Μάγδα Γκαίμπελς, η gold digger του Γ’ Ράιχ

Η Johanna Maria Magdalena (Μάγδα) γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 11 Νοεμβρίου το 1901. Πίστευε ότι ο πατέρας της ήταν ο Όσκαρ Ρίτσελ, μηχανικός κι εφευρέτης κι αυστηρής καθολικής ανατροφής. Η μητέρα της λεγόταν Auguste Behrend και ήταν μια ανύπαντρη υπηρέτρια ευαγγελικής λουθηρανής πίστης. Δούλευε για μια οικογένεια στο Βερολίνο στην οδό Μπίλοφ. Αργότερα δήλωσε την οδό αυτή ως τόπο γέννησης της Μάγδας, ενώ το πιστοποιητικό της γράφει ότι γεννήθηκε στην οδό Κάτσελε σε ένα προάστιο της εργατικής τάξης.

Το 1908, η μητέρα της παντρεύτηκε τον Richard Friedländer, έναν πλούσιο Εβραίο έμπορο που εργάστηκε στις Βρυξέλλες, ο οποίος υιοθέτησε τη Magda και αυτή πήρε το επώνυμό του. Ο περίγυρος της οικογένειας της Μάγδας ήταν Εβραίοι, αφού ο πατριός της ήταν ένας Εβραίος. Η πρώτη φίλη της ήταν η Λίζα Αρλοσόροφ, της οποίας οι γονείς ήταν Ρωσοεβραίοι. O πρώην άνδρας της μητέρας της, ο Ρίτσελ, ήταν αυτός που την παρέδωσε στον επόμενο σύζυγο την μέρα του δεύτερου γάμου της, δηλαδή στον Richard Friedländer. Με το ξέσπασμα του Α’ ΠΠ η οικογένεια αναγκάστηκε να φύγει από το Βέλγιο μέσα σε ένα φορτηγό με ζώα και να πάει στο Βερολίνο.

Χάιμ Αρλοσόροφ

Ο Βίκτορ Αρλοσόροφ ήταν ο αδερφός της καλύτερης φίλης της Μάγδας, της Λίζας. Άρχισε να αποκτά όλο και περισσότερο την συνείδηση της εβραϊκής καταγωγής του και έγινε ένας φανατικός σιωνιστής. Στα εφηβικά του χρόνια αφοσιώθηκε με θέρμη και ζήλο στη μελέτη της εβραϊκής ιστορίας. Μέσα από τη μελέτη αυτή του καλλιεργήθηκε η πεποίθηση ότι η εθνική ολοκλήρωση θα ερχόταν μόνο με την επιστροφή στο Ισραήλ. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου αποκτώντας διδακτορικό. Έπειτα έγινε ηγέτης του γερμανικού σοσιαλιστικού κόμματος Hapoel Hatzair (σημαίνει Ο Νεαρός Εργάτης). Στα 17 του χρόνια έγραψε προς μια καθηγήτριά του τα εξής: «Είμαι Εβραίος και αισθάνομαι ισχυρός και περήφανος για τον εβραϊσμό μου. Νιώθω στα οστά μου ότι είμαι διαφορετικός από έναν Γερμανό, και δεν θα μπορέσω ποτέ να το αρνηθώ αυτό. Η ψυχή μου λαχταρά τον μοναδικό, αρχαίο εβραϊκό πολιτισμό. Όμως, μου αρέσει ο γερμανικός πολιτισμός, και ίσως φοβάμαι κάπως να παραδεχτώ πόσο μεγάλη είναι η αγάπη μου γι’ αυτόν. Ωστόσο, οι Goethe και Schiller ποτέ δεν άγγιξαν πραγματικά την καρδιά μου». Η Μάγδα επηρεάστηκε από τον αδερφό της καλύτερής της φίλης, τον Βίκτορ, που έπειτα έγινε Haim, και ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε συζητήσεις για το μέλλον της Παλαιστίνης, έμαθε εβραϊκά, φορούσε μια αλυσίδα με το αστέρι του Δαυίδ που ήταν δώρο του Haim και σκεφτόταν να μεταναστεύσει στην Παλαιστίνη. Μάλιστα, είχε ερωτευτεί τον Haim και ξεκίνησε μια ερωτική σχέση μαζί του. Η σχέση διεκόπη όταν αυτός έφυγε για την Παλαιστίνη. Αυτή είναι η μαρτυρία της Λίζας.

