Γράφει ο Αλέξανδρος Καρράς
Ο Φράνσις Φουκουγιάμα είναι φανατικός υποστηρικτής του φιλελευθερισμού κι ο συγγραφέας του βιβλίου «Το τέλος της ιστορίας». Σε συνέντευξή του στην Washington Post δήλωσε ότι η ήττα του Πούτιν θα σημάνει την νίκη του φιλελευθερισμού. Από την πρώτη στιγμή έχω υποστηρίξει την άποψη ότι ο πόλεμος αυτός είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας πόλεμος μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, είναι ένας πόλεμος εναντίον του φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Αυτό το δήλωσε κι ο Αλεξάντρ Ντούγκιν με την δημοσίευση ενός εκτενούς άρθρου πριν λίγες μέρες και το οποίο δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας. Τώρα έρχεται ένας φανατικός θεωρητικός του λιμπεραλισμού να δηλώσει απροκάλυπτα ότι η ήττα της Ρωσίας θα θεμελιώσει τον φιλελευθερισμό, την παγκοσμιοποίηση και θα σημάνει το τέλος της ιστορίας. Τέτοια ομολογία από αντίπαλο αξίζει με χρυσάφι. Επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι έχουμε πάρει την σωστή πλευρά της ιστορίας κι αυτό ανεξαρτήτως της τελικής εξέλιξης.
Όποιος υποστηρίζει την Ουκρανία συντάσσεται με τον φιλελευθερισμό, την παγκοσμιοποίηση, τον μετανθρωπισμό και τον Τζωρτζ Σόρος, την σύνδεση του οποίου με το ουκρανικό κράτος αναδείξαμε προσφάτως σε εκπομπή μας αλλά και με άρθρο μου. Με λίγα λόγια οι πολέμιοι της Ρωσίας, όσο κι αν παρίσταναν τους εχθρούς της παγκοσμιοποίησης μέχρι τώρα, έχουν αποκαλύψει το πραγματικό τους πρόσωπο, είτε δήλωναν δημοκράτες είτε δήλωναν ναζιστές. Γιατί κι οι νεοναζί της Ουκρανίας πολεμούν στο πλευρό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ διότι επιθυμούν την σύνδεση με την Δύση κι όχι την ανεξαρτησία του τεχνητού κράτους τους, ενώ ταυτοχρόνως δέχονται για κυβερνήτη τους έναν Εβραίο κωμικό. Είναι αρκετά οξύμωρο οι νεοναζί να συνεργάζονται με τον Εβραίο Λεβί, φιλόσοφο του λιμπεραλισμού, και να έχουν ηγέτη τους έναν Εβραίο ηθοποιό. Ταυτόχρονα η Δύση δεν κατηγορεί την Ουκρανία για νεοναζισμό, όπως κάνει ακόμα και σε περιπτώσεις ηγετών και πολιτικών που δεν έχουν καμία σχέση με την νοσταλγία του χιτλερισμού.
Ο νεοναζιστικός συρφετός της Ελλάδας σύσσωμος υποστηρίζει την Ουκρανία με την δικαιολογία ότι διαχωρίζει τους νεοναζί AZOV κι ότι ο Πούτιν αναβιώνει την Σοβιετική Ένωση και τον κομμουνισμό! Οι νεοναζί εν Ελλάδι γίνονται με τον τρόπο αυτό υποστηρικτές του φιλελευθερισμού και των ΗΠΑ.
Ο Φουκουγιάμα υποστήριξε την θέση ότι οι άνθρωποι τώρα θα γίνουν ακόμα πιο φιλελεύθεροι επειδή δήθεν θα εκτιμήσουν την δημοκρατία και την αξία του ΝΑΤΟ, επιλέγοντας την ηρεμία παραδινόμενοι στην παγκοσμιοποίηση, ουσιαστικά, άνευ όρων. Ας δούμε τις επίμαχες δηλώσεις:
«Νομίζω ότι αν οι άνθρωποι αναγκαστούν να εκτιμήσουν θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ και το γεγονός ότι ζουν σε φιλελεύθερες δημοκρατίες, προφανώς θα αυξηθεί η αλληλεγγύη που νιώθουν αυτές οι δημοκρατίες. Οι προκλήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν με τον Πούτιν. Υπάρχει και η Κίνα που περιμένει στη γωνία και υπάρχει και ένας σωρός από μικρότερους δικτάτορες σε όλο τον κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι θα αναπτύξουμε μηχανισμούς συνεργασίας, με τους οποίους οι δημοκρατίες μπορούν να γίνουν και πάλι αμοιβαία υποστηρικτικές».
