Γράφει ο Αλέξανδρος Καρράς
Oι άγνωστες ανθελληνικές φυλετικές θεωρίες των Ναζί για τη φυλετική «εξαφάνιση» των Ελλήνων. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν «νορδικοί πρόγονοι» των Γερμανών κι ο Μέγας Αλέξανδρος με την εκστρατεία στην Ανατολή ένωσε δύο συγγενείς λαούς!!!
Στο κίνημα του Χίτλερ οι θεωρίες του Φαλμεράιερ ήταν αποδεκτές και τις ασπάζονταν επιφανή στελέχη, όπως ο Γκαίμπελς κι ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. Είναι εξοργιστικό ότι ο Γκαίμπελς στο ημερολόγιό του στις 8 Απριλίου του 1941, κατά τη διάρκεια του ελληνογερμανικού πολέμου, σημείωνε με σκεπτικισμό ότι «ίσως υπάρχει ακόμα ένα ίχνος της παλαιάς Ελληνικής καταγωγής σ’ αυτούς».
Ο Ρόζενμπεργκ υποστήριζε ότι ο Γκαίτε έκανε λάθος που θαύμαζε την αρχαιοελληνική τέχνη περιφρονώντας την γοτθική1. Ο Χίτλερ κοντά στην άποψη αυτή είχε γράψει πολύ νωρίτερα κάτι παρόμοιο: «Ακόμα και στα πρώτα χρόνια της γερμανικής ιστορίας οι προπάτορές μας διατήρησαν αυτή την απαράγραπτη αρχή, μολονότι τότε οι καλλιτεχνικές μας αντιλήψεις ήταν τελείως διαφορετικές. Αυτό που βρήκε στην αρχαιότητα την έκφρασή του με την Ακρόπολη και με τον Παρθενώνα μεταφυτεύττηκε σε μας και έγινε γοτθικός ρυθμός. Σαν γίγαντες αυτά τα μνημειακά οικοδομήματα, έγερναν πάνω στη μυρμηγκιά των ξύλινων σπιτιών και των κεραμιδιών. Αποτέλεσαν ακόμη και μέχρι σήμερα τα χαρακτηριστικά σύμβολα της εποχής, παρόλο που γύρω τους σκαρφάλωσαν όλο και πιο πολύ οι λαϊκές πολυκατοικίες και τα διαμερίσματα, που προσδίδουν σε κάθε τοποθεσία το χαρακτήρα της κι αποτελούν τον προσωπικό της τόνο: Καθεδρικοί ναοί, δημαρχεία, σιλό και πύργοι, είναι τα σύμβολα που στάθηκαν η βάση κι η συνέχεια της αρχαιότητας2.»
Όλοι θυμούνται κι αναπαράγουν την φράση του Ντεγκρέλ στη συνέντευξη που είχε δώσει στο Νίκο Σορώτο για το περιοδικό «Το Αντίδοτο» το 1989: «Ακόμα, θυμάμαι κάποτε που ρώτησα τον Χίτλερ, ποια είναι η πατρίδα μας, είχα την εντύπωση πως θα μου απαντούσε η Ευρώπη. Ξέρετε όμως τι μου απάντησε; Η ΕΛΛΑΣ, Πατρίδα μας είναι η Ελλάδα!»
Αυτό μεταφράζεται εντελώς λανθασμένα ως φιλελληνική δήλωση του Χίτλερ. Κι η λανθασμένη αυτή εντύπωση δίνεται, διότι, εκείνοι που την ερμηνεύουν ως φιλελληνισμό, δε γνωρίζουν σε βάθος το ιδεολογικό πλαίσιο του χιτλερικού κινήματος. Ο ηγέτης του Γ’ Ράιχ ασπαζόταν πλήρως το δόγμα ότι οι Γερμανοί δε ζούσαν στα σύγχρονα γερμανικά εδάφη κατά την αρχαιότητα:
«Ξεθάβεται κατά τύχη ένα κρανίο και όλοι αναφωνούν: «Έτσι ήταν οι πρόγονοί μας!» Ποιος ξέρει αν ο επονομαζόμενος Νεάντερταλ δεν ήταν στην πραγματικότητα ένας πίθηκος; Αυτό που μπορώ να πω σε κάθε περίπτωση είναι πως δεν ήταν οι πρόγονοί μας που έζησαν εκεί στις προϊστορικές εποχές. Το έδαφος που ζούμε πρέπει να ήταν τόσο ερημωμένο, ώστε οι πρόγονοί μας, αν πέρασαν από ‘δω, σίγουρα συνέχισαν το ταξίδι τους. Όταν μας ρωτούν για τους προγόνους μας, εμείς θα πρέπει πάντα να επικαλούμαστε τους Έλληνες3.»