Γκύντερ Κβαντ

Στα 19 της ταξιδεύοντας μοιράστηκε το κουπέ της με τον Γκύντερ Κβαντ, έναν πλούσιο βιομήχανο του οποίου είχε τα μισά του χρόνια. Ο Κβαντ ζήτησε να διορθωθεί το πιστοποιητικό γέννησής της έτσι ώστε να ανακηρυχθεί η Μάγδα νόμιμη κόρη του Ρίτσελ για να διαγραφεί το όνομα του Friedländer. Ο Ρίτσελ το υπέγραψε το 1920. Επίσης, απαίτησε από την Μάγδα να ασπαστεί τον προτεσταντισμό. Παντρεύτηκε τον βιομήχανο Κβαντ στις 4 Ιανουαρίου του 1921. Δέκα μήνες αργότερα γεννήθηκε ο Χάραλντ. Στη συνέχεια του γάμου η 23χρονη Μάγδα ξεκίνησε σχέση με τον μεγαλύτερο γιο του Κβαντ, τον 18χρονο Χέλμουτ. Έτσι, ο Κβαντ, για ευνόητους λόγους έστειλε τον γιο του να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Λονδίνο και το Παρίσι. Το καλοκαίρι του 1929 η Μάγδα τα έφτιαξε με έναν Εβραίο 30χρονο φοιτητή Νομικής. Ζητούσε επίμονα διαζύγιο από τον Κβαντ. Ο Εβραίος φοιτητής την πρόσεχε, της πρόσφερε λουλούδια και τη συνόδευε παντού. Ο Κβαντ είχε βάλει ντετέκτιβ να την παρακολουθήσουν και μόλις έμαθε για την εξωσυζυγική της σχέση την πέταξε έξω από το σπίτι απένταρη.

Εν τέλει, ο Κβαντ, της έδωσε μηνιαία διατροφή 4.000 μάρκων και 50.000 μάρκα για να αγοράσει ένα σπίτι για να μένει με τον γιο τους, τον Χάραλντ. Όλα αυτά συνέβησαν το 1929 και θα ίσχυαν, όπως συμφωνήθηκε, μέχρι αυτή να ξαναπαντρευτεί, οπότε και θα έπαυε η παροχή της διατροφής. Για τον λόγο αυτό δεν παντρεύτηκε τον νεαρό Εβραίο φοιτητή. Η Μάγδα κράτησε τα 50.000 μάρκα και απλώς μίσθωσε ένα πολυτελέστατο διαμέρισμα στο δυτικό Βερολίνο.

Γιόζεφ Γκαίμπελς

Το 1931 γνώρισε τον Γκαίμπελς και γράφτηκε στο ναζιστικό κόμμα. Δούλεψε στο γραφείο του επ’ αμοιβή προσφέροντας υπηρεσίες στην αρχειοθέτηση. Οι γνώσεις της στις ξένες γλώσσες αξιοποιήθηκαν για να αντλούνται πληροφορίες από τον ξένο Τύπο. Ο Γκαίμπελς ήταν ένας σακάτης και ο μισθός του ήταν 500 μάρκα, δηλαδή το 1/8 της μηνιαίας διατροφής που έπαιρνε η Μάγδα από τον βιομήχανο πρώην σύζυγό της. Στη φίλη της την Ello, την αδερφή του Κβαντ, είπε ότι το ντύσιμο του Γκαίμπελς μαρτυρούσε ότι χρειαζόταν μητρική φροντίδα. Μια μέρα πήγαν σε μια έκθεση αυτοκινήτου στο Βερολίνο και η Μάγδα αγόρασε στον Γκαίμπελς ένα αυτοκίνητο μάρκας OPEL. Ο Ερνστ Ρεμ παραπονιόταν στον Χίτλερ ότι όλο το Βερολίνο κουτσομπόλευε αρνητικά τη σχέση του Γκαίμπελς με την πρώην σύζυγο του βιομηχάνου Κβαντ. Στην κοινωνική τάξη της Μάγδας Κβαντ είχε προκαλέσει σάλο και πολλές αντιδράσεις ότι εντάχθηκε σε ένα κόμμα πληβείων περιθωριακών.

