
Γράφουν ο Αλέξανδρος Καρράς και ο Νίκος Βοματίδης
Ο Όττο Στράσσερ και τα έργα του υπήρξαν, κατά καιρούς, αγαπημένες βιβλιογραφικές αναφορές για όλους τους μεγάλους ιστορικούς, που ανέλυσαν το ναζιστικό φαινόμενο, για δύο λόγους: α) αποτελεί μια βασική πηγή πληροφόρησης για την εποχή, και β) γιατί ήταν αντίθετος ιδεολογικά με τον ναζιστικό ολοκληρωτισμό, παραθέτοντας και τα ανάλογα επιχειρήματα.
Κατά του άθεου Χίτλερ, αναφέρει ο Όττο Στράσσερ όλα εκείνα που υποστήριξε κι ο Γάλλος Dominique Venner για το ξεπούλημα του Χίτλερ στην αστική τάξη (περισσότερα για τα όσα είπε ο Venner διαβάστε στο «Ο Χίτλερ υπέκυψε στην αστική τάξη»): «Θύμισα σε αυτόν (τον αδερφό του Γκρέγκορ) τις διαδοχικές πράξεις προδοσίας του Χίτλερ. Δεν μιλάμε, πλέον, την ίδια γλώσσα», είπα. «Είμαστε σοσιαλιστές και ο Hitler έχει, ήδη, συμβιβαστεί με τους καπιταλιστές. Είμαστε δημοκρατικοί και ο Hitler έχει συμμαχήσει με τους Wittelsbachs και τους Hohenzollerns. Είμαστε Ευρωπαίοι και προοδευτικοί· απαιτούμε την (εθνική) ελευθερία, αλλά, επίσης, σεβόμαστε την ελευθερία των άλλων (λαών), ενώ ο Hitler μιλάει στους έμπιστούς του για κυριαρχία επί της Ευρώπης. Είμαστε, επιπλέον, Χριστιανοί· χωρίς τον Χριστιανισμό η Ευρώπη είναι χαμένη. Ο Hitler είναι ένας άθεος». (Otto Strasser, Hitler and I, transl.Gwenda David-Eric Mosbacher, Houston Mifflin Company, Boston, 1940, σελ.93).
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Όττο Στράσσερ έλεγε ότι ο Χίτλερ εγκατέλειψε την ιδέα της επανάστασης και στράφηκε στον παγγερμανισμό και τον ιμπεριαλισμό, πράγμα που επιβεβαιώνει όσα υποστηρίζει ο Τρίτος Δρόμος, αλλά και πολλοί επιφανείς καταξιωμένοι γεωπολιτικοί αναλυτές όπως ο Κωνσταντίνος Γρίβας, ο Γεώργιος Φίλης και ο Γεώργιος Ρωμανός, για τον χιτλερικό παγγερμανισμό: «Απέρριψε (ο Χίτλερ) τους ασαφείς επαναστατικούς σκοπούς για την χειροπιαστή πραγματικότητα του Παγγερμανισμού, του Πρωσσισμού, και των ιμπεριαλιστικών σκοπών τους» (Hitler and I, σελ.204). Ο «Παγγερμανισμός αυτός στόχευε στην κυριαρχία επί της Ευρώπης», με οικονομικοπολιτικές ρίζες στον 19 αιώνα (Hitler and I, σελ.207). Όσα γράφει ο Στράσσερ επιβεβαιώνουν κι όσα σημείωνε στο τετράδιο σκέψεών του ο Ιωάννης Μεταξάς για τον Χίτλερ, ότι δηλαδή παράτησε τη σημαία των ιδεών με τις οποίες ξεσήκωσε τον λαό του και στράφηκε στον ιμπεριαλισμό (Τετράδιο σκέψεων, 2 Ιανουαρίου 1941).


Όσα έγραψε ο Μεταξάς στο Τετράδιο σκέψεών του επιβεβαιώνονται από τον Όττο Στράσσερ και, φυσικά, από την ιστορία.
Η συγκάλυψη του Hitler στον νορδικιστικό παγανισμό του Ρόζενμπεργκ εκτίθεται από τον Όττο Στράσσερ, ο οποίος διαψεύδει όσους υποστηρίζουν ότι ο Αυστριακός δεκανέας περιφρονούσε τις θεωρίες του:
«Και ο Rosenberg;», ρώτησε ο Hitler, ο οποίος βρισκόταν σε αμηχανία λόγω της αναφοράς στην λέξη πορνογραφία. «Τι έχεις εναντίον του;»
«Τον παγανισμό του, κύριε Hitler».