Ο Χίτλερ λοιπόν πίστευε τη θεωρία, η οποία λέει ότι οι Γερμανοί κατέβηκαν προς τα εδάφη όπου αναπτύχθηκε ο ελληνικός πολιτισμός κατά την αρχαιότητα κι αυτό το διατυπώνει ξεκάθαρα σε άλλη συνομιλία του:
«Αν αναλογιστούμε τους αρχαίους Έλληνες (οι οποίοι ήταν Γερμανοί), βρίσκουμε σ’ αυτούς ένα κάλλος πολύ ανώτερο από το κάλλος όπως είναι ευρέως διαδεδομένο σήμερα – κι εννοώ τόσο το κάλλος στο πεδίο της σκέψης όσο και στο πεδίο των μορφών. Για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, αρκεί να συγκρίνουμε μια κεφαλή του Διός ή της Παλλάδας Αθηνάς μ’ εκείνη ενός σταυροφόρου ή ενός αγίου. Αν πάει κανείς πιο βαθιά στο παρελθόν, βρίσκει στους Αιγύπτιους ανθρώπινα όντα της ποιότητας των Ελλήνων. Από τη γέννηση του Χριστού, έχουμε μετά βίας σαράντα διαδοχικές γενεές στον πλανήτη, και η γνώση μας φτάνει μόλις λίγα χρόνια πριν τη χριστιανική εποχή4.»
Γι’ αυτό λοιπόν ο Χίτλερ απάντησε στον Ντεγκρέλ πως η πατρίδα τους είναι η Ελλάδα κι όχι επειδή ήταν φιλέλληνας. Αυτή η προτροπή του Χίτλερ για σύγκριση της αρχαίας ελληνικής τέχνης με την μεταγενέστερη χριστιανική τέχνη, αποτελεί κοινό επιχείρημα με όλα εκείνα που γράφει κι ο Ρόζενμπεργκ στο κεφάλαιο «Φυλετική αισθητική» και βρίθει ανθελληνισμού:
«Μέσα από αυτή τη βεβήλωση του αίματος η προσωπικότητα, ο λαός, η φυλή και ο πολιτισμός χάνονται. Κανείς απ’ όσους αγνόησαν την θρησκεία του αίματος δεν ξέφυγε από τη Νέμεση αυτή – ούτε οι Ινδοί, ούτε οι Πέρσες, ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Ρωμαίοι.»
Δηλαδή, οι Έλληνες κι οι Ρωμαίοι εξέπεσαν λόγω φυλετικών επιμειξιών. Σε τι βαθμό όμως; Γιατί στην περίπτωση της Ρώμης, η οποία ήταν αυτοκρατορία, είναι απολύτως λογικό ότι αυτό συνέβη.
Ο Ρόζενμπεργκ ισχυριζόταν επίσης ότι οι Πέρσες ήταν Άριοι κι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ένωσε αυτούς τους συγγενείς λαούς που πολεμούσαν τόσα χρόνια μεταξύ τους:
«Μέσα από τον Αλέξανδρο, μια πιο πειθαρχημένη ιδέα της ύστερης Ελληνικής ζωής, πρωτίστως της αισθητικής, κυριάρχησε και πάλι, η οποία αναγνώριζε επίσης τις φυλετικές διαφορές. Ο Αλέξανδρος δεν επιδίωξε τον άνευ όρων στόχο μιας παγκόσμιας μοναρχίας και την ανάμειξη των λαών, αλλά ήθελε μόνο να ενώσει τους Πέρσες και τους Έλληνες, αναγνωρισμένους ως φυλετικούς συγγενείς, και να τους φέρει υπό μια κοινή ηγεσία, ώστε να αποφευχθούν οι περαιτέρω πόλεμοι. Αναγνώρισε πως οι κινητήριες ιδέες και οι χαρακτηριστικές αξίες των περσικών ανωτέρων στρωμάτων, σχετίζονταν με τη δική του μακεδονική έννοια του καθήκοντος. Γι’ αυτό το λόγο έβαζε μόνο Μακεδόνες ή Πέρσες σε ηγετικές θέσεις, ενώ οι Σημίτες, οι Βαβυλώνιοι και οι Σύριοι αποκλείονταν σκόπιμα. Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, οι διάδοχοί του κατέβαλαν προσπάθειες να μιμηθούν τον ίδιο τύπο διακυβέρνησης στις χώρες και τις επαρχίες τους.
