
Γράφει ο Αλέξανδρος Καρράς
Ο Εβραίος πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, μίλησε στη Βουλή της Βρετανίας κι οι βουλευτές όλων των παρατάξεων τον χειροκροτούσαν και τον αποθέωναν όρθιοι χειροκροτώντας τον στην αρχή και στο τέλος της ομιλίας του.
Στην αρχή της ομιλίας του υπενθύμισε ότι οι ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Κίεβο θέλοντας έτσι να καταδείξει κάποια εκδήλωση αντισημιτισμού από την πλευρά της Ρωσίας. Συνέκρινε μάλιστα τον αγώνα της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας με τον αγώνα της Βρετανίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον του Γ’ Ράιχ και του Χίτλερ. Παραπονέθηκε ωστόσο ότι «οι σύμμαχοι δεν βοηθούν πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δεν βοηθούν όσο θα μπορούσαμε να ελπίζουμε».
Σαν Πηνελόπη περιμένει ο Ζελένσκι το ΝΑΤΟ να τον σώσει. Μάλιστα χρησιμοποίησε και ρήση του Τσώρτσιλ λέγοντας: «Δεν θα τα παρατήσουμε και δεν θα χάσουμε. Θα παλέψουμε μέχρι τέλους, στη θάλασσα, στον αέρα, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη γη μας, όποιο κι αν είναι το κόστος. Θα πολεμήσουμε στα δάση, στα χωράφια, στις ακτές, στους δρόμους».
Συνέχισε τις συγκρίσεις Ουκρανίας και Βρετανίας σε σχέση με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι είπε ότι οι Ουκρανοί παλεύουν για να σώσουν τη χώρα τους όπως ακριβώς δεν ήθελαν να χάσουν τη χώρα τους οι Άγγλοι όταν οι ναζί άρχισαν να πολεμούν τη χώρα τους και έπρεπε να πολεμήσουν για τη Βρετανία.
Το περίεργο είναι ότι οι εν Ελλάδι νεοναζί και δηλωμένοι αντισημίτες υποστηρίζουν με πάθος την Ουκρανία που κυβερνάται από έναν Εβραίο και τον υποστηρίζουν ο Σόρος, ο Ρόθτσιλντ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ κι όλες οι φιλελεύθερες δημοκρατίες. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι η Ρωσία δεν έχει πλέον κομμουνισμό κι ότι δεν ζούμε στο 1941. Ας δούνε την συνθηκολόγηση του Ζελένσκι σαν ένα νέο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ στην τελική. Τελικά τι είναι περισσότερο όλοι αυτοί οι εν Ελλάδι νεοναζί; Αντιρώσοι ή αντιλίμπεραλς; Υποστήριξη της Ουκρανίας σημαίνει ότι επιλέγεις την παγκοσμιοποίηση και τον λιμπεραλισμό την στιγμή που δεν υπάρχει κομμουνισμός να πολεμήσεις γιατί η ιστορία έχει προχωρήσει. Η απειλή του κόσμου πλέον είναι ο λιμπεραλισμός. Καιρός να αποδράσουν κάποιοι από το παρελθόν.