Το ερωτικό τρίγωνο Χίτλερ-Μάγδα-Γκαίμπελς

Ο Χίτλερ ήταν 12 χρόνια μεγαλύτερος από την Μάγδα. Εκείνη γοητεύτηκε από τον αρχηγό του ναζιστικού κινήματος. Κι ο Χίτλερ γοητεύτηκε επίσης από την Μάγδα. Του θύμιζε την Γκέλι και εξομολογήθηκε στον περίγυρό του ότι τον είχαν πλημμυρίσει τα ίδια αισθήματα που είχε νιώσει για εκείνη. Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία με την ανιψιά του που αυτοκτόνησε μυστηριωδώς και για την οποία έχει γράψει ο Otto Strasser. Ο Χίτλερ αναρωτήθηκε, απογοητευμένος μάλιστα, πως γινόταν αυτός ο καχεκτικός, μπασμένος και κουτσός να έχει καταφέρει να τραβήξει μια γυναίκα σαν τη Μάγδα. Ο Χίτλερ εκμυστηρεύτηκε στον Otto Wagener ότι η Μάγδα θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο στη ζωή του κι ότι ίσως να γινόταν μια δεύτερη Γκέλι για αυτόν. «Κρίμα που δεν είναι παντρεμένη», είπε. Ο Wagener, ο σύμβουλος του Χίτλερ, μας προσφέρει την εξής εκπληκτική πληροφορία ως αυτόπτης μάρτυρας.

Ο Wagener είπε στη Μάγδα ότι ο Φύρερ χρειαζόταν την ευγενή επιρροή μιας γυναίκας, η οποία θα έπρεπε να μπορεί να τον βοηθήσει να βρει τον ανθρώπινο εαυτό του. «Αυτή η γυναίκα θα έπρεπε να τον συνοδεύει στην όπερα και να τον διασκεδάζει στο τσάι με την κομψή της παρουσία», της είπε ο Wagener, συμπληρώνοντας ότι το ρόλο αυτόν θα μπορούσε να τον παίξει η ίδια. «Θα έπρεπε όμως να είμαι παντρεμένη με κάποιον», αποκρίθηκε η Μάγδα. «Ακριβώς», της είπε ο Wagener και της υπέδειξε τον Γκαίμπελς. Εκείνη δίστασε. «Για τον Αδόλφο Χίτλερ είμαι διατεθειμένη να κάνω τα πάντα», είπε τελικά η Μάγδα. Ο Χίτλερ ήθελε να διατηρεί το προφίλ του ανύπαντρου, του αδέσμευτου ηγέτη ώστε να διατηρεί το προφίλ του ελεύθερου άνδρα για τις θαυμάστριες του κινήματος. Η Μάγδα είπε στην Ello Quandt, την κουνιάδα της, ότι ο Γκαίμπελς έθεσε μόνο έναν όρο για τον γάμο αυτό. Αν ήταν να την μοιράζεται με τον Χίτλερ θα έπρεπε κι αυτός να είχε το ελεύθερο για εξωσυζυγικές περιπέτειες.