Σαν ήρωας από αρχέγονους χρόνους ξεχωρίζει ο μονόφθαλμος Αντίγονος ο οποίος, σε ηλικία ογδόντα ετών, πέφτει πολεμώντας στο πεδίο της μάχης ενάντια στους νόμιμους κληρονόμους, όταν δεν κατάφερε να επιτύχει το στόχο του για ένα ενωμένο βασίλειο. Εντούτοις, τα πολιτιστικά παρακλάδια της Νορδικής Μακεδονίας δεν είχαν επαρκή μονιμότητα. Ασφαλώς, ήταν φορείς της ελληνικής επιστήμης, της τέχνης και της φιλοσοφίας, αλλά δεν είχαν τη δύναμη να ενεργήσουν ως μορφότυποι, για να θεσπίσουν την δική τους ιδέα περί τιμής. Το υποταγμένο ξένο αίμα θριάμβευσε, άρχισε η εποχή του έξυπνου αλλά χωρίς χαρακτήρα Ελληνισμού.
Εάν η έννοια της τιμής αποτέλεσε σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου το κέντρο όλης της ύπαρξης, αυτό ήταν η Νορδική Τευτονική Δύση. Με μια αυτοπεποίθηση μοναδική στην ιστορία εμφανίζονται οι Βίκινγκς. Το απεριόριστο αίσθημα ελευθερίας ωθεί το ένα νορδικό κύμα μετά το άλλο έξω στο άγνωστο, καθώς ο πληθυσμός αυξάνεται. Με μια διασπάθιση αίματος και ηρωική αδιαφορία, οι Βίκινγκς ιδρύουν τις χώρες τους στη Ρωσία, στη Σικελία, στην Αγγλία και στη Γαλλία1.»
Απέτυχαν δηλαδή οι Μακεδόνες, ενώ ο Αλέξανδρος είχε καταφέρει να ενώσει τους Έλληνες με την «συγγενική» φυλετικώς Περσία, επήλθε ο εκφυλισμός του ελληνισμού και ξαφνικά εμφανίζονται οι Βίκινγκς, προερχόμενοι από την τευτονική Δύση, με το γνήσιο και καθαρό άριο αίμα! Έτσι λοιπόν οι Μακεδόνες, οι τελευταίοι φύλακες του νορδικού ξανθού αίματος χάθηκαν από τις επιμειξίες στην Ανατολή!
Οι απόψεις του Χίτλερ για την καταγωγή των Γερμανών από εκείνον τον λαό που αναπτύχθηκε στα ελληνικά εδάφη παρουσιάζεται αναλυτικά ως θεωρία κι από τον Ρόζενμπεργκ στο κεφάλαιο «Φυλή και φυλετική ψυχή», το οποίο αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του. Τα ανωτέρω σχόλια έχουν την πηγή τους στο κεφάλαιο αυτό. Ο Ρόζενμπεργκ μας λέει ότι Έλληνες της αρχαιότητας είχαν νορδική καταγωγή, ότι το άριο αίμα προστατευόταν από τους Δωριείς και τους Μακεδόνες και εν συνεχεία χάθηκε για πάντα μετά τις επιμειξίες με Σημίτες και άλλους ανατολικούς λαούς. Ας δούμε συγκεκριμένα τι υποστήριζε:
«Το όνειρο του Νορδικού ανθρώπου υλοποιήθηκε με περισσότερη ομορφιά απ’ οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα. Το ένα μεταναστευτικό κύμα μετά το άλλο ήρθε από την κοιλάδα του Δούναβη και επικάλυψε τον προηγούμενο πληθυσμό που αποτελούταν από μια ανάμειξη Αρίων και μη Αρίων εποίκων, φέρνοντας καινούριες δημιουργικές δυνάμεις. Ο αρχαίος Μυκηναϊκός πολιτισμός των Αχαιών ήταν κατ’ εξοχήν Νορδικού χαρακτήρα. Έπειτα, οι φυλές των Δωριέων επιτέθηκαν εκ νέου στις ακροπόλεις των φυλετικά ξένων γηγενών, υποδουλώνοντάς τους και καταλύοντας την κυριαρχία του θρυλικού Σημιτοφοίνικα βασιλιά Μίνωα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ο κυρίαρχος της περιοχής η οποία αργότερα έγινε γνωστή ως Ελλάδα.
