Στην μνήμη του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Δραγάτση Παλαιολόγου
και στους αθάνατους υπερασπιστές της Βασιλεύουσας.
Στου Μυστρά τα κάστρα ψυχώνουν
νέο εξαδάχτυλο πορφυρό βασιλιά
Η ψυχή του με ρώμη γεμίζει
με σπαθί αστραφτερό στα ζερβά
Οι φρουρές του με περηφάνια κοιτούνε
τ’αλογό του να καβαλά στα βουνά
Μαυροφόρες με ρόδα στολίζουν
το διάβα του λαμπρού βασιλιά
Και κόρες τ’ονομά του ρωτούνε
στης Πόλης του γένους ξανά και ξανά
Λαός και στρατός τον δοξάζουν
τον ατρόμητο πορφυρό βασιλιά
Τους όρκους τους χίλιους θα δώσει
σε λαμπρή και μεγάλη εκκλησιά
Σ’ αγαρινούς και ισμαηλίτες να δώσει
στον λαιμό τους ατσάλι, φωτιά!
Στου Ρωμανού την πύλη θα στέκει
με βλέμμα αετού και καρδιά
Για την πίστη του γένους θα πέσει
να γραφτεί στις ψυχές μας λαμπρά
Τραγούδι με δόξα θα γένει από
στόμα σε στόμα παντοτινά
Παλικάρια για αυτόν θα ορμούνε
με τ’ ονομά του στα χείλη ξανά
Το Έθνος με λαμπράδες γιομάτα
θα λευτερώνουν με τα σπαθιά
Στην καρδιά τους θα είναι γραμμένος
ο θρύλος του πορφυρού βασιλιά
Κωνσταντίνος Σ.
