Γράφει ο Χαρίλαος Νικολάου
Σε λίγες ώρες οι Έλληνες θα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με τις οικογένειές τους ανταλλάζοντας δώρα και τρώγοντας στο ζεστό οικογενειακό σπίτι το φαγητό που ετοίμασε η μητέρα με όλη της την αγάπη. Όλα αυτά τη στιγμή που μας κυβερνούν μια χούφτα νοσταλγοί του μπολσεβικισμού και του σταλινισμού. Ας δούμε λοιπόν ένα παλιό άρθρο της περιόδου του Μεσοπολέμου για να καταλάβουν καλύτερα κάποιοι ότι ο εχθρός της κοινωνίας και της παράδοσης δεν είναι ο Φασισμός αλλά ο μπολσεβικισμός και ο σταλινισμός. Το ότι βέβαια σήμερα στις τάξεις των φασιστών βρίσκουμε κοινές απόψεις και επιχειρήματα με των μπολσεβίκων της Σοβιετικής Ένωσης είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να μας προβληματίσει.
«Τώρα που πέρασαν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, όλες οι γιορτές αυτής της εποχής, ας ιδούμε τι γίνεται σχετικώς στη χώρα των αθέων, στη Ρωσσία. Λοιπόν, εις την χώρα της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας, την Ρωσσίαν των Σοβιέτων, την ημέρα των Χριστουγέννων τα παιδιά δεν λαμβάνουν ως δώρα εικονογραφημένα βιβλία με χριστουγεννιάτικες ιστορίες… Για τα Σοβιέτ δεν υπάρχουν Χριστούγεννα: υπάρχουν μόνο τα «αντιχριστούγεννα», δηλαδή η προπαγάνδα κατά της εορτής των Χριστουγέννων ως ένα ακόμη κεφάλαιο της γενικωτέρας προπαγάνδας κατά της θρησκείας…εις τας τρυφεράς ψυχάς των παιδιών ενσταλλάζονται όλων των ειδών τα δηλητήρια προς αποκλειστικόν σκοπόν να σκοτώσουν, να εξοντώσουν μέσα είς την ψυχήν των την ποίησιν των Χριστουγέννων…
Ξεύρετε ποια βιβλία βάζουν κατά προτίμησιν οι Μπολσεβίκοι παιδαγωγοί στα χεράκια των παιδιών κατά τας ημέρας αυτάς της μεγάλης χριστιανικής εορτής: «Τον κρίνο του αρχαγγέλου Γαβριήλ»..του Βοκακίου! Ο Βοκάκιος ο οποίος ως γνωστόν δεν είναι ούτε για τους…μεγάλους, επιστρατεύεται από τα Σοβιέτ για να διδάξη στα παιδιά πως ένας αγύρτης και απατεών μοναχός ισχυρίζεται ότι κατέχει τον κρίνον που κρατούσε ο αρχάγγελος Γαβριήλ όταν παρουσιάσθη εις την Παρθένον Μαρίαν, ισχυρίζεται δε ότι με τον κρίνον αυτόν κάμνει διάφορα θαύματα..Αργότερα δύο κλόουν κλέπτουν τον κρίνον και είς την θέσιν του βάζουν κάρβουνα. Αλλά πάλιν δεν εξαντλείται η αγυρτία του μοναχού: Διακηρρύσει ότι τα κάρβουνα είναι καθαγιασμένα διότι διεποτίσθησαν από τον ιδρώτα του..Αγίου Λαυρεντίου και χάρις τον ιδρώτα αυτόν έχουν τάχα θαυματουργόν δύναμιν…
Άλλο προσφιλές θέμα της σοβιετικής παιδαγωγικής δια την προπαγάνδα της κατά της εορτής των Χριστουγέννων και της θρησκείας γενικώς είναι η ιστορία του Γαλιλαίου, εξιστορημένη κατά τρόπον δραματικόν από μπολσεβίκους συγγραφείς: Του θέματος τούτου γίνεται εκμετάλλευσις δια ν’αποδειχθή είς τα παιδιά πόσο τάχα αντιδραστική είνε η εκκλησία και είς ποίους διωγμούς υπέβαλλε την αλήθειαν και την επιστήμην. Άλλος ήρως της αντιχριστουγεννιάτικής φιλολογίας των Σοβιέτ είνε ο πρώτος Ρώσσος τυπογράφος, ο Ιβάν Φουτούρωφ, που ετύπωσε το πρώτο βιβλίον είς την ρωσσικήν γλώσσαν προ τριακοσίων πενήντα ετών, θεωρηθείς ως μάγος. Το τυπογραφείο του επυρπολύθη και ο ίδιος ηναγκάσθη να κρυφθή για να σώση την ζωήν του! Τα παιδιά είς την Ρωσσίαν διδάσκονται επίσης – άγνωστον διατί το θέμα εξελέγη ως επίκαιρον αφού εις την Ρωσσίαν δεν υπάρχει καν το έθιμον…της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας με πατάτες ψητές στον φούρνο! – ότι όταν δια πρώτη φοράν εισήχθη είς την Ρωσσίαν των τσάρων προς καλλιέργειαν η πατάτα διεξήχθη ολόκληρος σταυροφορία κατ’ αυτής ως τροφής του διαβόλου!
