«Στά Σκόπια ἐπιχειρεῖται ἡ παραχάραξη τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος. Καί δέν εἶναι μόνο τό ὄνομα τοῦ ὑπό ἀναγνώριση κρατιδίου. Εἶναι καί ἡ ἐπίκληση στό προοίμιο τοῦ Συντάγματός του τῆς ἀρχῆς πού ὁ Τίτο διετύπωσε τό 1944, βάσει τῆς ὁποίας ἀνεγνωρίζετο μιά νέα Μακεδονία, μέ προεκτάσεις στήν Ἑλλάδα καί στή Βουλγαρία, πού θάἔπρεπετάχανά«ἀπελευθερωθοῦν»!Αὐτό καί μόνο ἀρκεῖ γιά νά καταδείξει τίς ἀπώτερες βλέψεις τῶν Σκοπιανῶν. Ἀλλά ἡ διεθνής κοινότητα φαίνεται νά μή τίς ἐκτιμᾶ σωστά. Και ὅλα δείχνουν πώς καί πάλιν θά ἀδικήσει τή μικρή Ἑλλάδα.»
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, 134, Ἀπρίλιος 1992
«Ἡ βουλιμία τῶν γειτόνων μας δέν ἔχει ὅρια. Καί τά ἐπεκτατικά τους σχέδια δέν κρύπτονται πλέον. Βούλγαροι καί Τοῦρκοι ἐποφθαλμιοῦν,μέ ἐπίσημες και ἐπώνυμες δηλώσεις τῶν ἡγετῶν τους, τή Θράκη μας. Πού εἶναι ἀτίμητο κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τό Αἰγαῖο τό γαλανό τούς ἐρεθίζει τούς ἀπό βορρᾶν. Προαιώνια ἐπιδίωξή τους ἡ ἔξοδός των σ᾽ αὐτό. Πού δέν τήν ἔχουν λησμονήσει!…Καί τῆς πατρίδος ἡ ἀγκαλιά διάπλατα ν᾽ ἀνοιχθῆ. Γιατί ἔρχεται ἡ ὥρα. Μετά τή Μακεδονία εἶναι ἡ σειρά τῆς Θράκης.»
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, 144, Φεβρουάριος 1993
ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ
Ἡ ὑπογραφή τῆς πρόσφατης Συμφωνίας μεταξύ Ἑλλάδος καί Σκοπίων γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν ἐκκρεμῶν προβλημάτων πού ἀπασχολοῦν τίς δύο χῶρες, χωρίς, ἐπί τοῦ παρόντος, ἐπίλυση τοῦ προβλήματος τοῦ ὀνόματος τῆς γείτονος χώρας, ἐγκυμονεῖ, σύμφωνα μέ ἐκτιμήσεις ἐγκύρων πολιτικῶν παρατηρητῶν, τόν σοβαρό κίνδυνο τῆς ἀναγνώρισης τῶν Σκοπίων διεθνῶς μέ τήν ὀνομασία «Μακεδονία».Στό συμπέρασμα αὐτό καταλήγουν οἱ εἰδήμονες, θεωροῦντες ὅτι ὁ ἑλιγμός τοῦ κ. Γκλιγκόρωφ, νά ἀποδεχθῆ τήν ἀλλαγή τῆς σημασίας και νά κάνει ἁπλή δήλωση ὅτι δέν ἔχει ἀλυτρωτικές ἐπιδιώξεις ἐπί τῆς «ἑλληνικῆς Μακεδονίας», χωρίς νά δεσμευθῆ διόλου γιά τό ὄνομα, συνιστᾶ πανέξυπνη κίνηση, πού προοιωνίζεται τήν κακή συνέχεια, δηλ. τήν χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» γιά τή χώρα τῶν Σκοπίων, χωρίς ἡ Ἑλλάς νά ἔχει πιά τήν δυνατότητα νά ἐλέγξει τήν κατάσταση. Ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο καθίσταται λίαν πιθανό ὡς ἐκ τοῦ πατροναρίσματος τῆς Ἀμερικῆς πού πιέζει ἀσφυκτικά τήν Ἑλλάδα νά συγκατατεθῆ στό κλείσιμο τοῦ θέματος πού, ὡς φαίνεται, ἔχει κουράσει τήν διεθνή κοινότητα. Τώρα ὁ κ. Γκλιγκόρωφ δέν ἔχει νά φοβηθῆ τίποτε.
