Ο Γεώργιος Θεοδώρου Γρίβας, είδε το πρώτο φως του ήλιου στις 23 Μαϊου 1898 στη Λευκωσία. Η καταγωγή του όμως είναι από το χωριό Τρίκωμο της Καρπασίας, επαρχίας Αμμοχώστου της Κύπρου, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια.
Τα παιδικά του χρόνια
Ο ίδιος γράφει για την παιδική του ηλικία:
“Αι πρώται παιδικαί αναμνήσεις μου, παραμένουν ζωηρώς συνυφασμέναι με λαμπράς ιεροτελεστίας μεσα εις τον διακεκοσμημένον από θαυμάσιας Βυζαντινάς τοιχογραφίας ναόν της Παναγίας της γενέτειρας μου κωμοπόλεως του Τρικώμου. Ενθυμούμαι με συγκίνησιν το βαθύ θρησκευτικό αίσθημα, το οποίον κατέκλυζε την καρδίαν μου, την ακαθόριστον έννοιαν της προσπελάσεως του θείου, ήτις ως εχέγγυον πίστεως και ελπίδος, έφθανεν από τα βάθη των αιώνων μεσα από τα διαδοχικάς γενεάς των προγόνων μου και έδιδε νόημα εις την ζωήν μου και περιεχόμενον και σκοπόν εις τας πράξεις μου,”
Και συνεχίζει:
“ουδέποτε θα λησμονήσω τα σεβάσμια πρόσωπα των ταπεινών αγροτών, οι οποίοι με κατάνυξιν παρηκολούθουν τότε την θείαν λειτουργίαν και με ευλάβειαν εχάρασσον δια της χειρός των επί του στήθους των, το σημείον του τιμίου σταυρού. Υπήρχεν εις τα πρόσωπα αυτά, τα οποία τόσον πολύ ωμοίαζον με τας μορφάς των τοιχογραφιών του ναού, όλη η εγκαρτέρησις, αλλά και όλος ο βουβός πόνος του Κυπριακού λαού, ενός λαόύ, ο οποίος υπέστη μυρίας δοκιμασίας από τους παντοίους κατακτητάς του, χωρίς ομως να υποδουλωθεή ψυχικώς και να υποκύψη. Υπήρχεν εις τα πρόσωπα αυτά η έκφρασις εκείνη της γαλήνης, την οποίαν συνήθως αποτυπώνει η βαθειά προς τον θεόν πίστις και η προσήλωσις εις τα εθνικά ιδεώδη. ”
“… Εις ολίγων χιλιομέτρων απόστασιν από την οικίαν όπου εγεννήθην, μου επεδεικνύοντο μετα θαυμασμού υπό των πρεσβυτέρων, τα σπίτια και η πέτρα του Διγενή, η δε μητέρα μου πολλάκις με απεκοίμησεν εις τα γόνατά της με τους εξυμνύντας την ανδρείαν του ηρωϊκού Ακρίτα στίχους του δημοτικού τραγουδιού “Ο Διγενής και ο Χάρος” ”
Οι γονείς και οι δάσκαλοι του, του δίδαξαν την αγάπη προς την πατρίδα και την πίστη προς τον Θεόν. Σ αυτούς τους σταθερούς πυλώνες της φιλοπατρίας και της Θεοσέβειας, εδράζεται ο βίος και η πολιτεία του Γεωργίου Γρίβα – Διγενή.
Την περίοδο 1909 – 1915 φοιτά στο Παγκύπριο Γυμνάσιο στη Λευκωσία. Ζει στις συνοικίες Αγίου Κασσιανού και Χρυσαλινιώτισσας.
Η προσωπικότητα του Διγενή
Αν προσπαθούσαμε να ιχνηλατήσουμε τα στοιχεία που συνιστούν τη ταυτότητα του Διγενή, του θρύλου της Κύπρου, θα εντοπίζαμε τα γνησιώτερα και πιο λαμπρά στοιχεία, με πρώτο και βασικό την φιλοπατρία, τον άδολο πατριωτισμό, σε συνδυασμό με τη βαθειά και ειλικρινή πίστη στα Χριστιανικά ιδεώδη….
