Χθες γιορτάσαμε την έναρξη της Εθνικής Επανάστασης των Ελλήνων του 1821 έναντι του ασιατικού ερέβους. Τα διδάγματα από εκείνη την περίοδο είναι πολλά και ταυτοχρόνως λησμονημένα από τους σημερινούς ανάξιους απογόνους τους.
Καταρχήν με την επανάσταση τότε αποδείχθηκε ότι η δύναμη της θέλησης λίγων και συνειδητοποιημένων είναι ένας σημαντικός παράγοντας, που καθορίζει τον ρου της ιστορίας. Ακόμη επιβεβαιώθηκε η ορθότητα των στίχων του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα Κάλβου «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Βέβαια δεν εννοεί την ελευθερία του ατόμου, τέτοια δεν υπάρχει παρά μόνο στην φυσική κατάσταση, αλλά του συλλογικού υποκειμένου και στην δική μας περίπτωση του Ελληνικού Έθνους.
Η δύναμη της θέλησης, ωστόσο, δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή χωρίς την ύπαρξη μιας ανώτερης ηθικής. Αυτή αφορά λίγους και συγκεκριμένα όσους είναι ικανοί να υπερβούν το άτομο γινόμενοι πρόσωπα. Αυτή η ηθική ονομάζεται από τους φιλοσόφους ηρωική. Σύμφωνα με αυτήν νίκη δεν είναι απλώς η επιτυχής έκβαση του αγώνα αλλά ο ίδιος ο αγώνας. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για να γίνει κατανοητό το παραπάνω αποτελούν οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Μεσολογγίου, οι οποίοι έπεσαν μαχόμενοι όπως οφείλει να κάνει κάθε ήρωας, κάθε προσωπικότητα.
Εννοείται ότι αυτό το κείμενο δεν απευθύνεται στους τιποτένιους και ραγιάδες Έλληνες του σήμερα. Απευθύνεται στους λίγους και ικανούς που σκοπεύουν και μπορούν να κάνουν την υπέρβαση και από άτομα με την λιμπεραλιστική έννοια του όρου, να γίνουν οι προσωπικότητες που θα αποτελέσουν την νέα ελίτ.
Τα αρνητικά στοιχεία εκείνης της εποχής δεν πρέπει να τα λησμονούμε: Ο Νικηταράς πεθαίνει απένταρος, ζητιάνος και τυφλός, ο Καποδίστριας δολοφονείται και αργότερα ο Μονάρχης Όθωνας Α’ της Ελλάδας εκδιώκεται και πεθαίνει από την λύπη του φορώντας τη φουστανέλα. Δυστυχώς εδώ και σχεδόν 200 χρόνια παραγκωνίζονται οι άριστοι για να εξουσιάζουν οι μέτριοι. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να στερούμαστε ακόμα την αληθινή ανεξαρτησία μας.
Μιχάλης Τυρίμος