Η Μάγδα υπολόγισε πολύ το συμφέρον της, δηλαδή ότι θα έχανε την παχυλή διατροφή του Κβαντ αν παντρευόταν τον Γκαίμπελς, κάτι για το οποίο αγωνιούσε η μητέρα της. Έτσι λοιπόν είπε στη μητέρα της: «Είμαι απόλυτα πεπεισμένη, μητέρα, πως για τη Γερμανία υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι πολιτικών εξελίξεων. Ή θα μας καταλύσουν οι κομμουνιστές ή θα γίνουμε εθνικοσοσιαλιστές. Και αν τελικά στο Βερολίνο κυματίσει η κόκκινη σημαία δεν θα υπάρξει τότε ούτε καπιταλιστικό σύστημα, ούτε και διατροφή από τον Κβαντ. Αν όμως το κίνημα του Χίτλερ καταλάβει ποτέ την εξουσία, θα γίνω η πρώτη κυρία της χώρας». Η Μάγδα παντρεύτηκε τον Γκαίμπελς κι ο Χίτλερ ήταν ο κουμπάρος. Η μητέρα της παρευρέθη στο γάμο, όχι όμως και ο πατέρας της που δεν ενέκρινε τον Γκαίμπελς. Ο Χάραλντ φορούσε μια στολή της SA για να συνοδεύσει τη μάνα του στο γάμο. Ο Χίτλερ είχε αποκτήσει τη συνήθεια να επισκέπτεται το διαμέρισμα της Μάγδας πιο συχνά απ’ ότι του Γκαίρινγκ. Λίγες μέρες πριν την αυτοκτονία της έδωσε ένα γράμμα στο οποίο έγραφε: «Φυσικά κι αγαπώ τον σύζυγό μου, αλλά η αγάπη μου για τον Χίτλερ είναι ισχυρότερη, θα μπορούσα να ισοπεδώσω τη ζωή μου για χάρη του. Κάποτε συνειδητοποίησα ότι μετά από την ανιψιά του την Γκέλι ο Χίτλερ ήταν ανίκανος να αγαπήσει οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, αλλά όπως λέει πάντα μπορεί να αγαπήσει μόνο τη Γερμανία. Τότε και μόνο τότε συμφώνησα να παντρευτώ τον Γκαίμπελς διότι αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσα να είμαι κοντά στον Φύρερ. Προσπαθώ να κάνω τις Γερμανίδες πιο όμορφες. Αν χάσουμε τον πόλεμο η ζωή μου θα τελειώσει έτσι κι αλλιώς. Ελπίζω να αντέξω τα βάρη αυτού του πολέμου μαζί του. Τότε αυτό θα είναι το τέλος, για μένα δεν υπάρχει διέξοδος».

Στην Ello Quandt λίγο πριν το τέλος, αρνούμενη να διαφύγει και να ζήσει με τα παιδιά της, τα οποία δηλητηρίασε προτού αυτοκτονήσει, παραδέχτηκε ότι η Γερμανία είχε έρθει η ώρα να πληρώσει για όσα έκανε στους άλλους λαούς: «Τώρα όλα τελείωσαν. Εμείς που ανήκουμε στην ηγεσία του Γ’ Ράιχ, ήρθε η ώρα ν’ αναλάβουμε την ευθύνη. Απαιτήσαμε από τον γερμανικό λαό τα πάντα. Μεταχειριστήκαμε άλλους λαούς με σκληρότητα. Τώρα οι νικητές θα εκδικηθούν. Όλοι οι άλλοι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν, εμείς όχι. Αποτύχαμε». Στον γιο της τον Χάραλντ έγραψε ένα γράμμα πριν το τέλος της όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Χθες βραδυ ο Φύρερ έβγαλε τη χρυσή κονκάρδα του Κόμματος και την καρφίτσωσε σε ‘μενα. Ο Θεός να δώσει να διατηρήσω τη δύναμη να κάνω το τελευταίο και πιο δύσκολο πράγμα. Έχουμε μόνο έναν σκοπό στη ζωή τώρα – να παραμείνουμε πιστοί στον Φύρερ ως τον θάνατο• το να μπορέσουμε να βάλουμε τέλος στη ζωή μας μαζί του είναι ένα δώρο, το οποίο δε θα είχαμε τολμήσει ποτέ να ελπίσουμε». Ο Γκαίμπελς έγραψε επίσης ένα γράμμα στον Χάραλντ, του οποίου ήταν πατριός, όπου έκλεινε με τη γνωστή φράση: «Μια μέρα τα ψέματα θα γκρεμιστούν κι η αλήθεια θα λάμψει, θα γυρίσουμε και η γη θα τρέμει». Το υπέγραψε ως «Papa», δηλαδή «Ο μπαμπάς». Άλλωστε, στο ίδιο γράμμα ζητούσε από τον Χάραλντ να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση μόνος του. Όλα αυτά έγιναν στις 28 Απριλίου του 1945.