Την αγάπη προς την πατρίδα και την Ορθόδοξη πίστη διδάχθηκε από τα παιδικά του χρόνια. Αγωνίστηκε για την ελευθερία, στα παιδία των μαχών, στη Μικρά Ασία στα βουνά της Βορείας Ηπείρου, πολέμησε τον Φασισμό, τον Ναζισμό, τον Κουμμουνισμό και την Αποικιοκρατία.
Οταν εζώνετο τα όπλα επικαλείτο πρωτίστως την βοήθεια του Θεού. Ετσι στην πρώτη προκήρυξη του αγώνα της ΕΟΚΑ ξεκινά με τη φράση “Με τη βοήθειαν του Θεού, με πίστη στον τίμιον αγώνα μας…”
Στις συναντήσεις του με τους συνεργάτες του, τελειώνει όσα έχει να τους πεί με τη φράση “Ο Θεός μαζί μας”
Για πνευματική ενίσχυση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, δημιουργεί την Υπηρεσία Πνευματικού Ανεφοδιασμού. Κάθε αντάρτικη ομάδα εφοδιάζεται με τη Καινή Διαθήκη, με Xριστιανικά βιβλία και φυλλάδια.
Και μετά το πέρας του αγώνα, όπως περιγράφει ο λογοτέχνης δημοσιογράφος Μελής Νικολαϊδης , την πρώτη Κυριακή μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα , σε εκδρομή με τη σύζυγό του κ.α συγγενείς, όταν αντίκρυσε ψηλά στο βουνό κάποιο παρεκκλήσι, ζήτησε και το επισκέφθηκε, “οπου απομονώθηκε και προσευχήθηκε επί ώρα. Αργότερα απευθυνόμενος στους συνοδούς του είπε: ”Να προσεύχεσθε. Δεν υπάρχει καλύτερο και πολυτιμώτερο πράγμα. Σας κάνει να νοιώθετε το Θεό κοντά σας, μέσα σας. Και σας δίνει γαλήνη, θέληση και δύναμη. Να προσεύχεσθε.” (βλ. Περιοδικό ΑΚΤΙΝΕΣ “Η προσευχή του Διγενή”)
Άριστα καταρτισμένος στα στρατιωτικά θέματα, με βαθεία γνώση της
Ελληνικής Ιστορίας, εμπειρώτατος απο τη μακροχρόνια πολεμική του θητεία στα πεδία των μαχών, επιδεξιώτατος στην αντιμετώπιση πολυαρίθμων και άρτια εξοπλισμένων αντιπάλων, θαρραλέος, αποφασιστικός, ψύχραιμος, και τολμηρός. Με προσόντα Ηγέτη που προκαλεί τον θαυμασμό και τον σεβασμό αυτών που τον ακολουθούσαν στους δύσκολους αγώνες του. Με σπινθηροβόλο βλέμμα που φανέρωνε την οξυδέρκεια του, πολυμήχανος και πείσμων προ των δυσκολίων. Πίστευε ότι καμμιά δυσκολία δεν είναι αξεπέραστη.
Μεθοδικός και Οργανωτικός, κατάφερνε να δημιουργεί εκ του μηδενός. Χαρακτηριστική είναι η οργάνωση του αντιαποικιακού- απελευθερωτικού αγώνα, με στελέχωση της ΕΟΚΑ, με απειροπόλεμα και αμούστακα παιδιά, χωρίς επαρκή οπλισμό. Επίσης η οργάνωση της άμυνας της Κύπρου την περίοδο 1964-1967 που την καθιστούσε απρόσβλητη και πανετοιμη να αντιμετωπίσει τη Τουρκική απειλή.