«Το πνεύμα του 1989 κοιμήθηκε και τώρα αφυπνίζεται. Νομίζω ότι στους ανθρώπους αρέσει η ιδέα να αγωνίζονται για έναν δίκαιο σκοπό και πραγματικά δεν είχαν τίποτα άλλο εκτός από τον καταναλωτισμό και τις απερίσκεπτες επιδιώξεις της μεσαίας τάξης τα τελευταία 30 χρόνια. Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι μεγάλο μέρος αυτού του δεξιού λαϊκισμού οφείλεται στην ίδια πλήξη».
«Ο φιλελευθερισμός υπάρχει με κάποια μορφή από τα μέσα του 17ου αιώνα, όταν εμφανίστηκε ως απάντηση στους θρησκευτικούς πολέμους στην Ευρώπη. Ηττήθηκε τον 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα με την άνοδο του ευρωπαϊκού εθνικισμού. Και πάλι, ακολούθησε μια σειρά φρικτών πολέμων. Το 1945, όλοι σήκωσαν το βλέμμα από τις τρύπες τους και είπαν: ”Ε, ίσως ο φιλελευθερισμός να μην είναι τόσο κακό πράγμα, τελικά. Γιατί ο εθνικισμός είναι πολύ απαίσιος”. Ίσως θα πρέπει να περάσουμε από άλλον έναν κύκλο σαν αυτόν, όπου οι εναλλακτικές λύσεις στον φιλελευθερισμό θα διερευνηθούν και στη συνέχεια θα οδηγήσουν στην καταστροφή. Μερικές φορές έτσι λειτουργεί η Ιστορία. Δεν είναι μια γραμμική διαδικασία. Πρέπει να περάσεις από αυτούς τους αγώνες προτού οι άνθρωποι εκτιμήσουν αυτό που έχουν».
Ο Φουκουγιάμα ομολόγησε ότι με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου επικράτησε ο φιλελευθερισμός, ο οποίος ήταν κάτι απαραίτητο κι αναπόφευκτο για την επιβίωσή του. Επιχειρηματολογεί μάλιστα ότι ο φιλελευθερισμός είναι η καλύτερη επιλογή, άρα πρέπει να επιβάλλεται με κάθε μέσο. Ολοκλήρωσε την συνέντευξή του με την εξής δήλωση: «Θα μπορούσε να είναι μια επαρκής υπενθύμιση για το ποιες είναι οι εναλλακτικές στον φιλελευθερισμό. Ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγουμε να διανύσουμε τον πλήρη κύκλο, όπως κάναμε τον 20ό αιώνα, κάτι που θα ήταν πραγματικά τρομερό».
Δυο κόσμοι συγκρούονται κι ο καθένας πρέπει να διαλέξει. Κάποιοι έχουν ήδη επιλέξει και δεν πήραν την πλευρά εκείνη που τόσα χρόνια δήθεν υποστήριζαν. Έφτασε η κρίσιμη ώρα και τώρα γνωρίζουμε ποιος είναι ποιος και σε ποιον κόσμο ανήκει ο καθένας. Άλλοι ανήκουν στην Αμερική, στον φιλελευθερισμό και την αμερικανική αποικιοκρατία μαζί με τον Μητσοτάκη και τον Μπακογιάννη κι άλλοι στον κόσμο του συντηρητισμού που μάχεται την παγκοσμιοποίηση, τον Bill Gates, τον George Soros και τον Klaus Schwab. Ήδη ο Αμερικανός στρατηγός Michael Flynn παραδέχτηκε ότι ο Πούτιν ανέτρεψε την νέα τάξη πραγμάτων.