Συμπεράσματα

Η ανεπίσημη πρώτη κυρία του Γ’ Ράιχ που αποτελούσε το πρότυπο γυναίκας για τους Ναζί είχε Εβραίο πατριό, βιομήχανο πρώην σύζυγο, εραστή τον υιό του πλούσιου συζύγου της και εξωσυζυγική σχέση με νεαρό Εβραίο που έγινε αιτία για να διαλυθεί ο γάμος της. Είχε κρυφό ερωτικό πόθο για τον Χίτλερ, λόγος για τον οποίο παντρεύτηκε τον Γκαίμπελς ώστε να βρίσκεται κοντά του. Ο Γκαίμπελς την παντρεύτηκε πάμπτωχος με έναν μισθό 500 μάρκων που έπαιρνε από το ναζιστικό κόμμα πριν ανέλθει στην εξουσία, σπιτώθηκε στο πολυτελέστατο διαμέρισμα που η Μάγδα πλήρωνε με τα λεφτά του πάμπλουτου βιομηχάνου πρώην συζύγου της και το αυτοκίνητο του το αγόρασε η Μάγδα. Δίχως αμφισβήτηση η Μάγδα Ρίτσελ ή Friedländer ή Quandt ή Goebbels, όπως έγινε ευρέως ιστορικώς γνωστή, υπήρξε μια gold digger, καλομαθημένη, άστατη, με αγάπη στις ανέσεις, τα λούσα και την dolce vita, με αρκετές ερωτικές σχέσεις, ακόμα και με Εβραίους, σε μια εποχή αρκετά συντηρητική. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο σώγαμπρος Γκαίμπελς, που υπήρξε ένας πολύ καλός πατριός για τον γιο της Μάγδας, στις 27 Ιανουαρίου του 1934 δημοσίευσε στον Λαϊκό Παρατηρητή ένα άρθρο με επιθετικό ύφος εναντίον των ηθικολόγων και υπέρ της ελευθερίας των γυναικών (Διαβάστε εδώ). Τα μεγαλεία, τα πλούτη, οι δόξες και τα σώματα όλης της οικογένειας Γκαίμπελς «θάφτηκαν» στα συντρίμμια του Βερολίνου και δεν έμεινε κανένας σπόρος από τον Γιόζεφ. Ο Χάραλντ Κβαντ όμως έζησε. Σήμερα οι απόγονοι του βιομήχανου Γκύντερ Κβαντ, του βιολογικού πατέρα του Χάραλντ, είναι η πλουσιότερη οικογένεια της Γερμανίας. Η Μάγδα και ο Γκαίμπελς όμως έγιναν στάχτη. Ήταν το τίμημα για όλες τις αμαρτίες και τις αδικίες της Μάγδας κατά όσων πέρασαν από τη ζωή της και τους χρησιμοποίησε για το συμφέρον της. Άλλωστε για τον Εβραίο πατριό της αδιαφόρησε και τον άφησε να πεθάνει στο Μπούχεβαλντ, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1938. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

Βιβλιογραφία:

David Irving, Goebbels, the mastermind of the Third Reich, 1996.

David Irving, Ο πόλεμος του Χίτλερ, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2003.

Ιάκωβος Χονδροματίδης, Γκαίμπελς, ο μάγος της προπαγάνδας, Εκδόσεις Περισκόπιο.

Hugh Trevor-Roper, Χίτλερ, οι τελευταίες μέρες 1945, Εκδόσεις Ιωλκός, 2003.

Guido Knopp, Hitler’s women, 2001.

Joseph Goebbels, Tagebücher.

Otto Wagener, Hitler Memoirs of a Confidant, 1978.

• 

•