Αυτός ειναι ο Διγενής, ο θρύλος της Κύπρου. Ο εμπνευστής της νεολαίας. Σύνθημά του: “Η Λευτεριά αποκτάται με το σπαθί του σκλάβου”
ΠΗΓΕΣ:
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ (Γ. Γρίβα – Διγενή)
ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ (Γ. Γρίβα – Διγενή)
ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ – Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ – ΔΙΓΕΝΗ
(Συνεδριακό Κέντρο 4/6/1995)
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΟΥ (Νικόλα Μαυρονικόλα)
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΚΟΦΙΝΟΥ (Σπ. Παπαγεωργίου)
Συμμετοχή στη Μικρασιατικήν Εκστρατεία
Το 1916 εισάγεται στην Σχολή Ευελπίδων. Μετά από αίτημα του, από τον Μαίο 1919, μετέχει στο εκστρατευτικό σώμα της Μικράς Ασίας. Υπηρετεί ως ανθυπολοχαγός στο 30ο Συνταγμα της 10ης Μεραρχίας. Λαμβάνει μέρος στις μάχες από το Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Πολέμησε με γενναιότητα στις μάχες του Τουρλού Μπουρνάρ, του Σαγγάριου, του Αφιόν Καραχισάρ και του Εσκή Σεχίρ επιδεικνύοντας απαράμιλλη ανδρεία και γενναιότητα Για τα ανδραγαθήματα του παρασημοφορείται με το Χρυσό Μετάλλειο Ανδρείας και Πολεμικό Σταυρό Γενναιότητας.
Το 1923 προάγεται σε υπολοχαγό και το 1926 σε λοχαγό. Σπουδάζει στην Ελληνική Ακαδημία Πολέμου. Μετεκπαιδεύεται στην Γαλλική Ακαδημία Πολέμου όπου αριστεύει. Δυο ήταν αυτοί που αρίστευσαν, εκ των οποίος ο ενας ηταν ο Γεώργιος Γρίβας. Διορίζεται καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων.
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος – Απόκρουση Ιταλικής Επίθεσης
Mε τη κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 , ο Γεώργιος Γρίβας φέρει τον βαθμό του ταγματάρχη. Ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος τον τοποθετεί στο Γραφείο Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου. Ορίζεται ως σύνδεσμος του Αλ. Παπάγου με τους διοικητές των μεγάλων μονάδων του μετώπου.
Στα τέλη του 1940 προάγεται σε αντισυνταγματάρχη. Στις 20/1/1941 με αίτησή του, τοποθετείται στο μέτωπο και αναλαμβάνει ως επιτελάρχης της 2ης μεραρχίας πεζικού. Αποκρούει την Ιταλική επίθεση από 15/1/1941 έως 15/2/1941 εις Κλεισούραν. Στις 28/2/1941 αντεπιτίθεται προς Λέκλι, Πεστάνι και Δκόλικο. Συμβάλλει στην συντριβή της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι.
Πρώτη προκήρυξη της ΕΟΚΑ
Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μάς κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: “‘Η τάν ή επί τάς”.
Αδελφοί Κύπριοι,
Από τα βάθη των αιώνων μάς ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν διά να διατηρήσουν τήν ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι τού Λεωνίδα και οι νεώτεροι τού Αλβανικού έπους. Μάς ατενίζουν οι αγωνισταί τού 1821, οι οποίοι και μάς εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μάς ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μάς παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. ‘Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θά γίνωμεν “πολλώ κάρρονες” τούτων.
Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μιά φορά ότι και τού σημερινού Έλληνος “ο τράχηλος ζυγόν δέν υπομένει”. Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν τήν ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι’ αυτό και θα νικήσωμεν.
Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των διά να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά τό πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σείς τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον τού ναζισμού και τού φασισμού.
Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.
Ε.Ο.Κ.Α
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ
1η Απριλίου 1955
Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής για την ιδεολογία της «Χ»
