Σημαντικότατες πληροφορίες για τον κλήρο και τον αγώνα της Ελευθερίας και της Πίστεως μας δίνει ο Α’ υπασπιστής του Κολοκοτρώνη, Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή αλλιώς Φωτάκος. Τα ψεύδη για τον κλήρο και την Εκκλησία ξεκίνησαν ήδη από την εποχή που η Τουρκοκρατία κατελύθη και η Ελλάς άρχισε να σχηματίζει κράτος.
Ο Κοραής υποστηρίζει στον διάλογο «Τι συμφέρει εις την ελευθερωμένην από τους Τούρκους Ελλάδα να πράξη εις τας παρούσας περιστάσεις διά να μη δουλωθεί το γένος σε Χριστιανούς Τουρκίζοντας» ότι ο Πάπας επιθυμούσε να χαθούν οι Έλληνες: «προτιμά να εξαλειφθώσιν ολότελα από το πρόσωπον της γης, ή και να τουρκίσωσιν όλοι οι Γραικοί, παρά να ζώσι χριστιανοί μη γνωρίζοντες αυτόν κεφαλή της εκκλησίας των», και ξεκαθαρίζει πως «μηδ’ ο ηγεμών να έχη καμμίαν σχέσιν με της Ρώμης την αυλήν. Των Ανατολικών την θρησκείαν χρεωστεί να πρεσβεύη όστις επιθυμεί να βασιλεύη εις την Ελλάδα».Για αυτό και έγραψε το περιβόητο ρητό που, απομονωμένα άνευ πηγής, οι διάφοροι νεοπαγανιστές και άθεοι πολέμιοι της θρησκείας του Ελληνικού Έθνους χρησιμοποιούν: «Ω ταλαίπωρος Ελλάς, δεν ανεστήθης εκ του τάφου σου αλλά από τουρκικόν τάφον άλλαξες σε χριστιανικόν». Κι εννοούσε την Δυτική Εκκλησία, του Πάπα, τους τουρκίζοντες χριστιανούς καθώς τους αποκαλούσε κι αυτός και ο Φωτάκος.
Ο Μακρυγιάννης γράφει στα απομνημονεύματά του για ένα Γάλλο περιηγητή που του σύστησε ο Κωλέτης: «Μου λέγει, ένα θα σας βλάψη εσάς, το κεφάλαιον της θρησκείας, οπού είναι αυτείνη η ιδέα σ’ εσάς πολύ τυπωμένη» και «Μάθαινα από ανθρώπους τίμιους ότι η κατήχηση των ξένων αναντίον της θρησκείας μας προοδεύει». Για αυτό και είπε ο Μακρυγιάννης «ελευθερωθήκαμε από τους Τούρκους και πέσαμε σε ανθρώπους κακορίζικους που ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης».
Οι Έλληνες Χριστιανοί κατηγορούνται ως εβραιοχριστιανοί από τα λαμόγια του νεοπαγανισμού. Η καλύτερη απάντηση έρχεται σε αυτούς από τον Φωτάκο:
«Οι Εβραίοι τής Τριπολιτσάς καί αυτοί εχάθηκαν μαζύ μέ τούς Τούρκους καί εθανατώθησαν μέ περισσοτέραν εχθρότητα, διότι οι Έλληνες απεστρέφοντο αυτό το Έθνος εκ πατρικής παραδόσεως διά την σταύρωσιν του Ιησού Χριστού, και διά τας νεωστί γενομένας υπ’ αυτών κατά των Ελλήνων ύβρεις είς Κωνσταντινούπολιν καί ιδίως διά τόν εμπαιγμόν τόν οποίον έκαμαν εις τό πτώμα τού απαγχονισθέντος Πατριάρχου Γρηγορίου και δι’ άλλα ακόμη κακά τα οποία αλλού έπραξαν.
Εις τήν Κορώνην έκαμαν μυρίας κακώσεις κατά τού εκεί αρχιερέως καί τού διακόνου του, και αφού και τους δύο εφόνευσαν έρριψαν έπειτα τους νεκρούς των έξω του φρουρίου από την κορυφήν του τείχους, και με πολλήν καταφρόνησιν και εμπαιγμόν έλεγαν είς τους έξωθεν πολιορκητάς Έλληνας να πάρουν κρέας, αν έχουν ανάγκην. Εις δέ τό Ναύπλιον πάλιν οι εκεί Εβραίοι σκληρώς εβασάνισαν τόν πληγωθέντα καί αιχμαλωτισθέντα από τούς Τούρκους Αναγνώστην Κελπερήν. Τοιούτοι είναι οι Εβραίοι, ασυμβίβαστοι προς τους Χριστιανούς.»
Να μην ξεχνάμε φυσικά και τι έπραξαν στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.
