Τα τελευταία χρόνια έχουν παρατηρηθεί στο ελληνικό εθνικιστικό χώρο ορισμένες ξένες επιρροές και διαστροφές της ελληνικής εθνικιστικής κοσμοθεωρίας οδηγώντας το χώρο σε αποπροσανατολισμό και στην αδυναμία του να βρει μια κοινή αφετηρία για την αναβίωση ενός νέου ελληνικού εθνικισμού και της εξάπλωσής της ιδέας μέσα στο λαό και την κοινωνία. Αυτό αποτελεί γνωστή τάση των Ελλήνων από τις προεπαναστατικές περιόδους όταν απογοητευμένοι και συντετριμμένοι από τη μίζερη και ζοφερή κατάσταση της χώρας τους, γεννημένοι και αναθρεμμένοι εκτός Ελλάδας, εμπνεόμενοι από τις ιδέες της Δύσης, είχαν διακαή πόθο να τις δουν να μεταφέρονται και στη χώρα μας και να εφαρμόζονται από τους αντίστοιχους εκπροσώπους τους. Γνωστή τάση σε όλους μας, η ξενομανία του ελληνικού λαού για κάθε «ευρωπαϊκό» και ακόμα πιο γνωστή σε εμάς τους εθνικιστές η γιαννόπουλεια ρήση: ‘’Η ξενομανία είναι χωρατιά. Είναι προστυχιά. Είναι κουταμάρα. Είναι αφιλοτιμία. Είναι αφιλοπατρία. Και είναι ξιπασιά. Και είναι αμάθεια.’’ (1) Δεδομένου της τωρινής επικρατούσης καταστάσεως θα αναφερθούμε στα τρία κυριότερα ρεύματα της εποχής, τα δύο μπορούν να θεωρούν ως δυτικόφιλα ή δυτικόπνευστα και το ένα ως ανατολικόφιλο ή ανατολικόπνευστο. Έτσι ο ελληνικός εθνικισμός παρερμηνεύεται απομακρύνοντας όλο και περισσότερο της ιδαιτερότητα του και την αυτοδυναμία του ως πολιτική έκφραση ενός μοναδικού λαού και καταλήγει σε τρεις νεώτερες εκδοχές: ως γερμανοτραφής εθνικισμός, ως γαλλοτραφής εθνικισμός και ως ρωσοτραφής εθνικισμίος. (έτσι έχουμε την επανάληψη της ίδιας σχεδόν ιστορίας με την δημιουργία κομμάτων στην πρώτη συνταγματική περίοδο της Ελλάδος, αυτής του Αγγλικού κόμματος, του Γαλλικού και του Ρωσικού κόμματος)
Ο γερμανοτραφής εθνικισμός
Ο συγκεκριμένος εθνικισμός αποτελεί αποτέλεσμα της ανικανότητας και της στενότητας του εγκεφάλου να κατανοήσει πως τα ιστορικά δεδομένα έχουν μεταστραφεί ανεπίστρεπτα, οι καιροί και τα πνεύματα έχουν αλλάξει και πως όταν επιζητείς την αναβίωση νέου κινήματος με βάση τα παλιά δοκιμασμένα πρότυπα άλλων περιόδων αυτό καταλήγει ως σύνδρομο αναχρονισμού. Οι συγκεκριμένοι οπαδοί του ονειρεύονται την δημιουργία ενός αντίστοιχου Ν.S.G.A.P. ( Νational Sozialistische Griechische Arbeiter Partei) με στολές, παρελάσεις, βαγκνερικές τελετές, νύχτες μεγάλων μαχαιριών προς εχθρούς και ‘’αιρετικούς’’ εθνικιστές συναγωνιστές τους. Γνωρίζουν τον τελευταίο εθνικοσοσιαλιστή στρατιώτη όπου πέθανε στο ανατολικό μέτωπο αλλά έχουν πλήρης άγνοια για κάποιον βυζαντινό στρατηλάτη παρά μόνον αν εξύμνησε το αίμα. Στην θέση του Θεού έχουν εναποθέσει ένα πήλινο δοχείο με αρίο αίμα και το έχουν αναδείξει ως την ύψιστη θεότητα. Δεν μελετούν καθόλου τους αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους μας, παρά αναπαράγουν αποφθέγματα τους όταν αυτοί έχουν τοποθετηθεί υπέρ της μοναδικότητας της φυλετικής ομοιογένειας και της αξίας του ελληνικού αίματος. (και ποτέ των βαρβάρων) Λέξεις και έννοιες όπως ψυχή, ήθος, φρόνηση, δικαιοσύνη, αρετή περνούν σε δεύτερη μοίρα. Παθαίνουν ονειρώξεις στην θέα μορφών του Γ’ Ράιχ οι οποίοι φέρουν τις εντυπωσιακές μποσσικές στολές (δημιουργός τους υπήρξε ο περίφημος Hugo Boss) αγγίζοντας τα όρια του φετιχισμού. Κατά αυτούς στην ιστορία το π.Χ. και μ.Χ. σηματοδοτεί την διχοτόμηση της ιστορίας σε προ Χίτλερ και μετά Χίτλερ εποχή αναγνωρίζοντας τον ως τον τελευταίο ‘’Μεσσία’’ και παραγνωρίζοντας τον πραγματικό Υιό του Θεού, Ιησού Χριστό. Πρότυπο πολιτείας τους είναι η Σπάρτη, αν και οι περισσότεροι εξ’ αυτών δεν θα μπορούσαν να ζήσουν ούτε ένα σαββατοκύριακο κάτω από το λακωνικό πνεύμα της μεγάλης τούτης πόλεως και της αυστηρότατης νομοθεσίας της, αγνοώντας πλήρως την συμβολή στον Ελληνικό Πολιτισμό άλλων εξίσου φωτεινών πόλεων, όπως της Αθήνας ή της Μακεδονίας. (κατά αυτούς ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ‘’σκοτεινή’’ προσωπικότης, κάτι που δεν το ακούς ούτε από Πέρση)
Στοιχείο υποκινούσης δράσεως: Ασυνείδητο. (2)
Ψυχοπνευματική κατάστασις: Εθνικόφρωνοι μπολσεβίκοι.
Τόπος λατρείας: Σπάρτη, Βαλχάλα, Δάση της Βόρειας Ευρώπης
Κατάληξη: Στην καλύτερη θα απομονωθούν από τον ίδιο τον λαό ως ξενομανείς και γερμανολάτρες και θα στηθούν δίπλα στους κομμουνιστές ως δοσίλογοι και φρενοβλαβείς. Στην χειρότερη, λόγω της ενστικτώδης φύσεως τους θα προκαλέσουν κάποιο αιματηρό επεισόδιο με αποτέλεσμα να στηλιτεύσουν τον εθνικισμό για τα επόμενα 50 χρόνια.
Θετική παρατήρησις: Δεδομένου της εκρηκτικής φύσεως τους και του απαράμιλλου πάθους τους για εθνική δράση, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως τάγματα κρούσεως την ύστατη στιγμή της αναπόφευκτης συγκρούσεως μας με τον εσωτερικό εχθρό, κάτω από μια πεφωτισμένη ελληνική εθνικιστική ηγεσία.
Ο γαλλοτραφής εθνικισμός
Ο εθνικισμός τούτος προέρχεται από την Γαλλία και την Νέα Δεξιά. Θα μπορούσα να ομολογήσω ως ειλικρινής άρρεν πως είναι ο πιο υγιής σε πνευματικό επίπεδο από τους λοιπούς νεοεθνικισμούς. Όπως έλεγε και ο Τhomas Carlyle (3): ‘’Η ειλικρίνεια είναι το πρωταρχικό στοιχείο του χαρακτήρος ενός ήρωα’’. Παρουσιάζονται ως Παραδοσιακράτες και διατρανώνουν ως ύψιστο σκοπό την διατήρηση της ιερής μας παραδόσεως και την ακεραιότητα της βιολογικής μας ταυτότητας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως εκφράζουν έναν Πολιτιστικό Εθνικισμό ως απάντηση στον διαβρωτικό πολιτιστικό μαρξισμό της αριστεράς. Μέχρι εδώ όλα καλά και ελληνικά. Τα σημεία