Ο Adolf ανασηκώθηκε και άρχισε να περιφέρεται, πέρα δώθε, στο δωμάτιο.
«Η ιδεολογία του Rosenberg είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικοσοσιαλισμού», διακήρυξε (ο Χίτλερ) με σοβαρό ύφος. «Νόμιζα ότι είχες κάνει ειρήνη με την Ρώμη (τον Καθολικισμό)» (είπε ο Στράσσερ). Ο Hitler σταμάτησε και με κοίταξε στα μάτια. «Ο Χριστιανισμός, προς το παρόν, συνιστά ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος που έχω καταθέσει. Αλλά πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Ο Rosenberg είναι ένας πρόδρομος, ένας προφήτης. Οι θεωρίες του αποτελούν την έκφραση της Γερμανικής Ψυχής. Ένας πραγματικός γερμανός δεν μπορεί να τις καταδικάζει» (Hitler and I, σελ.96).
Επίσης, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι στη θεωρία του Ρόζενμπεργκ εντάσσονται και οι ιδέες του Φαλμεράιερ περί μη φυλετικής συνέχειας των Ελλήνων. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερο άρθρο του Αλέξανδρου Καρρά με τίτλο «Θεωρία Ναζί & Φαλμεράιερ: «Δεν υπάρχουν Έλληνες, το νορδικό αίμα της αρχαίας Ελλάδας έχει χαθεί».

Περί της διαφορετικής αντίληψης για το Τρίτο Ράιχ, μεταξύ Χίτλερ και Στράσσερ, είναι διαφωτιστικότατα τα όσα μας πληροφορεί στο βιβλίο που έγραψε το 1940 κι αφορούν τη μεγαλομανία του επίδοξου κατακτητή της Ευρώπης, ο οποίος κατέληξε ολετήρας της Γερμανίας και της Ευρώπης: «Το 1920, ο Adolf Hitler, αναφερόμενος στο βιβλίο Τρίτο Ράιχ του φίλου μου, συνήθιζε να λέει: «Το πρώτο Ράιχ ήταν αυτό του Bismarck, το δεύτερο αυτό της Δημοκρατίας των Βερσαλλιών, και το τρίτο είμαι εγώ ο ίδιος».
«Όχι», απάνταγα, όποτε τον άκουγα να επαναλαμβάνει αυτήν την τερατωδία, «Ο Moller van den Bruck είπε ότι το Πρώτο Ράιχ ήταν η Χριστιανική και Ομοσπονδιακή Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Καρλομάγνου, το δεύτερο ήταν αυτό του William και του Bismarck, και το τρίτο πρέπει να είναι, πάλι, ομοσπονδιακό, Χριστιανικό και Ευρωπαϊκό» (Hitler and I, σελ.27).
Οι δημοκρατικές και χριστιανικές θέσεις του Όττο Στράσσερ διατυπώθηκαν από τον ίδιο και είναι τελείως αντίθετες από τον ρωσικό κομμουνισμό και τον παγανιστικό ναζισμό: «Συνεπώς, πρέπει να δημιουργήσουμε, αντί για ένα γραφειοκρατικό δικτατορικό κράτος φασιστικής, μπολσεβικικής ή κοινοβουλευτικής ανευθυνότητας, το αυθεντικό Λαϊκό Κράτος της Γερμανικής Δημοκρατίας και της αριστοκρατικής υπευθυνότητας» (Otto Strasser, Germany Tomorrow, transl.Eden & Cedar Paul, Jonathan Cape, London, 1940, σελ.192).
Για την σχέση με τον Θεό ο Όττο Στράσσερ μας εκπλήσσει ευχάριστα θα μπορούσαμε να πούμε και εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους αναμιγνύουν μπολσεβίκικο αντιχριστιανισμό με στρασσερισμό: «Εμείς, έτσι, βρήκαμε μια νέα σημασία για την ζωή στην εκδίπλωση, σε όλο το εύρος τους, των, διδομένων από την θέληση του Θεού, ιδιαιτεροτήτων του λαού μας, μέσα από την επιβεβαίωση και την τελειοποίηση της λαϊκής ψυχής, ιδωμένης σαν Αποκάλυψη από τον Θεό» (Germany Tomorrow, σελ.204).