Ως σθεναροί αφέντες και πολεμιστές, οι ελληνικές φυλές κατέλυσαν τον σαθρό πολιτισμό των Λεβαντίνων εμπόρων και, χρησιμοποιώντας τις υπόδουλες φυλές ως εργατική δύναμη, έχτισαν έναν ασύγκριτα δημιουργικό πολιτισμό. Μεγάλες Σάγκα χαράχτηκαν σε πέτρες και ώρες αναψυχής αφιερώθηκαν στο να συντίθενται και να τραγουδιούνται οι αθάνατες ιστορίες των ηρώων. Μια αληθινά αριστοκρατική τάξη απαγόρευε την οποιαδήποτε επιμειξία. Η Νορδική δύναμη, αν και μειωμένη εξαιτίας των πολύχρονων μαχών, συνεχώς ανανεωνόταν από νέες μεταναστεύσεις. Δωριείς, κι έπειτα Μακεδόνες, προστάτευαν το δημιουργικό ξανθό αίμα μέχρις ότου και αυτές οι φυλές εξουθενώθηκαν και οι ασυγκρίτως πολυάριθμες φυλές της Εγγύς Ανατολής εισέβαλαν μέσα από χίλιες διόδους, δηλητηρίασαν την Ελλάδα και αντικατέστησαν τους αρχαίους Έλληνες με τους εξαντλημένους Λεβαντίνους οι οποίοι το μόνο κοινό που έχουν με τους προγόνους τους είναι το όνομα. Οι Έλληνες είχαν εξαφανιστεί για πάντα. Μονάχα νεκρές μορφές, σκαλισμένες σε πέτρα, μονάχα μερικά μεμονωμένα απομεινάρια απομένουν να διατρανώνουν την ένδοξη φυλετική ψυχή η οποία κάποτε είχε δημιουργήσει την Παλλάδα Αθηνά και τον Απόλλωνα.»
Τον πολιτισμό τους οι Έλληνες, τους οποίους ο Ρόζενμπεργκ αποκαλεί «Νορδικούς Έλληνες», δεν τον δημιούργησαν λόγω γεωγραφικής θέσης και περιβάλλοντος αλλά λόγω αίματος και καταγωγής νορδικής: «Ούτε το κλίμα, ούτε η γεωγραφική τοποθεσία, ούτε οποιαδήποτε άλλη περιβαλλοντική επίδραση δεν αποτελούν ικανές συνθήκες για να παρέχουν μια απόλυτη εξήγηση. Γιατί ο ίδιος ήλιος που έλαμπε πάνω από τον Όμηρο έλαμπε και πάνω απ’ τους λάτρεις της Ίσιδας και της Αφροδίτης· και συνέχισε να λάμπει πάνω από τη γη όταν η Ελλάδα εξαφανίστηκε.»
Έτσι λοιπόν, ο Ρόζενμπεργκ γίνεται πιστός ακόλουθος των ανθελληνικών θεωριών του Φαλμεράιερ, οι οποίες βόλευαν αφάνταστα τους Γερμανούς που ήθελαν να καταστήσουν κτήμα τους την Ευρώπη ολόκληρη. Οι Έλληνες δεν υπήρχαν πια παρά μόνο κατ’ όνομα και γεωγραφικής θέσης.
Ακόμα και ο ιταλικός Φασισμός, τον οποίο τόσο απεχθάνονται οι νεοναζί, ο Ρόζενμπεργκ τον θεωρούσε νορδικό δημιούργημα, δηλαδή γερμανικό:
«Την ίδια στιγμή, όλη η αφρικανοποιημένη Ιταλία, νότια της Ρώμης, παρέμεινε μουγκή και δίχως δημιουργικότητα μέχρι σήμερα που ο Φασισμός, και πάλι προερχόμενος απ’ το Βορρά, πασχίζει να αφυπνίσει τις παλαιές αξίες. Πασχίζει!»
Αυτά πίστευαν οι Ναζί, πιστοί του Φαλμεράιερ!
Έλληνες επιστήμονες κατέρριψαν τους ισχυρισμούς Φαλμεράιερ ότι οι πελοποννήσιοι είναι Σλάβοι
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΡΑΣ: ΚΡΑΤΟΣ – ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌΣ – ΦΥΛΗ
1Alfred Rosenberg, Ο μύθος του 20ού αιώνα, κεφάλαιο Αγάπη και Τιμή.
1Η Σίτσα Καραϊσκάκη έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Η μεταστροφή του Γκαίτε από το γοτθικό προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα», το οποίο κυκολοφορεί ανατυπωμένο από τις εκδόσεις «Νέα Γενεά».
2Mein Kampf, Οι αιτίες της καταστροφής, Α’ τόμος, σελίδα 295.
3 Hitler’s table talk, 113 Night of 18th-1 gth January 1942
4 Hitler’s table talk, 125 Night of 25th~26th January 1942