Γράφει λοιπόν στον Α’ τόμο στα απομνημονεύματά του ο Φωτάκος για τον κλήρο και την πορεία του στην Τουρκοκρατία αλλά και στην Επανάσταση:
Ο ΚΛΗΡΟΣ
«Ο Ελληνικός κλήρος ήτο προωρισμένος άνωθεν δια να ευρεθή τόσον φιλόπατρις και να σώση ολόκληρον το Έθνος. διότι άμα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία εχάθη, ο κλήρος εδέχθη την κηδεμονίαν έθνους απροστατεύτου, και μη έχοντος άλλο στήριγμα και άλλην παρηγορίαν, ειμή μόνον την θρησκείαν. Ο κλήρος εσυμβούλευε και ενουθέτει το απηλπισμένον Έθνος την καρτερίαν και την υπομονήν. Ο λαός εις την θρησκείαν του εύρισκε την ανάπαυσίν του, υποφέρων όλα τα δεινά της τυραννίας μαζύ με τον κλήρο του.
Κατά δε την επανάστασιν πρώτος ο κλήρος εφάνη εις τον αγώνα με τον σταυρό και με την σπάθην εις τας χείρας δια να σώση το πλανημένον ποίμνιον και οδηγήση αυτό εις την ελευθερίαν του φυσικώς πολιτικώς και θρησκευτικώς. αυτός εφύλαξε τα γράμματα και την γλώσσαν.
Η δε φιλονεικία των κληρικών, η οποία ήτο μόνον εντός του πατριαρχείου, δεν απέβλεπεν εις άλλο τίποτε, παρά μόνον περί του ποίος να γίνη πατριάρχης. Αυτή η φιλοτιμία έφερεν όλην την κίνησιν και όλην την ταραχήν και την ραδιουργίαν. Η δε ραδιουργία πρώτον εκινείτο υπό των Φαναριωτών, διότι αυτοί επιθυμούντες να καθήση εις τον πατριαρχικόν θρόνον ιδικός των κληρικός, ανακάτευαν εις την πάλην ταύτην και τους Τούρκους, και αυτόν τον Σουλτάνον ακόμη. Είναι αληθές, ότι ευρέθησαν άνθρωποι μοχθηροί, οι οποίο εκάθησαν εις τον θρόνον του πατριάρχου, αλλ’ όμως κανείς από αυτούς έξω του εθνικού κύκλου δεν εβάδισε. Τις δύναται να κατηγορήση τοιούτον θεόπεμπτον κλήρον;
Και όμως μετά την αλλαγήν της Τουρκικής δυναστείας ό,τι θέλει κανείς λέγει και γράφει κατά αδυνάτων ανθρώπων. Οι εχθροί π.χ. του Ελληνικού Έθνους και της θρησκείας του είπαν πολλά εναντίον του, και προσέτι, ότι οι Έλληνες μοναχοί ετάραξαν τον κόσμον, τον οποίαν έιχαν αρνηθή. Αλλά σφάλλουν μεγάλως εις τούτο, διότι θέλουν τον μοναχόν να μη έχη αίσθημα ανθρώπου και αγάπην εις την πατρίδαν του, αν και το ιερόν Ευαγγέλιον ρητώς διδάσκει, ότι ο μοναχός χρεωστεί να θυσιάση την ζωήν δια την σωτηρίαν ενός και μόνον ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον δια την ύπαρξιν και την σωτηρίαν ολόκληρου του Έθνους του.»
Ο Φωτάκος – ο υπασπιστής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη – έγραψε μεταξύ άλλων:
«Ὁ Ἕλλην δικαίως πρέπει νὰ καυχᾶται, ὅτι ἔχει ἐνάρετον κλῆρον, καὶ νὰ χρεωστῇ σέβας εἰς τοὺς τοιούτους ἀρχιερεῖς του, καὶ τοὺς λοιποὺς κληρικούς».
Στα απομνημονεύματα του αναφέρει:
«Οι καλόγεροι εσκότωσαν περισσότερους Τούρκους από ημάς σχεδόν διπλασίους. Εκείνην δε την ημέραν οι Τούρκοι ησθάνθησαν καλογερικόν πόλεμον. Οι δε λαβωθέντες εξ αυτών επήγαιναν και απέθνησκαν μέσα εις τα δάση και εις τας τρύπας, και μετά ταύτα ευρίσκαμεν τους αποθανόντας εκ της δυσωδίας, και από τα όρνεα, τα οποία έπιπταν εις τα πτώματα».
Σχετικά με τους αγώνες των κληρικών, των Μονών και των μοναχών μπορείτε να διαβάσετε όσα κατέγραψε ο Φωτάκος ανά περιοχή με τα ονόματα όλων των αγωνιστών ρασοφόρων: Ο Φωτάκος (υπασπιστής του Κολοκοτρώνη) καταγράφει τις μονές, τους μοναχούς και τους κληρικούς που αγωνίστηκαν στην Επανάσταση
Ας θυμηθούμε και τον μακαριστό Χριστόδουλο: «Κι αν θέλουν όσοι αμφισβητούν τον πατριωτισμό μας είμαστε έτοιμοι, να γεμίσουμε ένα τσουβάλι από τα αριστεία ανδρείας που κοσμούνε τα στήθη των παπάδων μας και να τους τα στείλουμε, να τα δούνε, και να πειστούν το τι έχει προσφέρει σ’ αυτό τον τόπο ο ιερός μας κλήρος».
Να τελειώσουμε με τα ψέμματα! Η αντίσταση των Ελλήνων έχει πάντα την αφετηρία και τη βάση της στην Πίστη εις το όνομα της Αγίας Τριάδος.
Αλέξανδρος Καρράς
