Ο μεγάλος ποιητής Έζρα Πάουντ έχει ταυτιστεί με τον Φασισμό ως γνωστόν. Διώχθηκε με μίσος για τον λόγο αυτό και κλείστηκε σε ψυχιατρείο. Όμως δε λύγισε και αυτή του την επιμονή την κατέγραψε σε ένα ποίημά του:
Σε ποιον θεό, ήρωα ή άνδρα
τσίγκινο ένα στεφάνι να φορέσω;»
« Είναι παλιά σας συνήθεια να ξεκάνετε τους καλούς συγγραφείς
εσείς ή τους τρελλαίνετε
ή κλείνετε τα μάτια σαν αυτοκτονούν
ή πάλι βρίσκετε δικαιολογίες για τα ναρκωτικά τους
και μιλάτε για παραφροσύνη και μεγαλοφυία
Όμως εγώ δεν θα τρελλαθώ για να σας ευχαριστήσω
δεν θα σας κολακέψω με έναν πρόωρο θάνατο
Ώ όχι, εγώ θα αντέξω ως το τέλος
θα νιώσω τα μίση σας να γλιστρούν στα πόδια μου
σαν ευχάριστο γαργάλημα
να τα κοιτάζουν κοροϊδευτικά
ενώ πολλοί κινούνται ύποπτα
και φοβούνται να πουν πως σας μισούν
η γεύση της αρβύλας μου;
Ορίστε η γεύση της αρβύλας μου
χαϊδέψτε την
βγάλτε και το βερνίκι με την γλώσσα σας»
Μετάφραση: Χρίστος Γούδης
Ο Πάουντ είχε απόψεις ριζοσπαστικές κι ήταν αντίθετος με τη συμβατικότητα της αστικής κοινωνίας. Το ποίημα που ακολουθεί το δηλώνει ξεκάθαρα αυτό.
Η Εντολή
Πηγαίνετε, τραγούδια μου, στο ανικανοποίητο, σ’ αυτόν που υποφέρει απ’ την μοναξιά,
Πηγαίνετε σ’ αυτόν που είναι ράκος νευρικό, σ’ αυτόν που της συμβατικότητας έγινε σκλάβος,
Διαμηνύστε πόσο εγώ καταφρονώ τους καταπιεστές τους.
Πηγαίνετε σαν ένα κύμα υδάτινο πελώριο ψυχρό,
Διαμηνύστε πόσο τους καταπιεστές καταφρονώ.
Μιλήστε ανοιχτά κόντρα στην καταπίεση που ασυνείδητα συμβαίνει,
Μιλήστε καθαρά ενάντια στην τυραννία που εξασκούν όσοι δεν έχουν φαντασία,
Πείτε ανοιχτά πως μάχεστε κάθε λογής δεσμεύσεις.
Πηγαίνετε και στην αστή που πάσχει από ανία,
Πηγαίνετε στων προαστίων τις γυναίκες,
Πηγαίνετε σ’ αυτούς που κόλαση ο γάμος τους έχει καταντήσει,
Πηγαίνετε σ’ όλους εκείνους που η αποτυχία τους είναι καλά κρυμμένη,
Πηγαίνετε στους άτυχα ζευγαρωμένους,
Πηγαίνετε στην σύζυγο που την αγόρασαν,
Πηγαίνετε και στην γυναίκα-χτήμα που την μεταβιβάσανε.
Πηγαίνετε σ’ εκείνους που έλκονται απ’ τα ευαίσθητα πάθη τους,
Πηγαίνετε σ’ εκείνους που τους πνίξαν τις λεπτές επιθυμίες,
Σαρώστε σαν εκρηκτικό την αδράνεια του κόσμου
Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον της,
Δυναμώστε τις ευαίσθητες χορδές,
Εμπνεύστε εμπιστοσύνη στα φυλλοκάρδια της ψυχής.
Πηγαίνετε σαν φίλοι,
Πείτε τα ανοιχτά και ξεκάθαρα.
Αναζητήστε πρόθυμα, καινά δαιμόνια και νέα ηθική,
Αντισταθείτε σ’ όλες τις μορφές καταπίεσης.
Πηγαίνετε σ’ εκείνους που βάρυναν με τα χρόνια,
Σ’ εκείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους.
Πηγαίνετε στους έφηβους που ασφυκτιούν μέσα στην οικογένεια
Ώ πόσο απαίσιο είναι αλήθεια
Να βλέπεις συνταγμένες τρεις γενιές μέσα στο ίδιο σπίτι!
Είναι σαν δέντρο γέρικο παλιό μ’ ολόφρεσκα βλαστάρια,
Και μερικά σάπια κλαδιά που πέφτουν ρημαγμένα.
Πηγαίνετε έξω αγέρωχα κι αμφισβητήστε ανοιχτά το τί πιστεύει ο κόσμος,
Πηγαίνετε αντίθετα στον φυτοζωισμό του αίματος.
Αντισταθείτε ολομέτωπα κάθε μορφής απαλλοτρίωση.
Μετάφραση: Χρίστος Γούδης
Ο Έζρα Πάουντ είχε περάσει το μήνυμα του αντικομφορμισμού μέσα κι από άλλον στίχο, δηλώνοντας έτσι την αποστροφή του για την αστική κοινωνία:
Kαι τώρα οι άνθρωποι με λεν τρελό γιατί αποτίναξα
Την κάθε ανοησία από κοντά μου, παραμερίζοντάς την οριστικά
Για να εγκαταλείψω τους παλιούς και στείρους τρόπους των ανθρώπων.
