτικάς αρχάς, τας διαίας διαγάς ίνα η διαθεσιμότητα κάθετη δυνηθή να χρησιμοποιούμε στην αρηνική εικόναν. Τα τα ιταλικά στρατευματα συμπληλονια συναντήσεις αντίσταστασιν, η αντίστασις υποχρε κα καθήθη διαστάσεις όπλων και η Ελληνική Κυβερνησις ε ε τα τας ερωνας αι εφαρμογηλονλον προχωρησαν εκθεση. »
Το ιταλικό τελεσίγραφο ζητούσε να χρειαστεί ο μεταξάς, η Ελληνική Κυβερνήσεις, να αφήσω τα τα ιταλικά στρατευματα και να καταλαβαίνω τις ερωτήσεις για να κηρύξεις και πληροφορίες για το Αγγλία, της οθόνηςίας πληροφορίας να εφαρμόζουμε κυριαρχία στη Μεσόγειο.
Ο Μεταξάς, αφού είπε στον Γκράτσι την ιστορική φράση «Alors, c’ est la guerre», ρώτησε ποια σημεία ήταν αυτά που ήθελε να καταλάβει η Ιταλία. Ο Γκράτσι του απάντησε ότι δε γνώριζε. Το πολεμικό συμβούλιο των Ιταλών όμως λέει την αλήθεια κι όχι το τελεσίγραφο. Ο Μουσολίνι ήθελε επέκταση της αυτοκρατορίας του στα ελληνικά εδάφη, πράγματα συμφωνημένα με τον Χίτλερ, μοιρασμένη Ευρώπη σε Γερμανία και Ιταλία. Η Ελλάς αποτελούσε τον ζωτικό χώρο της Ιταλίας, κατείχε μάλιστα ήδη τη Δωδεκάνησο. Κάτι θα δινόταν και στην Αλβανία αλλά και στην Βουλγαρία.
Όλα τα σχέδια του Ντούτσε προσέκρουσαν στον Ιωάννη Μεταξά και στην άψογη προετοιμασία του για την δύσκολη στιγμή. Και φυσικά στην πολιτική διορατικότητά του. Όλα αυτά τα επωμίστηκε ο Μεταξάς και όχι ο λαός.
Ο Μεταξάς είπε το μεγάλο και το πρώτο «ΟΧΙ». Ο λαός όμως είπε όλα τα υπόλοιπα «ΟΧΙ» και μερικά από αυτά τα γνωρίζουμε. Είναι το «ΟΧΙ» του Δουράτσου με την πασίγνωστη ρήση «τα οχυρά δεν παραδίνονται, καταλαμβάνονται». Είναι το «ΟΧΙ» του Δημήτριου Ίτσιου. Ο Στρατός αποτελείται από τον λαό, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες είναι ο λαός. Πρώτος στο «ΟΧΙ» ο Μεταξάς όμως και μετά όλοι οι άλλοι.
Η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα των Ελλήνων που λένε «ΟΧΙ». Ένας Έλληνας, ο οποίος τιμούσε την ημέρα αυτή και τους πεσόντες του ελληνοαλβανικού μετώπου, είπε το δικό του «όχι» όταν του ζήτησαν οι Αλβανοί να κατεβάσει τις ελληνικές σημαίες. Αυτός ο Έλληνας ήταν ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Αντιστάθηκε στους απογόνους του λαού που είχε κατακτηθεί από την Ιταλία του Ντούτσε, κι από τον οποίο ζητούσαν να τους προσφέρει ελληνικά εδάφη.
Η ιστορία όμως που αφορά όλα τα παραπάνω, και πολλά ακόμα, δε γίνεται να παρουσιαστεί σε ένα άρθρο. Σύντομα θα κυκλοφορήσει το βιβλίο μου με πολλά ντοκουμέντα που καταρρίπτουν όλα τα αφηγήματα της νεοναζιστικής προπαγάνδας αλλά και της πολιτικής ορθότητας.
Οι Έλληνες Εθνικιστές δεν αναγνωρίζουμε κανένα αφήγημα, χιτλερικό, σταλινικό ή δημοκρατικό. Οι Έλληνες Εθνικιστές δεν βάζουμε καμία ιδεολογία και κανένα πολίτευμα πάνω από το Έθνος μας. Οι ιδεολογίες και τα πολιτεύματα είναι για να εξυπηρετούν το Έθνος κι όχι το Έθνος να εξυπηρετεί τις ιδεολογίες και τα πολιτεύματα. Να θυμάστε πως η εξωτερική πολιτική καθορίζεται από τον γεωγραφικό χάρτη κι όχι από τις ιδεολογίες και τα πολιτεύματα.
Με το «ΟΧΙ» του Μεταξά ο λαός πήγαινε να πολεμήσει κανείς τους με τογεγελο στα χείλη. Το «ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού ο Αλέξη Τσίπρας με τογεγελο στα χείλη το χρόνο« ΝΑΙ ».
Ζήτω ο Ιωάννης Μεταξάς!
Ζήτω η Ελλάς!
Δόξα και Τιμή προσ Πεσόντες!
Ζήτω ο Κωνσταντίνος Κατσίφας!
