K. Kαρρά, καλωσορίσατε στο TheNewspaper. Έχετε αναπτύξει ένα αξιόλογο εκδοτικό αλλά και συγγραφικό έργο μέσα σε ελάχιστα μόλις έτη. Ποια η συνταγή της αναμφίβολης αυτής επιτυχίας;
Τα συστατικά της δημιουργίας είναι πάντα η θέληση, η επιμονή, η γνώση, η βελτίωση, οι νέες ιδέες, η έμπνευση και, μετά από κάθε επίτευξη ενός στόχου, να θέτεις άμεσα τον επόμενο.
Πως γεννήθηκε η ιδέα της συγγραφικής σας δραστηριότητας, ενώ ξεκινήσατε ως εκδότης; Ποιο το καθοριστικό έναυσμα, ή αν θέλετε, το κίνητρο;
Στην πορεία της ενασχόλησής μου με την μελέτη της ιστορίας και της φιλοσοφίας διαπίστωσα ότι μέχρι τώρα υπάρχουν πολλά που δεν ήταν γνωστά, ή ήταν αποσιωπημένα, ή και παρερμηνευμένα ακόμα. Μιλάω για λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και ανατρέπουν στρεβλές απόψεις, εντυπώσεις κι ερμηνείες για γεγονότα και πρόσωπα. Θεώρησα χρέος μου να καταδείξω αυτές τις λεπτομέρειες σε μικρά έργα με συμπύκνωση της πληροφορίας και πάντα με παραπομπές σε πρωτογενείς πηγές, καθώς σήμερα το αναγνωστικό κοινό δεν διαθέτει τον χρόνο και το χρήμα για να ερευνήσει τέτοιες λεπτομέρειες.
Τι βιβλία εκδίδετε και πού εστιάζει η μελέτη σας; Ποια τα συναχθέντα συμπεράσματα της πολυετούς έρευνας σας;
Εστιάζω κατά κύριο λόγο στη μελέτη του Μεσοπολέμου και του Β’ ΠΠ, καθώς εκεί εντοπίζονται μείζονος σημασίας ιστορικές λεπτομέρειες που εξηγούνται γεωοπολιτικώς κι όχι ιδεολογικώς, δηλαδή χωρίς πάθη και μίση αντικρουόμενων πολιτικών αντιλήψεων και θεωριών. Συνεπώς, τα τελευταία χρόνια επιμένω να καταδεικνύω ότι κανένας πόλεμος δεν γίνεται για ιδεολογίες κι ότι κανένα κράτος δεν πολεμάει για να σώσει κάποιο άλλο χάριν ιδεολογικής συγγένειας. Οι πόλεμοι είναι οικονομικοί και γεωπολιτικοί και για τους ίδιους πάντα λόγους στην ιστορία, ανεξαρτήτως του πολιτεύματος που επικρατεί στο εσωτερικό των κρατών – κι αυτό σας το τονίζω -, βλέπουμε τις συγκρούσεις να επαναλαμβάνονται με τους ίδιους συμμάχους και τους ίδιους αντιπάλους. Τα γεγονότα των ημερών μας επαληθεύουν ξανά αυτό που σας λέω.
«Η Γυμναστική και το ευ ζην των αρχαίων Ελλήνων», ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Τι ακριβώς πραγματεύεται και ποιό ακριβώς το «επιμύθιο» που εξάγεται;
Το εν λόγω έργο συνδέει ψηφίδες πληροφοριών που ήταν σκόρπιες στην αρχαία ελληνική γραμματεία κι αφορούσαν τις αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων για το κάλλος, την ανδρεία στον πόλεμο και την αρμονία του σώματος και της ψυχής. Για τους αρχαίους η γυμναστική προσέφερε δύναμη, ευεξία, κάλλος και σκληραγώγηση, ενώ η μουσική αποτελούσε την καλλιέργεια της ψυχής. Η σκληραγώγηση των σωμάτων μέσω του αθλητισμού αποτελούσε και μια προετοιμασία για έναν ενδεχόμενο πόλεμο. Οι αγώνες αποτελούσαν βασικό στοιχείο θρησκευτικών εορτών, με κορυφαίους φυσικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλες οι πληροφορίες που παρουσιάζονται σε θεματικές ενότητες, με πάμπολλες υποσημειώσεις, προσφέρουν στον αναγνώστη μέσα σε 200 σελίδες όλο το αρχαιοελληνικό πνεύμα για τον τρόπο ζωής των Ελλήνων. Ελπίζω ότι η μελέτη του εν λόγω έργου θα παροτρύνει πολλούς να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους προσαρμόζοντας στα σύγχρονα δεδομένα τις ιδέες των Ελλήνων της αρχαιότητας, τόσο για το σώμα και την ψυχή, όσο και για τις διατροφικές συνήθειες.
Υπάρχει «ευ ζην» στις ημέρες μας, υπό την έννοια του υγιεινού τρόπου ζωής και της αντιλήψεως του μέτρου;
Θεωρώ ότι στις ημέρες μας ο αθλητισμός επειδή έχει γίνει επαγγελματικός, στοιχείο παρακμής των αγώνων και στην αρχαιότητα άλλωστε, αλλά και λόγω του ότι η όμορφη εμφάνιση έχει εξελιχθεί σε προϊόν αυτοπροβολής στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, το νόημα του «ευ ζην» έχει περιθωριοποιηθεί. Τα αναβολικά ακόμα και για απλούς αθλητές του γυμναστηρίου έχουν οδηγήσει στο γρήγορο αποτέλεσμα χάριν της εικόνας κι όχι της υγείας, ενώ ο επαγγελματικός αθλητισμός έχει καταντήσει ένα τεράστιο εμπόριο σκευασμάτων και χορηγών. Συνεπώς, το μέτρο έχει χαθεί στην εποχή της εικόνας. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι στην εποχή μας ο αθλητισμός και οι άνθρωποι που γυμνάζονται έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό. Σίγουρα ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους υπάρχουν και πολλοί που γυμνάζονται για να διατηρούν μια καλή φυσική κατάσταση και προσέχουν την διατροφή τους.
Τι καινούργιο ετοιμάζετε συγγραφικά;
Το επόμενο έργο μου πραγματεύεται την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου μέχρι και την ιταλική επίθεση το 1940. Στο έργο αυτό παρουσιάζω όχι μόνο όσα ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις της εποχής, αλλά και την εξωτερική πολιτική των κρατών που απειλούσαν την εθνική κυριαρχία του ελληνικού κράτους. Με τον τρόπο αυτό αποσαφηνίζεται κάθε ενέργεια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, από την εποχή του Βενιζέλου μέχρι και του Μεταξά, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι οι ιδεολογίες και τα πολιτεύματα δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στις συγκρούσεις του Β’ ΠΠ. Όπως είπε κι ο Ναπολέων άλλωστε, κάθε κράτος ακολουθεί την πολιτική που του υποδεικνύει ο χάρτης του.
Η συνέντευξη δόθηκε στην ιστοσελίδα TheNewspaper
