
O Leon Degrelle χλεύαζε τις ανόητες κι αντιεπιστημονικές φυλετικές θεωρίες του ναζισμού. Σχολίαζε μάλιστα σατιρικά την ασύμβατη εμφάνιση των στελεχών του ναζιστικού κόμματος με το δόγμα της ανωτερότητάς τους ως φυλή. Πρότυπο συμβατό με την ναζιστική προπαγάνδα θεωρούσε ότι ήταν οι Σλάβοι της Ανατολής, στους οποίους αναγνώριζε και ικανότητες που μπορούν να προσφέρουν στη δημιουργία πολιτισμού. Να υπενθυμίσουμε μάλιστα ότι και ο Dominique Venner είχε στηλιτεύσει τον ανόητο αντισλαβισμό των Γερμανών. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι ανόητοι ναζιστές, με κορυφαίο τον Heinrich Himmler, προπαγάνδιζαν ότι οι Σλάβοι είναι υπάνθρωποι. Όταν ομως ο γερμανικός στρατός μπήκε σε χώρες της Βαλτικής και σε χώρες όπως η Ουκρανία, αντίκρυσε την πραγματικότητα. Παραθέτουμε όσα έγραψε στο βιβλίο «Χίτλερ για χίλια χρόνια» το 1969 και σήμερα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νέα Γενεά»:
«Είμαι επίσης σίγουρος ότι η ρωσική ιδιοφυία επίσης θα συνέβαλε σε ιδιαίτερα σημαντικό
βαθμό στο ραφινάρισμα μιας Ευρώπης υπερβολικά γερμανικής, όπου διακόσια εκατομμύρια Σλάβοι της Ανατολής θα ενσωματώνονταν. Ζώντας τέσσερα χρόνια ανάμεσα στον ρωσικό
λαό, μπορεί να εκτιμήσει κανείς, να θαυμάσει και να αγαπήσει τους σοβιετικούς πολεμιστές.
Το δυστυχές γεγονός είναι ότι εδώ και μισό αιώνα οι αρετές αυτών των διακοσίων εκατομμυρίων γενναίων ανθρώπων έχουν καταπνιγεί – και κινδυνεύουν να παραμείνουν για πολύ καιρό εξαφανισμένες πίσω απ’ το μολύβδινο παραπέτασμα του Σοβιετικού καθεστώτος.
Αυτός ο λαός είναι φιλειρηνικός, έξυπνος, ευαίσθητος και καλλιτεχνικός. Έχει χάρισμα στα μαθηματικά, κάτι το οποίο δεν αντικρούει στ’ άλλα του χαρακτηριστικά: οι νόμοι που διέπουν τους αριθμούς, άλλωστε, είναι η βάση όλων των τεχνών.
Μπαίνοντας στη Ρωσία, οι Γερμανοί οι οποίοι είχαν κατηχηθεί συνοπτικά στα δόγματα του ναζισμού φαντάζονταν ότι τα μόνα άξια λόγου όντα στον κόσμο ήταν οι Άριοι οι οποίοι, αναγκαστικά, έπρεπε να είναι γιγαντόσωμοι ξανθοί, με σώμα χτισμένο σαν μπόντι μπίλντερ, πιο ανοιχτόχρωμοι και από το τσάι και με μάτια γαλάζια όπως ο ουρανός του Τιρόλο τον Αύγουστο.
Ήταν πραγματικά αστείο το να έχουν τέτοιες αντιλήψεις, καθότι ο Χίτλερ δεν ήταν ψηλός και είχε καφέ μαλλιά. Το ένα πόδι του Γκαίμπελς ήταν πιο κοντό από το άλλο, ήταν μικρόσωμος και μελαχρινός σαν δαμάσκηνο. Ο Ζεπ Ντίτριχ έμοιαζε με μπάρμαν απ’ τη Μασσαλία. Ο Μπόρμαν ήταν καμπουριασμένος σαν πρώην πρωταθλητής ποδηλασίας.
Εκτός απ’ ορισμένους γίγαντες, με γαλάζια μάτια και μαλλιά ξεβαμμένα με οξυζενέ, οι οποίοι σέρβιραν τα απεριτίφ στην ταράτσα του Μπερχτεσγκάντεν, οι μεγαλόσωμοι ευπατρίδες που πληρούσαν τις προδιαγραφές του Αρίου προτύπου σπάνιζαν, όπως είδαμε, στο περιβάλλον του Χίτλερ. Μπορεί κανείς να φανταστεί την έκπληξη των Γερμανών οι οποίοι, εισβάλοντας στη Ρωσία, δεν συναντούσαν παρά ξανθούς με γαλάζια μάτια, τέλεια δείγματα του Άριου φαινοτύπου τον οποίο είχαν μάθει να θαυμάζουν κατ’ αποκλειστικότητα! Ξανθοί! Και ξανθιές! Και τι ξανθιές! Μεγαλόσωμες γυναίκες της υπαίθρου, υπέροχες, δυνατές, με καθάρια γαλάζια μάτια και πολύ πιο υγιείς από εκείνες της χιτλερικής νεολαίας. Δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί μια φυλή πιο συμβατή με τα Άρια πρότυπα ακόμα κι αν είχε φτιαχτεί απ’ τους ιερούς κανόνες του χιτλερισμού! Μέσα σε έξι μήνες, όλος ο στρατός των Γερμανών έγινε ρωσόφιλος»

Εν τέλει, ο Degrelle υποστήριξε ότι Γερμανοί και Ρώσοι έπρεπε να ενωθούν με δεσμούς αίματος κόντρα στις ανόητες αντισλαβικές θεωρίες των ναζιστών:
«Οι θεωρητικοί του ναζισμού διέδιδαν θεωρίες αγρίως αντι-σλαβικές. Δεν μπόρεσαν όμως
να αντιταχθούν στην Ρώσο-γερμανική συγχώνευση….Ο Γερμανός έχει τις αξιέπαινες τεχνικές και οργανωτικές ικανότητες. Ο Ρώσος, όμως, φύσει ονειροπόλος, έχει πιο έντονη φαντασία και
σπιρτάδα πνεύματος. Το ένα θα μπορούσε να συμπληρώνει το άλλο. Κι έπειτα, οι δεσμοί αίματος θα έκαναν τα υπόλοιπα. Οι Γερμανοί νέοι, όλως φυσικά και παρά το ό,τι κι αν έκανε η προπαγάνδα για να τους σταματήσει, θα μπορούσαν να είχαν παντρευτεί με χιλιάδες νεαρές Ρωσίδες. Τους άρεσαν. Η δημιουργία της Ευρώπης στην Ανατολή θα είχε συντελεστεί με
τον πλέον ευχάριστο τρόπο. Η Γερμανο-ρωσική συνένωση θα ήταν θαυμάσια».
Το «Χίτλερ για χίλια χρόνια» είναι ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό βιβλίο που σπάει προκαταλήψεις και ιδεοληψίες. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέχθηκε να μεταφραστεί και να πραγματοποιηθεί η έκδοσή του στα ελληνικά.
