Η λατρεία του Χίτλερ για τον Κεμάλ Ατατούρκ

ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑΝ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΟΝ ΣΦΑΓΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ…

Ο Χίτλερ λάτρευε μέχρι αηδίας τον Μουσταφά Κεμάλ!..

Γράφει ο Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΣ

Ένα από τα τρελά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων Πατριωτών είναι Ρωσόφιλοι. Κι αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που ο Βλαδίμηρος Πούτιν «τα έχει βρεί» σε όλα με τον σουλτάνο Ερντογάν και η Ρωσία βοηθάει με κάθε τρόπο την Τουρκία, ακόμη και με εξειδικευμένη τεχνογνωσία για να μετατραπεί σε πυρηνική δύναμη. Ένα ακόμη πιο τρελό, που ελάχιστοι γνωρίζουν, είναι το εξής: Οι εν Ελλάδι θαυμαστές του Χίτλερ δεν βγάζουν άχνα για την λατρεία του Αδόλφου προς τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, τον εξολοθρευτή 350.000 Ποντίων και 1,5 εκατομμυρίου Μικρασιατών Ελλήνων!..

Το 2014 κυκλοφόρησε στα αγγλικά από το κορυφαίο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το αποκαλυπτικό βιβλίο του Εβραίου (Ισραηλινού) καθηγητή στο Ινστιτούτο Βαν Ληρ [Van Leer Institute] των Ιεροσολύμων, Stefan Ihrig, με τίτλο «Atatürk in the Nazi Imagination» (= Ο Ατατούρκ στην φαντασία των Ναζί). Είναι τόσο αποκαλυπτικά τα στοιχεία που περιέχει, ώστε μεταφράστηκε γρήγορα (Απρίλιος 2016) και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος» υπό τον ελληνικό τίτλο «Ατατούρκ και Ναζί». Βασικά, το βιβλίο καταγράφει πώς οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές εξεδήλωσαν από νωρίς τον θαυμασμό τους για τον καταστροφέα του Ελληνισμού, Μουσταφά Κεμάλ, από την στιγμή κατά την οποία επαναστάτησε κατά του Οθωμανού Σουλτάνου….

Ας δούμε μερικά μόνο από όσα εκπληκτικά αποκαλύπτει το βιβλίο του Stefan Ihrig και για τα οποία ποτέ δεν θα τολμήσουν να μάς δώσουν μια απάντηση οι εν Ελλάδι θαυμαστές του Αδόλφου…

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ…

1)Ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν για τον Χίτλερ ένα «λαμπρό αστέρι μέσα στο σκοτάδι». Το Τρίτο Ράιχ καθιέρωσε μια πραγματική λατρεία προς την πολιτική φυσιογνωμία του Ατατούρκ. Η επανάσταση του Ατατούρκ γοήτευσε τους Γερμανούς εθνικιστές και την άκρα Δεξιά στα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης όσο κανένα άλλο διεθνές θέμα. Οι εφημερίδες επανειλημμένως ζητούσαν την εφαρμογή των «τουρκικών διδαγμάτων» στην Γερμανία. Οι Εθνικοσοσιαλιστές «παρακινήθηκαν έντονα από τον Τουρκικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας στην προσπάθειά τους να «απελευθερώσουν» την Γερμανία», γράφει ο Ihrig…

2) Ο Χίτλερ στην περίφημη απολογία του το 1924, όταν πέρασε από δίκη κατηγορούμενος για την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στο Μόναχο (1923), δικαιολόγησε την πράξη του, αναφερόμενος στην ανάληψη της εξουσίας στην Άγκυρα το 1920 από τον Μουσταφά Κεμάλ. Ο Χίτλερ δήλωσε ότι ο Μουσταφά Κεμάλ πραγματοποίησε την τελειότερη από τις δύο επαναστάσεις (σ.σ.: η άλλη ήταν η επανάσταση του Μουσολίνι το 1922)!..

