Γράφει ο Κωνσταντίνος Αλεξίου
Μετά τα τελευταία γεγονότα που έλαβαν χώρα στις Η.Π.Α. τίθενται ερωτήματα σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για την αντίδραση του αμερικανικού λαού και την εισβολή στο Καπιτώλιο. Συνακόλουθα και ίσως ακόμη πιο σημαντικό είναι αν τα συντηρητικά και εθνικιστικά κινήματα οφείλουν να ριζοσπαστικοποίηθουν για να αντισταθούν στην δικαιωματίστικη – κρυφοκομμουνιστική λαίλαπα.
Αναζητώντας τον υπεύθυνο
Όποιος από εσάς παρακολούθησε τα ΜΜΕ, κυρίως τα εγχώρια, παρατήρησε ότι σύσσωμο το κατεστημένο κατηγόρησε τον Ντόναλντ Τραμπ ως υπεύθυνο και χαρακτήρισαν τον αμερικανικό λαό «όχλο». Να υπενθυμίσω εδώ ότι μερικούς μήνες πιο πριν οι ίδιοι άνθρωποι απέκρυπταν τους βανδαλισμούς, στους οποίους προέβησαν, οι τρομοκρατικές οργανώσεις των BLM και Antifa. Ενώ, ταυτοχρόνως προσπάθησαν να συγκαλύψουν την εκτεταμένη νοθεία, παραβιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας.
Ο κάθε σκεπτόμενος και αντικειμενικός παρατηρητής θα αναγνωρίσει ,έχοντας γνώση των παραπάνω, ότι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για όσα έγιναν αλλά και για την κατάλυση της δημοκρατίας δεν είναι άλλοι από τα ΜΜΕ, το πολιτικό κατεστημένο και οι κινεζόφιλοι μεγαλοεπιχειρηματίες.
Η Δεξιά ριζοσπαστικοποίηση
Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι τα τελευταία χρόνια στις Η.Π.Α. έχουμε την γέννηση μιας Νέας Δεξιάς, η οποία συναρθρώνει τα αιτήματα Συντηρητικών, Εθνοφυλετιστών και κλασσικών φιλελεύθερων και είναι επιθετική έναντι των δικαιωματιστών και των αριστερών πάσης φύσεως. Αυτό είναι απολύτως λογικό αν αναλογιστεί κανείς τις διακρίσεις σε βάρος των λευκών, κυρίως ανδρών, και την συστηματική καταπάτηση της ελευθερίας γνώμης. Την ίδια στιγμή το Δημοκρατικό Κόμμα κατελήφθη από κομμουνιστές, δικαιωματιστές και τους Μαύρους Πάνθηρες.
Προσθέτοντας, σε όλα αυτά την εκτεταμένη νοθεία που έλαβε χώρα στις Η.Π.Α. ήταν λογικό ο κόσμος της δημιουργικότητας να αντιδράσει κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και όσοι υποστηρίζουν την τακτική της εκ παρατάξεως σύγκρουσης με τις καθεστωτικές δυνάμεις συνεχώς και αυξάνονται. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 45% των Ρεπουμπλικάνων συμφωνεί με την εισβολή στο Καπιτώλιο, ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Παρεπιπτόντως, χάρη στην σοφία των ιδρυτών πατέρων των Η.Π.Α. κατέχουν όπλα για να υπερασπιστούν την ελευθερία!
Οι δύο αντιμαχόμενοι
Οι δύο ιδεολογίες που συγκρούονται σήμερα σε ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο είναι από την μία ο εθνικισμός, συνοδευόμενος από την πίστη στην αξιοκρατία και στις παραδοσιακές αξίες. Από την άλλη, ο κοσμοπολιτισμός, του οποίου οι φορείς έχουν συνάψει μια ανίερη συμμαχία με τους δικαιωματιστές και τους ισλαμιστές.
Και επειδή μου αρέσει να δίνω βαρύτητα στους φορείς της κάθε ιδεολογίας θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε ότι οι παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του κάθε λαού συγκρούονται με τις ορδές της καταστροφής και των παρασίτων. Και γράφω παράσιτα, γιατί «θετικές διακρίσεις» ή επιβολή ποσοστώσεων υπερ τους μόνο οι ανίκανοι και οι τεμπέληδες επιδιώκουν για να ζουν άνετα σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.
Η ριζοσπαστικοποίηση λοιπόν, δεν είναι μόνο χρήσιμη ως αντιστάθμισμα στην επέλαση των ακροαριστερών, αλλά και επιβάλλεται από τις ίδιες τις συνθήκες. Η δημοκρατία, την οποία τόσο συχνά επικαλούνται δεν υφίσταται κάτω από τις σημερινές συνθήκες ανελευθερίας και λογοκρισίας. Στο σημερινό καθεστώς, της Αριστερής δικτατορίας, η γνώμη των σκληρά εργαζόμενων και έντιμων ανθρώπων δεν μετράει και δεν εισακούονται και η μόνη επιλογή που τους απομένει είναι η δράση και ο αδυσώπητος αγώνας σε όλα τα επίπεδα. Η ριζοσπαστικοποίηση της Δεξιάς αποτελεί την μόνη εφικτή επιλογή αυτή την στιγμή.
