Γράφει ο Αντρέας Αντρέου
Και γιατί; Ο όρος «Ακροδεξιά» δόθηκε σε εμάς από τους υπαλλήλους ενός βαθιά αρρώστου συστήματος, για να μας ταυτίσουν με τους πιο κάτω. Για να μας παρουσιάσουν στον κόσμο ότι είμαστε κι εμείς σαν και την ΝΔ (ή τον ΔΗΣΥ), απλά λίγο πιο ακραίοι μωρέ. Για να μπορούν να υφαρπάζουν ψήφους οι μεν από τους Εθνικιστές, οι δε από τους μισούντας ημάς.
Κύριοι, δεν είμαστε ακροδεξιοί. Με την ακριβή σημασία του όρου που ακούμε εδώ και χρόνια, ακροδεξιοί είναι οι δεξιοί με λίγο πιο «σκληρό» και συντηρητικό λόγο. Ποιοι είναι αυτοί; Οι τρεις εικονιζόμενοι και κάποιοι άλλοι της ίδιας σχολής. Το παλιό ΛΑΟΣ και οι ακαδημίες του εντός Νέας Δημοκρατίας. Ακροδεξιοί είναι οι κάπηλοι του πατριωτικού αισθήματος του Ελληνικού λαού, που ενώ διαφωνούν με την ηγεσία της ΝΔ, επειδή γλυκάνθηκαν από την καρέκλα και το αξίωμα δεν βγαίνουν από την ομπρέλα της παράταξής τους. Φοβούμενοι και το ότι θα βραχούν, βέβαια.
Ακροδεξιός είναι κάθε κωλοτούμπας της ΝΔ. Βλέπε τον Άδωνι. Για να πουλήσει λίγες εγκυκλοπαίδειες παραπάνω κατηγορούσε τον Καραμανλή και όταν πήρε ένα αξίωμα, τον προσκυνούσε. Ποτέ μας δεν μιλήσαμε για δεξιά κι αριστερά. Ποτέ μας δεν τους ξεχωρίσαμε. Δεξιά κι αριστερά είναι ενωμένες εδώ και καιρό.
Μαζί υπέγραψαν ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ τη Συμφωνία των Πρεσπών, μαζί απαιτούσαν την απομάκρυνση Εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων από δημόσια κτήρια, μαζί προωθούν τη ΔΔΟ στην Κύπρο, μαζί άφησαν το Καστελόριζο στο έλεος Του Κυρίου, μαζί, μαζί, μαζί. Το δίπολο «δεξιά-αριστερά» δεν υφίσταται. Εμείς διαλέγουμε την ευθεία. Τον τρίτο δρόμο από τους δυο που προτείνει το σύστημα. Το δρόμο του Εθνικισμού, μακριά από αγκυλώσεις και λάθη του παρελθόντος. Το δρόμο του Εθνικισμού της διανόησης. Διαβάζουμε, αλλά και γράφουμε βιβλία. Παράγουμε έργο. Για να αποτρέψουμε την παραγωγή μελλοντικών Πλεύρηδων, Βορίδηδων και Αδώνιδων. ΕΥΘΕΙΑ, ΛΟΙΠΟΝ.
*Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και στην Κύπρο με τους γιαλαντζί υπερπατριώτες του ΔΗΣΥ.
