Ο Ρότζερ Σκράτον, Βρετανός στοχαστής, πιανίστας, συνθέτης και μυθιστοριογράφος, είχε μιλήσει για την ασαφή διάκριση της Αριστεράς και της Δεξιάς. Εμείς, ως Τρίτος Δρόμος, δεν δεχόμαστε ότι σήμερα υφίστανται οι όροι αυτοί. Αρκεί να δούμε πόσο κοινή είναι η ατζέντα των αριστερών και των δεξιών κομμάτων σε ζητήματα που αφορούν την προώθηση της παγκοσμιοποίησης. Ας δούμε τι είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του:
«Η διαίρεση σε δεξιά-αριστερά δεν ήταν ποτέ πολύ σαφής. Αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν βαθιές διαφορές απόψεων και προσήλωσης. Ο μέσος δεξιός άνθρωπος (όπως εγώ) έχει την αίσθηση ότι ανήκει σε κάτι που κληρονόμησε: έθνος, θρησκεία, έθιμα, οικογένεια. Είναι μια σφαίρα αγάπης.
Η αριστερά αντιστοιχεί σε διαφορετικό τύπο χαρακτήρα. Δεν βλέπει την ταυτότητά της με όρους κληρονομικών προσηλώσεων, αλλά με όρους εμπειριών που επεκτείνουν την ελευθερία και παρέχουν ίσα δικαιώματα σε όλους. Η αριστερή πολιτική είναι μια πολιτική με σκοπό, ενώ ο συντηρητισμός είναι μια καθιερωμένη παραδοσιακή πολιτική, συμβιβαστική και αναποφασιστικότητας.» (βλέπε Λευτέρης Πανούσης)
Όσα περιέγραψε ο Ρότζερ Σκράτον ως αίσθηση του μέσου δεξιού, τα έχουμε ακούσει από τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτή η αοριστία οδηγεί στην αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας με έναν στείρο αντικομμουνισμό και μια δειλία πολιτική, υπό τον φόβο του χαρακτηρισμού «φασίστας» αν τολμήσεις και δηλώσεις εθνικιστής.
Εθνικιστές λοιπόν, κι ας μας χαρακτηρίζουν όπως θέλουν. Ο Εθνικισμός είναι η σύνθεση των θετικών κι όχι αντίδραση και αντίθεση. Εμείς κρατάμε εκείνα που δήλωσε ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής:
Είμεθα δεξιοί, και μάλιστα δεξιώτεροι των δεξιών όσον αφορά τον Εθνικισμόν μας και τας εθνικάς μας διεκδικήσεις, όσον και εν ταυτώ είμεθα αριστερώτεροι των αριστερών όσον αφορά την κοινωνικήν δικαιοσύνην, διότι εχόμεθα υπό της αρχής ότι ο πλούτος είναι κοινόν κτήμα και όχι μόνον των ολίγων.
25/11/1947, Ομιλία του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή, Αρχηγού του Εθνικού κόμματος Χιτών, στις Σέρρες
Είμεθα η ΔΕΞΙΑ της άκρας δεξιάς εις ό,τι αφορά την διαφύλαξιν των εθνικών μας παραδόσεων και την εξασφάλισιν ου μόνον της εθνικής μας ακεραιότητος και ανεξαρτησίας, αλλά και των εθνικών μας διεκδικήσεων. Είμεθα όμως και η ΑΡΙΣΤΕΡΑ της αριστεράς εις ό,τι αφορά την δίκαια κατανομή των αγαθών και των θυσιών μεταξύ όλων των Ελλήνων εν πνεύματι ισότητος, ισονομίας και δικαιοσύνης. Κατέχουμεν τα δύο άκρα, του Εθνικισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης και η θέσις μας αυτή καθορίζει τας κατευθυντηρίους γραμμάς του προγράμματος μας και πάσης ενεργείας μας.
Και δια να εξηγηθώμεν καλύτερα, θα συγκρίνωμεν τας πράξεις ημών οι οποίοι είμεθα «βέροι» δεξιοί, μη εννοούντες να παίξωμεν εδώ διπλωματίαν για να ρίξωμεν στάχτη στα μάτια, με τας πράξεις των άλλων κομμάτων ή παρατάξεων αι οποίαι έχουν ως έμβλημα, ολίγον σοσιαλισμόν, ολίγον φιλελευθερισμόν, ολίγον προοδευτισμόν, δηλαδή ένα χαρμάνι ονομασιών, χωρίς όμως να δίδουν εις αυτάς και ουσιαστικό περιεχόμενον, διά να είναι πάντα μέσα εις ό,τι θελήσουν οι Μεγάλοι ή θα απαιτήση το διεθνές κλίμα.
Άρθρο του Γ. Γρίβα στην «Εφημερίδα των Χιτών», 17/1/1949