3) Οι Ναζί «ανατράφηκαν» με τον Κεμαλισμό, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ihrig, και ουδέποτε μετριάστηκε ο ενθουσιασμός τους για αυτόν τον σφαγέα εκατομμυρίων Ελλήνων και Αρμενίων. Το Τρίτο Ράιχ καθιέρωσε μια πραγματική λατρεία του Ατατούρκ. Σε καμία άλλη χώρα δεν είχαν εκδοθεί τόσα πολλά βιβλία για τον «Τούρκο Φύρερ», όπως πολύ συχνά αναφερόταν ο Κεμάλ, στην Γερμανία του Μεσοπολέμου. Ο Ihrig συμπεραίνει ότι πιθανώς μόνο η φασιστική Ιταλία μπορεί να συγκριθεί με την Ναζιστική Γερμανία ως προς το μέγεθος της προβολής που έτυχε και ως προς την έμφαση που έδωσε στην ιδεολογική σημασία της Νέας Τουρκίας. Οι Ναζί πίστευαν ειλικρινά ότι η κεμαλική Τουρκία ήταν «ένας από εμάς» και θεωρούσαν ότι «η τεράστια επιτυχία του τουρκικού εγχειρήματος αποτελεί αυτήν καθαυτήν μία απόδειξη της ζωτικότητας του πρωτείου του Αρχηγού και της ιδέας περί μονοκομματικού κράτους», γράφει μεταξύ άλλων ο Ihrig..

«ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΑΠΩΛΕΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΤΑΤΟΥΡΚ!..

4) Το 1938 ο Χίτλερ δήλωσε επί λέξει:  «Ο Ατατούρκ ήταν ο πρώτος ο οποίος κατέδειξε ότι είναι δυνατόν να ανανεωθούν και να επιστρατευθούν οι πόροι που έχει χάσει μια χώρα. Από την άποψη αυτή ο Ατατούρκ ήταν ένας δάσκαλος. Ο Μουσολίνι ήταν ο πρώτος και εγώ ο δεύτερος μαθητής». Το 1933 η μεγαλύτερη ναζιστική εφημερίδα, ο «Λαικός Παρατηρητής» [«Völkischer Beobachter»], έγραψε ότι ο Χίτλερ διαβεβαίωσε πως «ο επιτυχημένος απελευθερωτικός αγώνας του οποίου ηγήθη ο Ατατούρκ, προκειμένου να δημιουργήσει την Τουρκία του ενέπνευσε την πίστη ότι το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα θα επιτύχει και αυτό. Από αυτήν την άποψη το κίνημα της Τουρκίας υπήρξε γι’ αυτόν ένα λαμπρό αστέρι».

5) Ο επικεφαλής της Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ, Γιόζεφ Γκαίμπελς έγραψε (Νοέμβριος 1938) στο περίφημο Ημερολόγιό του ότι ο θάνατος του Ατατούρκ «είναι μία αναντικατάστατη απώλεια»!.. Ασφαλώς, ο  φίλος Κώστας Πλεύρης που έχει επισταμένως μελετήσει το Ημερολόγιο του Γκαίμπελς, θα γνωρίζει αυτή την καταγραφή, άλλο θέμα αν την αποσιωπά…

