Στον ίσκιο της πατρίδας ανδρωθήκαμε εμείς
πιστοί φρουροί του έθνους μιας ολάκερης φυλής.
Στο μνήμα των προγόνων βουρκωμένοι ταπεινοί
κλίνουμε το γόνι με μια φλόγα στην ψυχή.
Πατρίδα χιλιοτραγουδισμένη πικραμένη και ιερή
των παιδιών σου την λαχτάρα αφουγκράσου την κι εσύ.
Στα πεδία των μαχών για την Ελληνική σου γη
Θε’ να δώσουμε μια μέρα την μονάκριβη ζωή
για το γένος των ηρώων που η δόξα κατοικεί.
Στην μεσούλα το σπαθί μας θα ζώσουμε ξανά
για να ‘σαι πάντα ελεύθερη πατρίδα μας γλυκιά.
Χίλια χρόνια κι ας περάσουν και οι προδότες λοιδορούν
Για των πατέρων μας τη γη πολεμιστάδες θα φανούν.
Μαραθώνες, Σαλαμίνες, Θερμοπύλες, Πλαταιές
Μανιάκια, Δερβενάκια, Μεσσολόγγια θα στηθούν
Για της πατρίδος την ιδέα ξανά θα αναστηθούν.
Των μανάδων τις αγκάλες και των πατέρων την στοργή
Των γυναικών μας την αγάπη και των παιδιών μας την φωνή
Θα λησμονήσουμε μια μέρα για της Πατρίδος την Τιμή.
Το τραγούδι μας θα ακούτε και πολέμου ιαχή
να θυμάστε πως πεθαίνουν του γένους οι φρουροί
Στο μαρμάρινο μας μνήμα θα λάμπει αστροφεγγιά
Για να φαίνεται η γραφή του
…Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Στον ίσκιο της πατρίδας ανδρωθήκαμε εμείς
πιστοί φρουροί του έθνους μιας ολάκερης φυλής.
Κωνσταντίνος Σ.