διαφοροποιήσεως και ενστάσεως είναι δύο: πρώτον, η αντιγραφή και επικόλληση του γαλλικού ταυτοτικού κινήματος στο εθνικιστικό χώρο και η ουδετερότητα στο θρησκευτικό θέμα με ελαφρά κλίση προς μια ‘’πανευρωπαική’’ θρησκεία όλων των ‘’ινδοευρωπαικών’’ λαών. (4) Στην πρώτη περίπτωση τα δεδομένα είναι για ακόμη μια φορά διαφορετικά, αφενός η Ελλάς δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ταυτότητας όπως το αντιμετωπίζουν οι ‘’αδελφοί’’ μας Γάλλοι με τα εκατομμύρια μουσουλμάνων που διαθέτουν στην χώρα τους λόγω των προ ετών αποικιών τους και της συγχύσεως που επικτρατεί εκεί για ποιος τελικώς είναι Γάλλος, μιας και οι αραβόφωνοι στην Γαλλία θεωρούνται ‘’Γάλλοι’’ υπήκοοι, και αφετέρου η Γαλλία αποτελεί ένας από τους ισχυρότερους και βασικότερους πυλώνες της Ευρωπαικής Ενώσεως και έχει διαφορετική ιστορική, πολιτιστική και θρησκευτική πορεία σαν χώρα της Δύσεως, με αυτήν της Ελλάδας, σαν χώρα της Ανατολής. ( ανατολικής Ευρώπης νοώντας) Στη δε δεύτερη περίπτωση, η δεξαμενή σκέψεως της Νέας Δεξιάς με κύριους εκφραστές τους τον Αlain de Benoist και τον Guillaume Faye, αρθρώνοντας εποικοδομητικό λόγο, εύστοχα επιχειρήματα και ανατρεπτικές απαντήσεις στο όλο το μαρξιστιφιλελεύθερο πλέγμα, ασπάζεται την παράδοση των ευρωπαικών λαών, οραματιζόμενη όμως μια νέα επιστροφή στην αρχέγονη παράδοση μας και στην προχριστιανική θρησκεία των ευρωπαικών εθνών. Επομένως, για ακόμη μια φορά έχουμε την εξής κατάσταση, οι Έλληνες στοχαστές αντιγράφουν τους Γάλλους στοχαστές, οι οποίοι οραματιζόμενοι μια νέα θέασις της κοινωνίας, της θρησκείας και της ταυτότητας με βάση της εκεί κοινωνικής κατάστασης, θρησκευτικής διαφοροποίησις και της ιστορικής εξέλιξης επιζητούν να κάνουν οι Έλληνες εθνικιστές και το ελληνικό έθνος τα θρησκευτικά προβλήματα της Γαλλίας, δικά τους προβλήματα. Η ιστορία της Ελλάδος έχει αποδείξει όμως πως ο ρόλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν μπορεί να συγκριθεί ιστορικώς αλλά και ποινικώς με αυτόν της Καθολικής, και πως αν οι Δυτικοί δεν απομακρύνονταν από την Αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως του Ελληνισμού δεν θα αντιμετώπιζαν πολλά από τα προβλήματα που επροκλήθησαν από την οικειοθελής αποχώρηση τους από την Ορθή Οδό και Ορθή Ζωή. (5)
Στοιχείο υποκινούσης δράσεως: Συνειδητό.
Ψυχοπνευματική κατάστασις: Εσωστρεφής ελιτισμός.
Τόπος Λατρείας: Αθήνα, Όλυμπος, Ηλύσια Πεδία
Κατάληξη: Στο εγγύς μέλλον, θα μπορούσαν να αποτελέσουν την ελληνική εκδοχή της Νέας Δεξιάς και της Παραδοσιοκρατικής Σχολής, δυστυχώς οι καταστάσεις εσωτερικές και εξωτερικές μας πιέζουν αφόρητα και δεν διαθέτουμε την πολυτέλεια χρόνου.
Θετική παρατήρησις: Διαθέτουν σκέψη, λόγο και αισθητική.