Ένα άλλο διήγημα αντιθρησκευτικής προπαγάνδας που θέτουν οι μπολσεβίκοι είς τας χείρας των μικρών μαθητών κατά την εορτή των Χριστουγέννων έχει γραφή από τον Γαλλοεβραίον κομμουνιστήν Ερρίκο Μπαρμπός, έχει δε την εξής υπόθεσιν: Ένα αεροπλάνον ευρίσκεται υπεράνω δύο στρατών που πρόκειται να συγκρουσθούν και έκαστος των οποίων, ολίγα λεπτά προ της μάχης, προσεύχεται είς τον Θεόν, και τον παρακαλεί να του δώση την νίκην! Ο αεροπόρος διερωτάται ποίον από τους δύο στρατούς θα ήκουεν ο Θεός αν υπήρχε -διότι οι μπολσεβίκοι είναι άθεοι. Η σοβιετική παιδαγωγική εννοεί να ξερριζώση από τις καρδιές των παιδιών και αυτό το χριστουγεννιάτικο δένδρον! Τους εξηγεί πως το έθιμον αυτό προέκυψεν είς χρόνους ειδωλολατρικούς, παραληφθέν έπειτα υπό τους χριστιανούς, κατά τον εορτασμό της ημέρας των Χριστουγέννων.
Αλλά τι..«άθεοι» θα ήσαν οι μπολσεβίκοι αν ξεχνούσαν το θείον βρέφος; Είς βιβλία λοιπόν τερατώδη εξηγούν ότι ο Χριστός είνε ένας… μύθος, ότι ουδέποτε υπήρξε, αλλά και αν υπήρξε δεν ήταν παρά ένας από τους πολλούς Εβραίους θρησκευτικούς κήρυκας που ηριθμούντο τους χρόνους εκείνους κατά εκατοντάδας, ότι ο χριστιανισμός δεν είνε παρά το άθροισμα άλλων θρησκειών και ότι δια λόγους πολιτικούς ή οικονομικούς η Ρώμη είχε συμφέρον ν’ αφήση τους δούλους της να ενστερνισθούν και να διαδώσουν τον χριστιανισμόν! Αλλ’ ώς να μην αρκούνται είς όλη αυτήν την αντιθρησκευτικήν και αντιχριστιανικήν προπαγάνδαν, τα Σοβιέτ φροντίζουν ώστε την ημέρα των Χριστουγέννων, με την πρόφασιν σχολικών εκδρομών και διαφόρων χειμερινών σπορ, τα παιδιά να είνε έξω και μακρυά από τα σπίτια των.
Έτσι δεν δίδεται είς τους μεγάλους, τους γονείς των ή τις γιαγιάδες των η ευκαιρία να τους θυμίσουν τι ήταν άλλοτε η ημέρα των Χριστουγέννων είς την Ρωσσίαν, και να τους ομιλήσουν για τον μικρόν Ιησούν.. Εξάλλου οι σοβιετικοί παιδαγωγοί είνε της ιδέας ότι ενταντικαί σωματικαί ασκήσεις και σπορ είς το ύπαιθρον είνε το αποτελεσματικότερων μέσον καταπολεμήσεως των θρησκευτικών μυστικοπαθειών..»
«Άλλωστε, εμείς συγκροτήσαμε την ένωσή μας, το ΣΔΕΚΡ (Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας), για να διεξάγουμε, ανάμεσα στα άλλα, έναν τέτοιον ακριβώς αγώνα ενάντια σε κάθε θρησκευτική αποβλάκωση των εργατών. Για μας, η ιδεολογική πάλη δεν είναι ατομική υπόθεση αλλά υπόθεση όλου του κόμματος, όλου του προλεταριάτου.
Αφού είναι έτσι, τότε γιατί δε δηλώνουμε στο πρόγραμμά μας πως είμαστε άθεοι; Γιατί δεν απαγορεύουμε στους χριστιανούς και σε εκείνους που πιστεύουν στο θεό να μπαίνουν στο κόμμα μας;
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα θα εξηγήσει την πολύ σοβαρή διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην αστικοδημοκρατική και στη σοσιαλδημοκρατική τοποθέτηση του ζητήματος της θρησκείας.
Ολόκληρο το πρόγραμμά μας είναι θεμελιωμένο πάνω σε επιστημονική και, συνάμα, στην υλιστική ακριβώς κοσμοθεωρία. Γι’ αυτό, η εξήγηση του προγράμματός μας συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά και την εξήγηση για τις πραγματικές ιστορικές και οικονομικές ρίζες της θρησκευτικής θολούρας. Η προπαγάνδα μας συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά και την προπαγάνδα του αθεϊσμού, η έκδοση της αντίστοιχης επιστημονικής φιλολογίας, που ως σήμερα την απαγόρευε αυστηρά και την καταδίωκε η απολυταρχική δουλοπαροικιακή κρατική εξουσία, πρέπει να αποτελέσει τώρα έναν από τους τομείς της κομματικής μας δουλειάς.»
Βλάντιμιρ Λένιν, Σοσιαλισμός και Θρησκεία, 1905
