Ο Γουσταύος Λεμπόν την πλάνην των σοσιαλιστών και των ειρηνόφιλων την αποδίδει εις την λογικήν. Θύματα της λογικής σκέψεως. Διότι τον κόσμον δεν τον κυβερνά ο λόγος παρά εις ελάχιστην δόσιν, και ασθενέστατα. Απόλυτοι, και απείρως ισχυρότεροι δυνάσται των θνητών είναι η καρδία, το ορμέμφυτον. Τα αισθήματα, εις τα μυρίας των εκδηλώσεις, εξ αφορμών παντοίων. Η πίστις, ο ενθουσιασμός, η κοινωνία, το περιβάλλον, η μυστικοπάθεια, αι ιδέαι που μας κυριεύουν και που μας φέρουν όχι με τα όπλα που μεταχειρίζεται η φωτεινή σκέψις, αλλά το πάθος. Το πάθος το οποίον με όλην του την τύφλαν, είναι κατά τα ενενήντα εννέα τοίς εκατόν, ασφαλέστερος οδηγός από το λογικόν. Δια τους σοσιαλιστάς, πραγματικότης η κοινωνική τάξις. Πόλεμος κλάσεων, όχι φυλών. Η πατρίς, χίμαιρα. Δια τους ειρηνόφιλους, πραγματικότης ο κόσμος. Όχι τα στενά όρια της πατρίδος. Δυστυχώς και για τους δύο, ο πόλεμος ούτος έδειξεν ότι το πράγμα είναι η πατρίς. Και τα άλλα, κούφια καρύδια.
Οι Χρεωκόποι, «Εμπρός» 6/7/1917