Ο ρωσοτραφής εθνικισμός
Ίσως και ο πλέον παλαιότερος, με μια μικρή παύση όταν η Ρωσία ήταν άθεη, υλιστική και κομμουνιστική. Οι οπαδοί του ρωσοτραφούς εθνικισμού περιμένουν, από τον 17ο αιώνα θα μπορούσα να πω, την απελευθέρωση της Ελλάδος από την ‘’Αγία’’ Ρωσία και ευελπιστούν πλέον σε μία νέα οικονομική, πολιτική και στρατιωτική βοήθεια από την Ρωσική Ομοσπονδία. Τα λόγια του φασίστα ποιητή Έζρα Πάουντ φαίνεται να μην έχουν φτάσει ποτέ στα αυτιά τους, ‘’Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει κάποιον άλλον να ‘ρθει να τον λευτερώσει’’. Η ευρωπαική ιστορία, διπλωματική και πολιτική, (6) φαίνεται να μην τους έχει διδάξει τίποτα. Όπως και τα γεμάτα αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα λόγια του Γέρου του Μωριά: ‘’Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μήτε σε Άγγλους, μήτε σε Γάλλους, μήτε σε Ρώσους, μόνοι μας θα ελευθερωθούμε αδέλφια’’. Και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης για τους αμαθείς, ήταν φιλικά προσκείμενος στο ρωσικό κόμμα (όπως και ο γράφων είναι υπέρ σε μια Ελληνορωσική προσέγγιση και στην δημιουργία του Ορθόδοξου Τόξου ως ανάχωμα κατά της ισλαμικής επέκτασης από ανατολικά και της πολιτισμικής αλλοίωσης από τα δυτικά). Οι ρωσόφιλοι πατριώτες και εθνικιστές, αυτοί που αποκαλούνται ”πουτινικοί” και που καλούσαν πολλάκις την κυβέρνηση του Πούτιν να μας εντάξει στην Россия Федерация, αγνοούν πως όταν η Ελλάς έγινε ένα βραχύβιο εθνικό κρατίδιο το 1830, ο Τσάρος Νικόλαος Α’ τρομοκρατημένος στην ιδέα ότι η Ελλάς θα αναβιώσει την Βυζαντινή της Αυτοκρατορία και θα απελευθερώσει την Βασιλεύουσα του, ρωτάει τον Άγγλο διπλωμάτη και τραπεζίτη: ‘’Τι πάτε να κάνετε εκεί κάτω, πηγαίνετε να ανασυστήσετε την Βυζαντινή Αυτοκρατορία;’’ και ο Άγγλος του απαντά καθησυχάζοντας τον: ‘’Μην ανησυχείτε Μεγαλειότατε, με τα δάνεια που δώσαμε στους Έλληνες δεν θα σηκώσουν ποτέ κεφάλι πια.’’ Είναι οι ίδιοι που αναζητούν ένα φιλορωσικό κόμμα στην Ελλάδα, αντί να ζητούν την δημιουργία ενός γνήσιου Ελληνικού Κόμματος, ή καλύτερα ενός γνήσιου Ελληνικού Εθνικιστικού Κινήματος. Είναι αυτοί που αν διάβαζαν το πολύκροτο έργο του Nikolai Jakovlevich Danilevsky (7) εφάμιλλο του επίσης ογκώδους έργου και ιδιοφυούς συγγραφέα της Δύσεως, Oswald Spengler (8) θα καταλάβαιναν ευθύς αμέσως πως ο στόχος των Ρώσων ήταν, είναι και θα είναι η κάθοδος εις την Μεσόγειο και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, ή Tsarigrad όπως την αποκαλεί στο έργο του. Είναι η ακριβώς αντίθετη γεωπολιτική θεώρησις από αυτής του Mackinder και του Hausfoher (9). Έτσι μπορεί ο ρωσικό λαός να έχει ειλικρινώς φιλελληνικά συναισθήματα, (πράγματι έχει!!) δεδομένου της κοινής θρησκευτικής παραδόσεως αλλά και ευεργετικής πολιτιστικής παραδόσεως που είχαμε επάνω τους, κατά τον Constantin Leontiev (10), ‘’To Bυζάντιο ήταν θεία ευλογία για την Ρωσία.’’ αλλά η πολιτική καθορίζεται από τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα και τις εκάστοτε ελίτ.
Στοιχείο υποκινούσης δράσεως: Υποσυνείδητο.
Ψυχοπνευματική κατάστασις: Εσχατολογικός προφητισμός.