Ἐξασφάλισε ἀπό τήν Ἑλλάδα τήν ἄρση τοῦ ἐμπάργκο, τήν χρήση τοῦ λιμένος τῆς Θεσσαλονίκης, τήν ἐλεύθερη διακίνηση τῶν ἀγαθῶν μέσῳ τῆς Ἑλλάδος. Καί ἔδωσε τήν ἀφαίρεση τοῦ ἥλιου τῆς Βεργίνας μόνο ἀπό τή σημαία του. Οὔτε τροποποίηση τοῦ Συντάγματος ὑπεσχέθη, οὔτε ἐξεύρεση ἄλλου ὀνόματος. Ἤδη Ἕλληνες πολιτικοί ἔχουν μιλήσει γιά χρήση σύνθετου ὀνόματος πού θά περιέχει τό ὄνομα «Μακεδονία», ἐνῶ ὁ κ. Παπανδρέου ἐξακολουθεῖ νά ἐπιμένει ὅτι ἡ Ἑλλάδα δέν πρόκειται νά ἀναγνωρίσει τά Σκόπια ὡς χώρα νόμιμη μέ τό ὄνομα πού θά περιέχει τή λέξη «Μακεδονία» ἤ παράγωγό της. Ὅμως, τί μ᾽ αὐτό; Ἄς μή ἀναγνωρίσουμε ἐμεῖς. Τί σημασία θά ἔχει αὐτό, ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι θά τήν ἔχουν ἀναγνωρίσει; Ἐν τῷ μεταξύ, πολλοί Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες εἶναι ἤδη ἕτοιμοι νά ἐφορμήσουν στά Σκόπια γιά νά «στήσουν» ἐκεῖ τίς ἐπιχειρήσεις των, ἐπενδύοντες ὑψηλά κεφάλαια στή χώρα αὐτή πού εἶναι ὑπό ἀνάπτυξη. Ποιός τώρα σκοτίζεται γιά τό ὄνομα; Μόνο μερικοί ἀθεράπευτοι πατριῶτες πού βλέπουν πώς, ἄν χάσει ἡ Ἑλλάς τή μάχη τοῦ ὀνόματος, θά ἔχει ὑποθηκεύσει γιά τό μέλλον τήν ἀνεξαρτησία τῆς Μακεδονίας.
Καί τά πράγματα δείχνουν ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ψυχρολουσίας. Πού πρέπει μέ κάθε τρόπο νά ἀποτρέψουμε. Πῶς ὅμως; Ὁ λαός ἀνησυχεῖ, ἀλλά δέν τό δείχνει. Δέν εἴδαμε πουθενά λαϊκές κινητοποιήσεις, οὔτε ἄσκηση πίεσης ἐπί τῶν πολιτικῶν. Τά τηλεοπτικά κανάλια, βλέποντας ὅτι ὁ κόσμος ἀδιαφορεῖ, δέν ἀσχολοῦνται μέ τό θέμα, γιατί κρίνουν ὅτι «δέν πουλάει», δηλ. δέν τραβάει ἀκροατές. Ἔτσι τά ἐθνικά μας θέματα μένουν στό περιθώριο καί παραδίδονται στήν τύχη. Κατόπιν ἑορτῆς, βέβαια, θά χύνωνται ἀδίκως δάκρυα καί θά ἀναζητοῦνται εὐθύνες. Θά πρέπει τότε νά βρεθῆ κάποιος ἔνοχος νά φορτωθῆ τίς ἁμαρτίες ὅλων. Καί αὐτός θά εἶναι τό ἐξιλαστήριο θῦμα. Μόλις αὐτός τιμωρηθῆ, ὅλοι οἱ ἄλλοι θά ἀνακουφισθοῦν. Θά ἔχουν κάνει τό καθῆκον τους. Καί τώρα ἔτσι μοιάζουν τά πράγματα.
Ὅμως, ὅταν θά ἔχουμε χάσει τή Μακεδονία, μετά θά ἔχει ἔλθει ἡ σειρά τῆς Θράκης. Ἀργότερα τοῦ Αἰγαίου καί τῆς Κύπρου. Στή Β. Ἤπειρο οἱ Ἕλληνες θά ἔχουν ἐξοντωθῆ. Στά Σκόπια καί στή Βουλγαρία οἱ Ἕλληνες θά ἔχουν ἐγκαταλειφθῆ. Ὁ ἑλληνισμός θά συρρικνώνεται. Κάθε αἰώνας θά μικραίνει τήν Ἑλλάδα. Ὁ 20ός τῆς ἀφαίρεσε τή Μ. Ἀσία, τήν Ἀνατολική Θράκη, τόν Πόντο, τήν Ἀνατολική Ρωμυλία, τήν Ἴμβρο, τήν Τένεδο. Τί μᾶς ἐπιφυλάσσει τώρα ὁ 21ος; Νέες συρρικνώσεις, νέες ταπεινώσεις, νέες ἧττες. Κρῖμα. Γιατί νόμισα πώς ἦταν ἕνα κακό ὄνειρο. Ἔτσι ὅπως πᾶμε, τό ὄνειρο θά γίνει πραγματικότης…
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, 176, Ὀκτώβριος 1995
«Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα γιατί κάποια Ελλάδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Και η Μακεδονία είναι αυτή που κρατά ψηλά τα λάβαρα με τέτοιες ιστορίες, αναμνήσεις. Με την ιστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες. Χωρίς υπολογισμούς. Χωρίς έξωθεν εντολής. Χωρίς υπαγορεύσεις.
Για αυτό καλό θα ήταν όλοι οι Έλληνες να έρχονται από καιρού εις καιρό στη Μακεδονία. Και να προσέχουν που πατάνε γιατί σε κάθε βήμα μπορεί να πατήσεις χώμα ιερό. Μπορεί να πατήσεις ένα τάφο. Μπορεί να πατήσεις ένα λείψανο. Είναι διάσπαρτος ο τόπος από θυσία. Αυτή η θυσία μας δίνει ζωή. Αυτή η θυσία μας συντηρεί. Και είναι το αντίδοτο της παγκοσμιοποίησης που θέλει όλα να τα ισοπεδώσει. Να μη μιλάμε για αγώνες, να μη μιλάμε για πολέμους, να μη μιλάμε για θυσίες»
3-6-2007
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ZGZsxAFI5kw&w=550&h=350]
