Το 1973 οι κομμουνιστές, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά πως να λαϊκίζουν και να κάνουν προπαγάνδα – αντικατέστησαν το τρίπτυχο που μιλά στην ψυχή των Ελλήνων με ένα άλλο αφηρημένο τρίπτυχο. Το τρίπτυχο του Ιωάννη Μεταξά – το οποίο ασπαζόταν και η 21η Απριλίου. Πρώτος όμως το θέτει ο Νεοκλής Καζάζης γύρω στα 1890. Το τρίπτυχο αυτό ήταν το «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια».
Με την εξέγερση των πλανημένων φοιτητών αυτό αντικαταστάθηκε με κάποιες αφηρημένες έννοιες. Το σύνθημα με το οποίο ξεσηκώθηκε μια επαναστατημένη νεολαία που δεν ήξερε γιατί σηκώθηκε τότε ενάντια στην 21η Απριλίου, ήταν το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Με αυτό το σύνθημα και την φωτογραφία ενός τεθωρακισμένου μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου, καθιερώθηκε ο μύθος του καθεστώτος της Μεταπολίτευσης.
Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης μας οδήγησε σήμερα να έχουμε στην εξουσία τους κομμουνιστές και οι εθνικές αξίες να διώκονται με νόμους. Σήμερα, μετά από 44 χρόνια ενός τυραννικού καθεστώτος, το οποίο αποκαλούν δημοκρατία, ο ελληνικός λαός δεν έχει ούτε Πατρίδα, ούτε Θρησκεία, ούτε Οικογένεια. Δεν έχει όμως ούτε ψωμί, ούτε παιδεία και φυσικά ούτε ελευθερία.
Γιατί όμως τότε οι κομμουνιστές, οι συνεπέστατοι ιδεολογικώς μαρξιστές, δημιούργησαν αυτό το νέο τρίπτυχο; Τι ακριβώς σήμαινε αυτό για αυτούς; Όλες τις απαντήσεις που ζητάμε μπορούμε να τις βρούμε στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» του Καρλ Μαρξ και του Φρίντριχ Ένγκελς. Εκείνη την εποχή αποκαλούσαν «αστό» όποιον διαφωνούσε μαζί τους.
Μετά την εμφάνιση του Φασισμού, που δημιουργήθηκε ως άμυνα των ιερών και οσίων των Εθνών που ως τότε δεν είχαν απειληθεί ποτέ, οι κομμουνιστές – μαρξιστές άρχισαν να αποκαλούν όποιον διαφωνούσε μαζί τους «Φασίστα» και να κατηγορούν τον Φασισμό ως προστάτη του Κεφαλαίου.
Στην πραγματικότητα όμως ο Μαρξ τα έβαζε με τους εθνικούς κεφαλαιούχους που πρόσφεραν εργασία στους ανθρώπους του λαού τους, και όχι με τους διεθνείς κεφαλαιοκράτες που οδηγούσαν την ανθρωπότητα στον παγκόσμιο καπιταλισμό, την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Μια τέτοια παγκόσμια οικονομία εξυπηρετείται από την ύπαρξη ανθρώπων υλιστών, από την κατάργηση των Πατρίδων ώστε να αποκόπτονται ευκολότερα οι άνθρωποι από τη γη τους χάριν καλύτερης μισθοδοσίας σε ξένη γη. Θυμηθείτε μόνο πόσες φορές ακούσατε τον όρο «οικονομικός μετανάστης» και θα καταλάβετε πολύ καλά ότι αυτή είναι η αλήθεια.
Όλα αυτά μπορούμε να τα εξηγήσουμε και να τα διακρίνουμε με μεγάλη προσοχή στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1848. Φαινομενικά έχει λογικά αιτήματα και σωστές θέσεις για τα κοινωνικά ζητήματα και την επίλυσή τους όμως, στις λεπτές γραμμές του, είναι ένα μανιφέστο που οδηγεί στο σχέδιο του Παγκόσμιου Καπιταλισμού:
Γιατί απέναντι στην λέξη – Ιδανικό «Πατρίδα» έθεσαν την λέξη – αίτημα «Ψωμί»;
«Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα. Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν.» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο, Προλετάριοι και κομμουνιστές)
Άρα η Πατρίδα δεν έχει καμία αξία διότι μόνο το ψωμί και το γέμισμα του στομαχιού μετράει. Οι αστοί, οι καπιταλιστές προσφέρουν το ιδανικό της Πατρίδας για να κρατούν σκλάβους τους εργάτες. Ακόμα κι αν μεταναστεύσεις όμως σε κάποια άλλη χώρα αυτή δε θα έχει τους δικούς της αστούς – καπιταλιστές; Εσύ θα αποτελείς ξένο σώμα και θα είσαι αποκομμένος από την πατρογονική σου γη και , σύμφωνα πάντα με τον Μαρξισμό, θα παραμένεις προλετάριος και σίγουρα χωρίς πατρίδα αυτή τη φορά.