Τόπος Λατρείας: Κωνσταντινούπολη, Άγιον Όρος
Κατάληξη: Χρήσιμοι σε περίπτωση εθνικού πατριωτικού μετώπου με πολιτική αμφοτεροβαρής συμφωνίας και εθνικό όραμα με την ομορθόδοξη χώρα. Αφελείς σε περίπτωση ένταξης τους σε κάποιο ‘’φιλορωσικό’’ κόμμα με σκοπό της αποτίναξης μας από το ευρώ και την σκλαβιά της ευρωπαικής ενώσεως με σκοπό την οικειοθελής υποταγή μας στο ρούβλι και την ευρασιατική ένωση.
Θετική παρατήρησις: Έχουν πίστη στο Τριαδικό Θεό και έχουν πράγματι καλή καρδιά και αγνότητα.
Η Ελληνική Θέσις
Κοινός παρανομαστής όλων μας είναι και οφείλει να είναι ο Ελληνικός Εθνικισμός στην καθάρια και φωτεινή του μορφή! Η σύντμηση της ιστορίας αποτελεί ιστορικό έγκλημα κατά της φυλής. Ο Ελληνικός Εθνικισμός αποτελεί ενοποιητικό στοιχείο όλων των ιστορικών περιόδων, όλων των φιλοσοφικών ρευμάτων, όλων των πολιτιστικών δομών και όλων των αισθητικών αντιλήψεων. Εμπνεόμαστε και από το πνεύμα πειθαρχίας της Σπάρτης και από την αισθητική της Αθήνας, αντικρύζουμε περήφανα τον Οίκο των Ολύμπιων και στεκόμαστε ταπεινά εντός του Αγίου Όρους, στο φυλετικό μας υποσυνείδητο μιλάει και η Μακεδονία ως η πρώτη Πανελλήνια Κίνησις υπό του Φιλίππου προς απομάκρυνσις του ασιατικού εισβολέως αλλά και η Βασιλεύουσα ως η πρωτεύουσα του Νέου Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, σύμβολο πίστεως μας είναι και ο Παρθενών και η Αγία Σοφία (όπου διόλου συμπτωματικώς δεν φέρει την ίδια θεότητα), νιώθουμε ευφροσύνη μπροστά σε έναν αρχαίο ανδριάντα αλλά και βαθιά συγκίνηση σε μια βυζαντινή εικόνα, είμαστε και Αρχαίοι και Βυζαντινοί, και Λευκοί και Χριστιανοί, και Παραδοσιακοί και Καινοτόμοι, και Εθνικιστές και Κοινοτιστές! Δεν ανήκουμε ούτε στη Δύση, ούτε και στην Ανατολή, αλλά αυτοί ανήκουν σε εμάς, πολιτιστικά και φιλοσοφικά. Οι πρώτοι πήραν το αρχαίο μας πνεύμα, οι δε δεύτερο την βυζαντινή μας παράδοση. Η Ελλάς ανήκει στον εαυτό της και οφείλουμε επιτέλους να δώσουμε μια νέα εθνικιστική ιδεολογική γραμμή, να γεννήσουμε μια νέα ελληνική φιλοσοφική σχολή και να ορίσουμε μια νέα γεωπολιτική θεώρησις του Κόσμου.(10) Πρωταρχικός πυρήνας του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και η ματωμένη καρδιά της Ελλάδος μας, είναι η Αιγηίς. (12)
ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!
Φίλιππος Γ. Νατσιόπουλος
(1) Άπαντα – Περικλής Γιαννόπουλος
(2) http://koinosparanomastis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_3111.html
(3) On Heroes, Hero – Worship and the Heroic in History – Thomas Carlyle
(4) H Καταγωγή των Ελλήνων – Δημήτρης Δημόπουλος
(5) Η Ουσία της Ορθοδοξίας – Ανδρέας Θεοδώρου
(6) Η Αρχή που δεν ολοκληρώθηκε – Αθηνά Κακούρη
(7) Russia and Europe – Nikolai Jakovlevich Danilevsky
(8) The Decline of West – Oswald Spengler
(9) Η Ελληνική Γεωπολιτική στον 21ο αιώνα – Κώστας Αλεξανδράκης
(10) The East, Russia and Slavdom – Constantin Nikolayevich Leontiev
(11) Γεωπολιτική Θεώρησις του Νέου Ελληνισμού – Πάνος Χ. Παμπούκης
(12) Η ΑΙΓΗΙΣ, Κοιτίς των Αρίων και του Ελληνισμού – Ξενοφώντας Λίβας