6) Η Τουρκία του Ατατούρκ εξυμνήθη από τους Ναζί ως το πρώτο μη κομμουνιστικό μονοκομματικό κράτος. Το 1931 ο Μουσολίνι συμφώνησε με την κρίση κατά την οποία «μεταξύ όλων των μεταπολεμικών δικτατοριών» το καθεστώς του Μουσταφά Κεμάλ είναι το «πιο επιτυχημένο». Το 1942 ο Χίτλερ, συζητώντας για το μέλλον του δικτάτορα της Ρουμανίας, Ίον Αντωνέσκου, επεσήμανε ότι αυτός θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ατατούρκ για να μην χάσει: «Ο Ατατούρκ εξασφάλισε την εξουσία του διαμέσου του Λαικού Κόμματος. Το ίδιο έγινε και στην Ιταλία». Αυτό που είναι επίσης εντυπωσιακό είναι ότι σε αυτό το απόσπασμα ο Χίτλερ, όπως πάντα, αναφέρει πρώτο τον Ατατούρκ και δεύτερο τον Μουσολίνι. Το βιβλίο του Ihrig καταδεικνύει ότι στο νού των Ναζί και των Ιταλών φασιστών τα τρία καινούργια συστήματα -ο εθνικοσοσιαλισμός, ο ιταλικός φασισμός και ο κεμαλισμός- «διεξήγαγαν συνεχή διάλογο κατά την διάρκεια της υπάρξεώς τους».

ΜΕ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΚΕΜΑΛ ΣΧΕΔΙΑΖΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!..

7)  Ο τρόπος με τον οποίο οι ναζί αντιλαμβάνονταν την Τουρκία τους οδήγησε να υιοθετήσουν έναν καινούργιο τρόπο με τον οποίο έβλεπαν τον κόσμο και τον εαυτό τους. Ο Ίριγκ δείχνει ότι ο Χίτλερ θαύμαζε τον Ατατούρκ και για την αποφασιστικότητά του στον αγώνα του κατά της «Εκκλησίας». Το 1942 ο Χίτλερ παρατηρούσε με θαυμασμό: «Το πόσο γρήγορα ο Κεμάλ Ατατούρκ κατάφερε να ξεμπερδέψει με τον κλήρο είναι ένα από τα πιο εκπληκτικά κεφάλαια της Ιστορίας!». Από αυτήν την άποψη η Τουρκία αποτελούσε ανώτερο πρότυπο από την Ιταλία. Ο Χίτλερ παρότρυνε την Ιταλία και την Ισπανία του Φράνκο να καταλύσουν την εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας και να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Τουρκίας όσον αφορά τον κλήρο, «αυτόν τον καρκίνο της πολιτικής», όπως τον αποκαλούσε ο Αδόλφος!..

 8) Ο Ihrig τονίζει ότι το ζήτημα της ράτσας –και ειδικότερα το ζήτημα των εθνικών μειονοτήτων και της εκκαθάρισής τους- κατείχε κεντρική θέση στην αντίληψή τους για την επιτυχία του Ατατούρκ. «Συστατικό και αναπόσπαστο στοιχείο της επιτυχίας του λαϊκού κινήματος του κεμαλισμού ήταν πάντοτε η εκκαθάριση του νέου κράτους από τις μειονότητες και γενικώς από οτιδήποτε ξένο. Το γεγονός ότι η Νέα Τουρκία ήταν ένα αληθινό και καθαρό εθνικολαικό (völkisch) κράτος, επειδή δεν έμειναν στην Ανατολία Έλληνες και Αρμένιοι, τονιζόταν επανειλημμένως σε εκατοντάδες άρθρα, κείμενα και ομιλίες. Η «εθνική καθαρότητα» τῆς Νέας Τουρκίας ἦταν καίριας σημασίας γιὰ ὁτιδήποτε ἔγινε στὴν Ἀνατολία κατὰ τὶς δεκαετίες τοῦ 1920 καὶ τοῦ 1930».

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι είναι εντελώς παράλογη η στάση των εν Ελλάδι θαυμαστών του Χίτλερ, που από την μια αποθεώνουν τον «φιλέλληνα» Αδόλφο κι από την άλλη μισούν θανάσιμα τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον οποίο τόσο πολύ θαύμαζε ο Αρχηγός του Τρίτου Ράϊχ… Άλλο ένα τρελό από τα τόσα που συμβαίνουν στο Ψευτορωμέικο…

1^η δημοσίευση στον «Στόχο» στις 9 Αυγούστου 2018