«Η ανθρωπιστική παιδεία μη δυνάμενη και μη αξιούσα να γίνη η αποκλειστική μορφή της εκπαιδεύσεως όλου του έθνους, αποτελεί με την ισχυρήν ύπαρξίν της χαρακτηριστικήν αθέτησιν του ιερού νόμου της ισοπεδώσεως, είναι ο στόχος των επιθέσεων των κομμάτων της αριστεράς.» Ιωάννης Συκουτρής
Γιατί στη λέξη – Ιδανικό «Θρησκεία» έβαλαν τη λέξη – αίτημα «Παιδεία»; Διότι στο ίδιο βιβλίο του Μαρξ και του Ένγκελς γράφεται:
«Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Κατάργηση της δουλειάς των παιδιών στα εργοστάσια με τη σημερινή της μορφή. Συνδυασμός της εκπαίδευσης με την υλική παραγωγή κλπ. κλπ.» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο, Προλετάριοι και κομμουνιστές)
Δωρεάν Παιδεία και κατάργηση της παιδικής εργασίας όμως καθιερώθηκαν από τον Ιωάννη Μεταξά με το Καθεστώς της 4ης Αυγούστου! Ο Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) ιδρύθηκε το 1937 – Καθεστώς Μεταξά δηλαδή – και λειτουργούσε υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Από το 2012 καταργήθηκε! Δείτε σχετικά εδώ
Γιατί απέναντι στην λέξη – Ιδανικό «Οικογένεια» αντέταξαν τη λέξη – αίτημα «Ελευθερία»; Διότι και πάλι στο ιδεολογικό τους βιβλίο γράφεται το εξής:
«Ο αστικός γάμος είναι στην πραγματικότητα η κοινοκτημοσύνη των παντρεμένων γυναικών. Το πολύ-πολύ θα μπορούσαν να κατηγορήσουν τους κομμουνιστές ότι στη θέση μιας υποκριτικά καλυμμένης κοινοκτημοσύνης των γυναικών θέλουν να βάλουν μια επίσημη, ανοιχτόκαρδη κοινοκτημοσύνη.» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο, Προλετάριοι και κομμουνιστές)
Άρα επειδή κάποιες φορές κάποιες γυναίκες γίνονται άπιστες καλύτερα να καταργήσουμε την οικογένεια και τον γάμο και να έχουμε διάλυση της οικογένειας και απόλυτη σεξουαλική ελευθερία. Αυτά λέει ο Μαρξ και επιχειρηματολογεί ως εξής:
«Κατάργηση της οικογένειας! Ακόμα και οι πιο ριζοσπάστες αγανακτούν γι’ αυτή την επαίσχυντη πρόθεση των κομμουνιστών. Πάνω σε ποια βάση στηρίζεται η σημερινή, η αστική οικογένεια; Πάνω στο κεφάλαιο, πάνω στο ατομικό κέρδος. Η οικογένεια αυτή σε ολόπλευρα αναπτυγμένη μορφή υπάρχει μονάχα για την αστική τάξη. Έχει όμως το συμπλήρωμά της στην αναγκαστική έλλειψη της οικογένειας για τον προλετάριο και στη δημόσια πορνεία. Η αστική οικογένεια εξαλείφεται φυσικά μαζί με την εξάλειψη αυτού του συμπληρώματος της, και τα δύο εξαφανίζονται μαζί με την εξαφάνιση του κεφαλαίου.»
Σύμφωνα λοιπόν με τους κομμουνιστές και τον θεωρητικό πατέρα τους, η αστική οικογένεια στηρίζεται στο Κεφάλαιο και στο ατομικό κέρδος και καταστρέφοντάς την θα εξαφανιστεί η ισχύς του Κεφαλαίου. Το δηλητήριο όμως αυτό δεν προωθήθηκε στους κεφαλαιοκράτες αλλά προπαγανδίζεται από τους ίδιους τους κομμουνιστές κατά της οικογένειας των εργατών (προλετάριων), σε κάθε περίπτωση του απλού γηγενή πολίτη της εκάστοτε χώρας, του εκάστοτε Έθνους. Κι αυτό οδηγεί στην υπογεννητικότητα και στην γήρανση του εθνικού ομοιογενούς πληθυσμού. Και τώρα τι μας λένε; Ότι οι «πρόσφυγες» θα μας λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα!!!!
Η δημοκρατία της Μεταπολίτευσης σκοτώνει το έθνος μας, τις αξίες μας, κλέβει τον ιδρώτα μας και καταστρέφει το μέλλον των παιδιών μας. Αλλοιώνει τον πληθυσμό μας, διώκει τη θρησκεία μας, καταστρέφει τον ιερό θεσμό της οικογένειας. Κι όλα αυτά τα πετυχαίνει είτε μέσω της οικονομίας είτε μέσω του εκφυλισμού της κοινωνίας και των προτύπων που προωθούνται. Κι όλα αυτά τα κατάφερε δηλητηριάζοντας την κοινωνία μας, την ελληνική κοινωνία μας, με τις ιδέες του Μαρξισμού μέσα στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στο θέατρο, στη μουσική, στον κινηματογράφο. Οποιοσδήποτε υποστηρίζει το Έθνος του, την καταγωγή του, την θρησκεία του, την οικογένειά του αποκαλείται «Φασίστας».
Στην δημοκρατία αυτή θα απαντήσουμε με προσήλωση κι επιστροφή στα μεγάλα εθνικά Ιδανικά! Αυτά ακριβώς που αποκαλούν «Φασισμό»! Επιστροφή τώρα στη βάση του Έθνους μας, σε αυτή τη βάση που ενώνει και κάνει ανίκητο έναν λαό: «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια». Η ισχύς εν τη ενώσει! Να τελειώσουμε με τα ψέμματα του Πολυτεχνείου που μας οδήγησαν στην καταστροφή, την εθνική και την οικονομική! Το σύνθημα «Σήμερα πεθαίνει ο Φασισμός» δεν σήμαινε τίποτα άλλο πέρα από το θάνατο της Ελλάδας και της ελληνικής κοινωνίας.
Αλέξανδρος Καρράς
