«Και μου ΄δωκε το χέρι. Σα βγήκα έξω, χωρίς να το θέλω, σύγκρινα μέσα στο νου μου το Βενιζέλο με το Μουσολίνι. Ο ένας είχε μια χάρη θηλυκιά, μια μαγνητική γοητεία που προσέλκυε, μια υστερική, εξημμένη, άπληστη και μικρολόγα ψυχή μιας ευφυέστατης και κακεντρεχούς γεροντοκόρης. Ο άλλος έχει μιαν αρρενωπή τραχύτητα, ένα θέλγητρο που δεν προσελκύει μα αρπάζει, κάτι το αποκρουστικό και συνάμα ακαταγώνιστο. Ο Μουσολίνι είναι ο αρσενικός Βενιζέλος.»
Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας Ιταλία
